Ελληνική Πολιτική
Ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Κυριακής σε ηλικία 88 ετών.
Σύμφωνα με τον διοικητή του νοσοκομείου Κορίνθου, Γρηγόρη Καρπούζη, ο κ. Σημίτης μεταφέρθηκε από το εξοχικό του στους Αγίους Θεοδώρους στο νοσοκομείο τα ξημερώματα, χωρίς σφυγμό.
Η διαπίστωση του θανάτου του έγινε κατά την άφιξή του στο νοσοκομείο.
Ο διοικητής του νοσοκομείου Κορίνθου, Γρηγόρης Καρπούζης, ανέφερε για τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού ότι, «περίπου στις 7:30-45 το πρωί της Κυριακής (05/01), μεταφέρθηκε χωρίς τις αισθήσεις του στο Νοσοκομείο μας. Έγινε προσπάθεια ανάνηψής του, όμως διαπιστώθηκε ο θάνατός του».
Ποιος ήταν ο Κώστας Σημίτης
Ο Κώστας Σημίτης, καθηγητής πανεπιστημίου και πολιτικός, υπήρξε μία από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες της νεότερης ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Διετέλεσε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (30 Ιουνίου 1996 – 8 Φεβρουαρίου 2004) και πρωθυπουργός της Ελλάδας (18 Ιανουαρίου 1996 – 10 Μαρτίου 2004).
Μετά την πτώση της Δικτατορίας το 1974, ο Σημίτης ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ). Στη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας, ανέλαβε πολλές υπουργικές θέσεις, συμβάλλοντας ενεργά στην εδραίωση του κόμματος στην εξουσία.
Η πορεία του κορυφώθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1996, όταν διαδέχτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία, έπειτα από ψηφοφορία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ενώ ήταν αυτός που παρουσίασε στον ελληνικό λαό το αφήγημα του “εκσυγχρονισμού”.
Λίγο αργότερα, στις 30 Ιουνίου 1996, εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο 4ο Συνέδριο του κόμματος και έγινε ο πρωθυπουργός των Ιμίων, των «Γκρίζων Ζωνών», των αποφάσεων του «Ελσίνκι» και του «ευχαριστώ» στους Αμερικανούς από βήματος της Βουλής.
Έτσι Μαδρίτη και Ελσίνκι, ήταν οι δύο επόμενες μεγάλες «επιτυχίες» του, όπου αναγνώρισε «τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», μετατρέποντάς της από ελληνική θάλασσα σε θάλασσα που απλώς βρίσκεται μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Σημίτης προώθησε μέτρα οικονομικής λιτότητας αλλά και ενός ανεξέλεγκτου από άποψης οικονομικών σκανδάλων εξοπλιστικού προγράμματος, την ίδια στιγμή που τεράστια ποσά δαπανούνταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η σταδιακή ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα και η ένταξη της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση το 2001 (που αποτελεί ακόμα ερώτημα μεταξύ κρατών και οικονομολόγων αν μπήκαμε σωστά ή στον σωστό χρόνο) ήταν δύο από τα πιο αξιοσημείωτα επιτεύγματά του.
