Αναφορά Κ.Μητσοτάκη σε «κυβέρνηση εθνικής ενότητας»: Ο διακαής πόθος του Βερολίνου

Γιατί ο πρωθυπουργός επέλεξε να εισάγει στον πολιτικό διάλογο το ζήτημα του σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας;

«Στα ψιλά» πέρασε η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη σε «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» χθες στην Βουλή. Απευθυνόμενος ο πρωθυπουργός στον Αλέξη Τσίπρα του είπε: «Φαντάζομαι όμως ότι σε λίγο -δεν θα σας πάρει πολύ καιρό- θα ζητήσετε να παραιτηθεί όλη η κυβέρνηση και να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Φαντάζομαι είναι το επόμενο το οποίο θα ακούσουμε από τα στόματά σας.»

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από πουθενά, καθώς ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν τα δικά τους εσωτερικά προβλήματα και σίγουρα δεν θα επιβίωναν μια συμμετοχή σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με την ΝΔ.

Γιατί όμως επέλεξε ο πρωθυπουργός να βάλει αυτά τα λόγια στο στόμα του Αλέξη Τσίπρα; Μήπως γιατί αυτό είναι το δικό του πλάνο «β», σε περίπτωση που οι εξελίξεις είτε στα εθνικά θέματα, είτε στο μέτωπο της πανδημίας είναι δυσάρεστες; Ή ακόμα ακριβέστερα αυτό είναι το σχέδιο του Βερολίνου.

Άλλωστε τα δύο κόμματα δεν έχουν κάποιες ουσιαστικές διαφορές που να τα χωρίζουν, όπως καταδεικνύουν οι τρόποι διακυβέρνησής τους, αλλά και οι θέσεις τους σε βασικά ζητήματα, όπως η αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, το Σκοπιανό, τα ελληνοτουρκικά, η οικονομία, κλπ.

Αυτός είναι ο διακαής πόθος του Βερολίνου για να μην υπάρχει καμία σοβαρή πολιτική δύναμη στην Ελλάδα που να αντιτίθεται στους σχεδιασμούς του Βερολίνου.

Είναι η «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» η λύση του Κυριάκου για να περάσει κάποια επώδυνη συμφωνία με τους Τούρκους; Είναι η λύση σε περίπτωση που παρά την καταστροφή στην οικονομία υπάρξει ο αναπόφευκτος αριθμός θυμάτων από τον Covid;

Μήπως εκεί υπολογίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία; Και αποφάσισε να το εισάγει μέσω της «προβολής» στον πολιτικό διάλογο; Γιατί σίγουρα δεν επρόκειτο περί «αστεϊσμού», σε μια καλά μελετημένη ομιλία.