Ο Κ.Μητσοτάκης παρουσίασε γιο βιομήχανου που σπούδαζε στις ΗΠΑ ως «νέο που γύρισε πίσω γιατί η ΝΔ άλλαξε την Ελλάδα»!

Μια παράπλευρη εκδήλωση του προσυνεδρίου της ΝΔ στα Ιωάννινα το Σαββατοκύριακο δίνει ένα εξοργιστικό παράδειγμα του πώς αντιλαμβάνεται το Μαξίμου και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον πολιτικό λόγο και την επικοινωνία με την νέα γενιά που προσπαθεί να βρει αξιοπρεπή εργασία με αποδοχές που να εξασφαλίζουν την διαβίωσή της.

Στο πάνελ βρίσκονταν νέα παιδιά, ο Κ. Μητσοτάκης και η συντονίστρια της εκδήλωσης παρουσιάζοντας τελευταίο τον «Παύλο», είπε ότι «έφυγε στα 18 του για σπουδές στην Αμερική και επέστρεψε για να δουλέψει στον τόπο καταγωγής του, κάτι που είναι πολύ ελπιδοφόρο».

Ο Κ. Μητσοτάκης και πάλι παρουσίασε μία δική του εικόνα για την Ελλάδα που προσελκύει Έλληνες και ξένους εργαζόμενους επειδή έχει «καλές συνδέσεις, γρήγορο internet, καλούς δρόμους, καλά νοσοκομεία, καλά σχολεία».

Το προφανές ψεύδος αυτής της δήλωσης, για τη χώρα με τις υπέρογκες χρεώσεις των χαμηλότερων ταχυτήτων internet στην ΕΕ, του αποψιλωμένου συστήματος Υγείας χωρίς προσλήψεις και χρηματοδότηση, των σχολείων χωρίς προσλήψεις και με container στα προαύλια αντί κανονικών αιθουσών», είναι το σύνηθες.

Υπάρχουν όμως μια σειρά από άλλα, πολύ πιο προκλητικά ψεύδη, υπό τη μορφή μισής αλήθειας, μπροστά στους συνομιλητές και ακροατές του πρωθυπουργού.

Ο Κ. Μητσοτάκης αναφερόμενος στον Παύλο είπε ότι «επέλεξε να γυρίσει», επειδή είδε ότι «πια» μπορεί να έχει «τις ευκαιρίες που του αξίζουν» και οι εταιρείες αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να προσλαμβάνουν νέα παιδιά που «πολλές φορές καλά-καλά δεν καταλαβαίνουν».

Τι δεν είπε; Ότι ο Παύλος δεν είναι το παιδί ενός απλού πολίτη, αλλά γιος των Πέτρου Σεπετά και Μαρίας Θεοχάρη, ιδρυτών της Ηπειρωτικής Βιομηχανίας Εμφιαλώσεως και ιδιοκτητών της Βίκος!

Το επιβεβαιώνει μεταξύ άλλων η κ. Θεοχάρη σε ανάρτηση όπου περιγράφει πώς οργανώθηκε το TedX Youth στα Ιωάννινα.

Ο Παύλος Σεπετάς δηλαδή, είχε την τύχη να γεννηθεί σε μία ήδη «φτασμένη» οικογένεια επιχειρηματιών, αξιοποίησε τις οικονομικές δυνατότητές της και σπούδασε στο αντικείμενο που απαιτεί η επιχείρηση για να αναλάβει ευθύνες σε αυτήν αποτελώντας την επόμενη γενιά.

Ευχή όλων είναι να επιτύχει επιχειρηματικά και να έχει πλούσια δράση και στο κοινωνικό πεδίο, ωστόσο σίγουρα οι γονείς του προσλαμβάνοντάς τον δεν του προσέφεραν τις «ευκαιρίες που του αξίζουν» ούτε δυσφόρησαν ιδιαίτερα όταν επειδή είναι νέος «καλά-καλά δεν τον καταλαβαίνουν».

Κατά τον Κ. Μητσοτάκη όμως, «ο Παύλος επέλεξε, αφού σπούδασε στο εξωτερικό στο Georgia Tech, από τα καλύτερα τεχνολογικά πανεπιστήμια στον κόσμο, να γυρίσει στον τόπο του, γιατί φοβήθηκε μήπως χάσει το τρένο μιας χώρας που προχωρά με γρήγορους ρυθμούς»!

Και οι 400.000 νέοι που έφυγαν κατά την διάρκεια των Μνημονίων, είμαστε βέβαιοι ότι θα επέστρεφαν στην Ελλάδα για να εργαστούν αν ο μπαμπάς τους είχε μια μεγάλη και ανθούσα βιομηχανία. Αλλά θα τους φάει η «μαύρη ξενιτιά».

Αλλά από το τους «φάει» η ανεργία της “hopeless country” ή αλλιώς “failed state” του Κ.Μητσοτάκη και των προκατόχων τους, καλύτερη η ξενιτιά…