Ελληνική Πολιτική
Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, κατέληξε σε μία πολύ μεγάλη γεωπολιτική ήττα για την Ελλάδα, καθώς η Τουρκία αναβαθμίστηκε μέσα σε μία ημέρα από το καθεστώς του «κακού και ενοχλητικού παιδιού», στο επίπεδο του «πιστού και χρήσιμου σύμμαχου» και αυτό το πιστώνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία ουσιαστικά το επεδίωξε κιόλας.
Αν κάποιος προσέξει τι κέρδισε η Τουρκία, μέσα σε μία ημέρα μόνο παρουσίας της στο ΝΑΤΟ, δημιουργείται το ερώτημα τι άλλο μπορεί να συμβεί εις βάρος της Ελλάδας.
Πρώτον: Ο πρόεδρος Erdogan πήρε την έγκριση παραλαβής για τα νέα μαχητικά F 16 επιπέδου Viper και για να εκσυγχρονίσει τον στόλο των παλιών F16 στο ίδιο επίπεδο και ενώς η Άγκυρα κρατάει τους… ρωσικούς S-400 οι οποίοι υποτίθεται πως αποτελούν το «κόκκινο πανί» για την κυβέρνηση Μπάιντεν.
Δεύτερον: Η Τουρκία απαίτησε και πήρε την αλλαγή της διατύπωσης της συνθήκης του Μοντρέ στον όρο Στενά και το έκανε «Τουρκικά Στενά».
Η Ελλάδα μάλιστα δεν ανέγειρε αντιρρήσεις επιτρέποντας έτσι να αλλάξει η συνθήκη του Μοντρέ και δημιουργώντας ένα πολύ κακό προηγούμενο, το οποίο θα μπορεί θεωρητικά να εφαρμοστεί και σε άλλες συνθήκες, όπως η Συνθήκη της Λοζάνης και η Συμφωνία των Παρισίων.
Την ίδια ώρα η Κύπρος μετατράπηκε σε σημείο συντεταγμένων με την άδεια των ΗΠΑ, δηλαδή υποβιβάστηκε από το καθεστώς ανεξάρτητου και νόμιμου κράτους.
Κατά τ’άλλα οι Αμερικανοί κόπτονται για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας…
Εν συνεχεία ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρόσφατη συνέντευξή του αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για υποχώρηση στα εθνικά θέματα καθώς μίλησε για παραπομπή των ελληνοτουρκικών διαφορών (AOZ και υφαλοκρηπίδα) στην Χάγη.
Όταν ρωτήθηκε αν είναι προς όφελος της Ελλάδας η επίλυση της μεγάλης διαφοράς με την Τουρκία με αυτό το τρόπο και αν αυτό περιλαμβάνει «απομείωση της κυριαρχίας» εκείνος απάντησε ότι «Αυτό είναι μία σχετική έννοια, αλλά πρέπει να σας πω ότι οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις.
Το ερώτημα είναι θα μείνουμε με την διαφορά ανεπίλυτη τώρα που η Ιστορία μάς προσφέρει μία ευκαιρία να τη λύσουμε;»
Δηλαδή με αυτό το σκεπτικό, για να λυθεί το ζήτημα και να μην έχουμε προβλήματα, δεν πειράζει ας χάσουμε και τα μισά μας κυριαρχικά δικαιώματα.
Στο Δικαστήριο της Χάγης για όσους ξέρουν κάτι θα χάσουμε και ο λόγος είναι απλός:
Δεν διεκδικούμε κάτι οπότε στο δικαστήριο θα εμφανιστούν μόνο οι απαιτήσεις της Τουρκίας. Άρα πάνω σε αυτές θα διεξαχθούν συζητήσεις και στο τέλος θα προκύψουν και αποφάσεις.
Δεν είναι δυνατόν να προκύψουν αποφάσεις που δεν θα ικανοποιούν έστω ένα ελάχιστο μέρος των τουρκικών απαιτήσεων.
Όπως φαίνεται από τα λεγόμενα του Ερντογάν και του Ομέρ Τσελίκ ή Χάγη ήταν μόνο ένα ζήτημα γιατί τέθηκε και το θέμα της Θράκης, όπου για την ακρίβεια οι Τούρκοι θέλουν να αναγνωριστεί η ελληνική μουσουλμανική μειονότητα ως «τουρκική».
Με λίγα λόγια ζητούν αλλαγή και της Συνθήκης της Λοζάνης
Ο Ερντογάν μάλιστα είπε το πρωτοφανές «ότι δεν χρησιμοποίησε ποτέ τα F16 κατά της Ελλάδας» και οι Αμερικανοί απλά τον πίστεψαν γιατί έτσι τους βολεύει…
Γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός ανοίγει μία ατζέντα με επώδυνες αποχωρήσεις;
Διότι απλούστατα δεν υπάρχει αντιπολίτευση για να νιώθει κάποιο είδους πίεση, οπότε είναι ελεύθερος να «λύσει» τα ελληνοτουρκικά χωρίς να «πληρώσει».
Κάτι ανάλογο δηλαδή που είχε κάνει και ο Αλέξης Τσίπρας με την Συμφωνία των Πρεσπών και την παράδοση των κληρονομικών δικαιωμάτων της Μακεδονίας στα Σκόπια, με τη διαφορά όμως ότι ο τότε πρωθυπουργός το πλήρωσε ακριβά με πολιτικούς όρους.
Τα δεξιά κόμματα αναμένεται να ξεσηκώσουν κάποιο θόρυβο αλλά αυτός δεν θα είναι αρκετός για να σταματήσει την κυβέρνηση αυτή.
Άλλωστε το είπε και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης ότι αυτή η εποχή είναι μία τεράστια ευκαιρία για τις δύο χώρες!
Αξίζει να σημειωθεί ότι κι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι πανίσχυρος πολιτικά στην Τουρκία μετά την πρόσφατη νίκη τους εκλογές και για μια πενταετία θεωρείται «ακούνητος»
