Ελληνική Πολιτική
H κυβέρνηση από χθες «επικήρυξε» επισήμως τους ελεύθερους επαγγελματίες ως φοροφυγάδες και μετέτρεψε τους πολίτες σε «bounty hunters» (κυνηγούς επικηρυγμένων).
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης είπε από το βήμα της Βουλής πως «οι μισοί ελεύθεροι επαγγελματίες δηλώνουν μηδενικό εισόδημα, είναι ή δεν είναι παράλογο αυτό;».
Με λίγα λόγια τους είπε ότι φοροδιαφεύγουν.
Όμως, αυτά δεν τα έλεγε πριν τις διπλές εκλογές Μαΐου-Ιουνίου όταν και έσπευσαν μαζικά για να ψηφίσουν τον ίδιο και το κόμμα του ώστε να παραμείνει στην εξουσία.
Δεν εξετάζουμε αν ισχύει αυτό ή όχι. Εν πολλοίς ισχύει. Στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε.
Όταν όμως στηρίζεσαι και ζητάς την ψήφο της συγκεκριμένης επαγγελματικής τάξης, τότε αν μη τι άλλο, πριν τις εκλογές, έντιμα τους λες τι σκοπεύεις να κάνεις με αυτούς.
Επίσης, ισχύει για κάποιους ελεύθερους επαγγελματίες ότι φοροδιαφεύγουν. Πολλοί όμως εξ’αυτών δεν φοροδιαφεύγουν.
Απλούστατα δεν βγάζουν πραγματικά μεγάλα εισοδήματα γιατί η αγορά δεν μπορεί να τους τα προσφέρει.
Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο θα τιμωρήσει όσους δεν κατάφεραν να έχουν «χρυσές» δουλειές και απλώς θα τους αναγκάσει να κλείσουν.
Οι κύκλοι εργασιών τους θα μεταφερθούν σε όσους τα «πηγαίνουν καλά».
Από χθες ο πρωθυπουργός τους κηρύσσει επισήμως φοροφυγάδες και με το νέο νομοσχέδιο αναθέτει στους πολίτες να τους «χτυπούν» όπου τους βρίσκουν.
Οι πολίτες μετατρέπονται σε «κυνηγούς επικηρυγμένων» για φοροδιαφυγή.
Πρώτη φορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία συμβαίνει κάτι τέτοιο και είναι επίσης η πρώτη φορά που προκαλείται μία τέτοια διάρρηξη των σχέσεων μεταξύ των μελών της κοινωνίας.
Ο ηθικός αντίκτυπος είναι τεράστιος και δίνεται η αφορμή να βγουν στην επιφάνεια πολύ άσχημα συναισθήματα που κρύβονται μέσα στα υποσυνείδητα των πολιτών.
Οι 144.000 καταγγελίες (που τελικά θα μείνουν απλήρωτες γιατί κάποιοι βιάστηκαν να καταγγείλουν πριν την ψήφιση του ν/σ) δείχνουν πολλά πράγματα για το τι κρύβεται στο υπόβαθρο της συλλογικής σκέψης της ελληνικής κοινωνίας.
