Provocateur
Εντύπωση μας προκάλεσε χθες το πόσο πολύ αναγνώστηκε η δημοσίευση για την Χριστίνα Mπόμπα και ότι έπαθε με τα χείλια της λόγω του ταξιδιού της στην Βολιβία.
Φυσικά εννοείται, η κοπέλα να είναι μια χαρά και να μην συμβαίνει κάτι το σοβαρό αλλά προέκυψαν κάποια ερωτήματα.
Η ενασχόλησή του κοινού με το πρόβλημα της για να το θέσουμε πιο κομψά, ήταν πολύ πιο ενθουσιώδης από σοβαρά ζητήματα πολιτικής και γεωπολιτικής που θα έπρεπε να απασχολούν την ελληνική κοινωνία.
Μέχρι τώρα συνηθίζουμε για ό,τι στραβό συμβαίνει στην Ελλάδα να κατηγορούμε τους πολιτικούς και κυρίως την εκάστοτε κυβέρνηση.
Μήπως όμως είναι ώρα να κάνουμε αυτοκριτική και οι υπόλοιποι που δεν παίρνουμε αποφάσεις;
Γιατί κι αυτοί που τις παίρνουν αναλογίζονται και με ποιους έχουν να κάνουν και σε ποιους πρέπει να λογοδοτήσουν.
Και μια που το έφερε η κουβέντα το να ταξιδεύει κάποιος την Βολιβία σημαίνει ότι αυτός που το κάνει θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του κάποιος παράγοντες:
Πρώτον είναι ένα εξωτικό μέρος με την έννοια ότι πρόκειται για ένα περιβάλλον διαφορετικό από το ελληνικό, στο οποίο το δικό μας DNA δεν είναι συνηθισμένο να διαβιεί εκεί κι αυτό έχει σίγουρα συνέπειες.
Δεύτερον, όλα εκεί συμβαίνουν σε υψόμετρα άνω των 3000 μέτρων.
Αυτό από μόνο του σημαίνει έλλειψη οξυγόνου για εμάς τους κοινούς θνητούς που ζούμε σε άλλου είδους χώρες (οι Βολιβιανοί έχουν περισσότερα ερυθρά αιμοσφαίρια από εμάς και έτσι «αναπνέουν» κανονικά) και φυσικά υπάρχει διαφορά στην ατμοσφαιρική πίεση.
Εν πάσει περιπτώσει καλή εντύπωση το γεγονός ότι τέτοια θέματα κάνουν πολύ περισσότερο γκελ στην κοινωνία από άλλα που σίγουρα έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία.
Εν κατακλείδι αυτό που συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία μπορείς να το πεις και απουσία πολιτικής.
Γιατί αν υπήρχε κανονική ελληνική πολιτική θα είχε και ο κόσμος κάτι να ασχοληθεί…
