Η πολιτική του τρόμου: Πώς μια συνηθισμένη κακοκαιρία μετατρέπεται σε εργαλείο τρομοκράτησης του πληθυσμού

Διαστάσεις παράνοιας παίρνει η τρομοκρατία απέναντι σε μια συνηθισμένη κακοκαιρία στα τέλη Αυγούστου η οποία θα έχει και… βροχές.

Με πηχυαίους τίτλους τύπου «ψυχρή λίμνη» και οι «100 ώρες» της κολάσεως τα ΜΜΕ σκορπούν κυριολεκτικά τον τρόμο συστήνοντας μάλιστα –μέσω του μετεωρολόγου Γιάννη Καλλιάνου-  οι πολίτες να αυτόπεριορίσουν τις μετακινήσεις τους!

Το κλίμα αυτό της τρομοκρατίας του καιρού έχει ξεκινήσει εδώ και δύο έως τρεις ημέρες βομβαρδίζοντας καθημερινά με δημοσιεύματα για την «ανείπωτη» καταστροφή που έρχεται…

Μάλιστα ο  υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Βασίλης Κικίλιας, στη βάρδια του οποίου κάηκε η Αττική από τις φωτιές συγκάλεσε συσκέψεις επί συσκέψεων  με Περιφέρειες, Σώματα Ασφαλείας και Ένοπλες Δυνάμεις και πάει λέγοντας.

Τι κι αν στην Κάσο η Ελλάδα υποχώρησε κατά κράτος στις τουρκικές απαιτήσεις; Τι κι αν η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου μάλλον οδεύει προς ακύρωση αφού η Τουρκία δεν επιτρέπει σε δύο άλλα ανεξάρτητα κράτη να πραγματοποιήσουν ένα έργο οικονομικής σημασίας, αφού έχει δηλώσει ότι «κανένα έργο δεν θα πραγματοποιηθεί στην Ανατολική Μεσόγειο χωρίς την συναίνεση ή την συμμετοχή της»!

Τι κι αν στην «χώρα» μέσα σε τρεις μόνο μήνες (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος) έχουν εισβάλλει 10.000 αλλοδαποί;

Μια συνηθισμένη  κακοκαιρία είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σήμερα και μάλιστα της δίνεται χαρακτήρας καταστροφής.

Πως μπορεί να επιβιώσει αυτός ο τόπος  με τέτοιο επίπεδο σοβαρότητας ή καλύτερα μη-σοβαρότητας;

Πολύ δύσκολα αφού το τροπάριο  είναι γνωστό: Σε οποιαδήποτε κακοκαιρία κολλούν από δίπλα τη λέξη «ακραία», σε συνδυασμό με «την κλιματική αλλαγή».

Είναι η απαραίτητη «συνταγή» προκειμένου να αναδείξουν την ατζέντα τους.