Ελληνική Πολιτική
Εθίγη, άγνωστο για ποιον ακριβώς λόγο, ο υφυπουργός παρά το πρωθυπουργώ Ακης Σκέρτσος, από την δραματική αγόρευση της εισαγγελέως της έδρας στην δική της δολοφονημένης με φρικτό τρόπο φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη από τα δίποδα σκουπίδια που έχουν πάρει θέσεις στα έδρανα των κατηγορουμένων.
Και εξέδωσε δήλωση καταδικαστική σε βάρος της εισαγγελέως γιατί τάχαμου «Τον δικαστικό λειτουργό τον θελουμε ψυχρό και αμερόληπτο». Οποτε μας συμφέρει..
Και φαίνεται ότι για κάποιο περίεργο και άγνωστο λόγω δεν ήθελε η κυβέρνηση να είναι η εισαγγελέας αυτό που λέμε «καταπέλτης» κατά των καθο’μολογία δολοφόνων της νεαρής φοιτήτριας που υπέφερε στα χέρια τους απάνθρωπα βασανιστήρια.
Ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ παρενέβη -ιδιωτικώς και όχι ως μέλος της κυβέρνησης, όπως είπε- γιατι η αγόρευση της εισαγγελέως Αριστοτελίας Δόγκα στην δίκη για τον βιασμό και τη δολοφονία της άτυχης Ελένης, την έκριν «υπέρ το δέον προσωπική» και δεν περιορίστηκε στις ευθύνες μόνο των κατηγορουμένων αλλά και των συνηγήρων τους που τους συμβούλεψαν να εμφανίζουν την τραγική Τοπαλούδη, ένα είδος χαμηλών ηθών, μιας εύκολης στο κρεβάτι, η οποία εκείνη την ημέρα «στράβωσε» δεν τους «κάθισε» και έτσι την πέταξαν από τον γκρεμό για να την τιμωρήσουν. Το μόνο που δεν είπαν είναι το ότι η Τοπαλούδη… πήδηξε μόνης της στον γκρεμό.
Η ανάρτηση του κ. Σκέρτσου είχε ως εξής:
«Τα δικαστήρια δεν είναι «λαϊκή απογευματινή». Άλλο η ενσυναίσθηση, αναγκαίο στοιχείο για μια ισορροπημένη δικαστική κρίση, και άλλο η ταύτιση. Η εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου προϋποθέτει δικαστικούς λειτουργούς που αποφεύγουν τις συναισθηματικές ταυτίσεις ακόμη και με τα θύματα των πιο ειδεχθών εγκλημάτων.
Ακριβώς διότι δεν πρέπει να αφήνουν καμία χαραμάδα αμφιβολίας ότι κρίνουν με βάση προσωπικές απόψεις και ευαισθησίες ή με το κατά που δείχνει το «κοινό περί δικαίου αίσθημα». Κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε άλλωστε σημαντική ανασφάλεια δικαίου.
Τον δικαστικό λειτουργό τον θέλουμε ψυχρό και αμερόληπτο πάνω στην έδρα διότι οφείλει να κρίνει ΚΑΙ κόντρα στις προσωπικές του απόψεις, να λαμβάνει ΚΑΙ αντιδημοφιλείς αποφάσεις, πάντα στο πλαίσιο όσων ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι.
Διαφορετικά ο δρόμος προς τον δικαστικό λαϊκισμό, σε αποφάσεις δηλαδή που χαϊδεύουν την κοινή γνώμη, είναι ορθάνοιχτος και εξαιρετικά ολισθηρός για το κύρος της δικαιοσυνης και τη λειτουργία του πολιτεύματος. Εύχομαι από καρδιάς οι γονείς της άτυχης κοπέλας να λάβουν την ηθική δικαίωση που τους οφείλει η δικαιοσύνη και η πολιτεία. Και οι ένοχοι την τιμωρία που τους αξίζει.»
«Δικαστικός λαϊκισμός» η πεντακάθαρη και σταράτη αγόρευση της εισαγγελέως στην δίκη δύο ξεφτιλισμένων που κομμάτιασαν το κορμάκι μιας κοπέλας και τις ζωές της οικογένειάς της; Μάλλον στην κυβέρνηση έχουν περίεργη αντίληψη για το τι είναι «λαϊκισμός».
Κι ένα τελευταίο για τον Σκέρτσο: Από το γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου και τα όσα τραγικά για τον Ελληνισμό ακολούθησαν, βρέθηκε με τις ψήφους των νεοδημοκρατών υφυπουργός παρά των πρωθυπουργώ στο γραφείο του Μητσοτάκη.
Οταν ανοίγει το στόμα του δεν μιλά ως Σκέρτσος, (σκέτο), αλλά ως υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, άρα χρεώνεται απ’ευθείας στον Μητσοτάκη. Εκτός αν θέλει να παραιτηθεί, να πάει στο σπιτάκι του κι εκεί ας μιλάει όσο θέλει και ας έχει όσες απόψεις θέλει, για οτιδήποτε.
Αλλά μέχρι τότε, ας σέβεται τουλάχιστον τις ψήφους των νεοδημοκρατών που τον έστειλαν εκεί που τον έστειλαν {χωρίς βέβαια να ξέρουν ποιον θα έστελναν}…
