Ελληνική Πολιτική
Εντυπωσίασε – ευχάριστα αυτή την φορά – ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας με την τοποθέτησή του για το επίπεδο «αλληλεγγύης» προς την Ελλάδα τουλάχιστον δύο χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Γερμανίας και της Ισπανίας επιπλήττοντάς τες για τις μαζικές πωλήσεις όπλων στη Τουρκία και εμμέσως πλην σαφώς ζήτησε να επιβάλλουν ουσιαστικό εμπάργκο όπλων στη Τουρκία.
«Η Ισπανία δίνει τεχνογνωσία κατασκευής αεροπλανοφόρου στην Τουρκία. Αυτό είναι τμήμα αλληλεγγύης; Η Γερμανία δίνει υποβρύχια στην Τουρκία. Αυτό είναι τμήμα αλληλεγγύης; Δεν μιλάω για απλά όπλα, μιλάω για σημαντικά όπλα που μπορούν να αλλάξουν ισορροπίες» τόνισε.
Καιρός ήταν κάποιος να το θέσει. Όχι ότι θα εισακουστεί, αλλά εν πάση περιπτώσει, να υπάρχει και κάποια δήλωση, να μην νομίζουν ότι είμαστε τελείως «πεθαμένοι» και υποτακτικοί τους.
Επί της ουσίας: Κανείς δεν πρόκειται να αρνηθεί να πουλήσει στην Τουρκία, ειδικά να συνάψει τέτοια κολοσσιαία συμβόλαια. Και ποιες ισορροπίες; Αυτοί «έχουν εκτοξευθεί στο φεγγάρι» κι εμείς έχουμε χωθεί στα Τάρταρα των Μνημονίων.
Η ευκαιρία για τα τουρκικά υποβρύχια Type 214T χάθηκε για την Ελλάδα, όταν αποδέχθηκε να πληρώσει την ανάπτυξή τους από την γερμανική HDW, αλλά δεν μπήκε ένας μικρός, αλλά τόσο ουσιαστικός όρος: Να μην πουληθούν ποτέ αυτά τα υποβρύχια στην Τουρκία. Κυβέρνηση Σημίτη, γερμανοτραφής. Υπουργός Εθνικής Αμυνας, Ακης Τσοχατζόπουλος, επίσης γερμανοτραφής.
Υπάρχει ελπίδα;
