ΣΥΡΙΖΑ
Σε σχόλιό του για τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από το Προεδρικό Διάταγμα για την επιλογή σημαιοφόρων με κλήρωση ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης προχωρά σε κριτική της Κυβέρνησης αλλά και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.
Ο κ. Φίλης ζητά εμμέσως την κατάργηση των παρελάσεων αναφέροντας στη δήλωσή του ότι «θα περίμενε κανείς ότι το βασικό αντικείμενο κριτικής θα ήταν αυτός καθαυτός ο μεταξικής εμπνεύσεως θεσμός των παρελάσεων, που η κυβέρνηση καλώς ή κακώς έκρινε ότι δεν είναι ώριμες οι συνθήκες να καταργηθεί».
Παράλληλα επικρίνει τους ΑΝΕΛ για τη στάση τους κάνοντας λόγο για «ακροδεξιές κραυγές και οι ιδεοληψίες με δήθεν ευρωπαϊκό πρόσημο που αναπαράγουν αρχαϊσμούς και καθυστερημένες αντιλήψεις» μετά και τη διαφοροποίηση του βουλευτή του κόμματος Δημήτρη Καμμένου στο θέμα των σημαιοφόρων.
Η δήλωση του πρώην υπουργού Παιδείας έχει ως εξής:
«Χέρι-χέρι ο ακροδεξιός λαϊκισμός, ο βαθύς συντηρητισμός και οι δήθεν εκσυγχρονιστικές εμμονές περί αριστείας, βάλλουν εναντίον της πρόβλεψης του νέου ΠΔ για την επιλογή σημαιοφόρου χωρίς αποκλεισμούς. Συναντιούνται έτσι και σε αυτό το ζήτημα ρεύματα και τάσεις της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής που συγκροτούν σε όλα σχεδόν τα πεδία την “ιερή συμμαχία” που μάχεται τα δικαιώματα και τις ανάγκες των πολλών για να εξυπηρετηθούν τα προνόμια των λίγων. Για να γίνει το καθεστώς των ποικίλων διακρίσεων και ανισοτήτων βίωμα και “κανονικότητα” από την τρυφερή ηλικία του Δημοτικού. Πρόκειται για θέσεις που θέλουν να εμφυτεύσουν στην
Πρόκειται για μια βαθιά ταξική αντίληψη και μάλιστα με τρόπο εντελώς αντιπαιδαγωγικό, αφού σε πάμπολλες περιπτώσεις, αν λάβουμε υπόψη την βαθμολογική κατανομή, έχουμε το φαινόμενο να αποκλείονται χιλιάδες παιδιά με άριστα, που δεν έχουν όμως 10 σε όλα τα μαθήματα, από την κλήρωση για τη σημαία και έτσι να βιώνουν ενός είδους αρνητική διάκριση που μπορεί να αποβεί καθοριστικός για την υπόλοιπη ζωή τους. Το αντιπαιδαγωγικό κλίμα ενισχύεται ακόμη περισσότερο από την πίεση που δέχονται οι εκπαιδευτικοί από τους γονείς για καλύτερη βαθμολογία των μαθητών-υποψήφιων σημαιοφόρων και παραστατών, γεγονός που ξεγυμνώνει την ψευδή αντίληψη περί αριστείας και αξιοκρατίας.
Θα περίμενε κανείς ότι το βασικό αντικείμενο κριτικής θα ήταν αυτός καθαυτός ο μεταξικής εμπνεύσεως θεσμός των παρελάσεων, που η κυβέρνηση καλώς ή κακώς έκρινε ότι δεν είναι ώριμες οι συνθήκες να καταργηθεί. Μια τέτοια αντίθεση θα ήταν κατανοητή και εντός μιας συζήτησης που πρέπει να διεξάγουμε για την μεταρρύθμιση των θεσμών και της σχολικής ζωής προς μια δημοκρατική και σύγχρονη κατεύθυνση.
Όμως, οι ακροδεξιές κραυγές και οι ιδεοληψίες με δήθεν ευρωπαϊκό πρόσημο που αναπαράγουν αρχαϊσμούς και καθυστερημένες αντιλήψεις, αναιρούν και εμποδίζουν μια τέτοια προοπτική. Βρίσκονται στον αντίποδα των σύγχρονων παιδαγωγικών αντιλήψεων και ως τέτοιες απορρίπτονται από τη μεγάλη πλειοψηφία της εκπαιδευτικής κοινότητας».
