ΣΥΡΙΖΑ
Με διπλή στρατηγική στόχευση προχώρησε ο Α.Τσίπρας στον ανασχηματισμό με πρώτο μέλημα την «πασοκοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να “τελειώνει” μια και καλή με το ΚΙΝΑΛ μέσω του διεμβολισμού της Κεντροαριστεράς, έστω κι αν αυτό γίνεται ευκαιριακά και με τα υλικά κατεδαφίσεως που έχει αφήσει η παπανδρεϊκή περίοδος.
Ο δεύτερος στόχος έχει να κάνει με την επόμενη μέρα στο κόμμα μετά την ήττα στις επερχόμενες εκλογές. Ο Α.Τσίπρας “καθάρισε” την “αριστερή αντιπολίτευση” και δημιουργεί μια νέα γενιά στο κόμμα, πλήρως υποταγμένη σε αυτόν.
O ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει σαφές ότι επιδιώκει να διεκδικήσει πλήρως το χώρο της κεντροαριστεράς, υποστηρίζοντας ότι μπορεί να καταλάβει πλήρως το χώρο που κάποτε είχε το ΠΑΣΟΚ.
Έξι νέα πρόσωπα έβαλε ο Αλέξης Τσίπρας στο υπουργικό συμβούλιο και δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός πως οι δυο προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ της περιόδου διακυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.
Ο Αλέξης Τσίπρας με την κίνηση αυτή, ενισχύει την πασοκογενή συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ που αποτελείται από πολλά πρώην πράσινα στελέχη, και παλαιά και νέα. Για παράδειγμα ο Αντώνης Κοτσακάς, η Ξενογιαννακοπούλου, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, η Θεοδώρα Τζάκρη, ο Νίκος Κοτζιάς (κι αυτός στενός συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου), ο Νίκος Τόσκας, ο Μάρκος Μπόλαρης, ο Γιάννης Ραγκούσης που συμμετέχει στις εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τζουμάκας που έχει εκφραστεί θετικά για τον ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.
Είναι γνωστό ότι το ρόλο του πολιορκητικού κριού παίζει ο Χρήστος Σπίρτζης που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Ανάλογες κινήσεις αναμένεται να γίνουν και το επόμενο διάστημα με το Μαξίμου να στηρίζεται στα αντιδεξιά αισθήματα πολλών στελεχών ακόμα και από τον πυρήνα του ΠΑΣΟΚ. Αυτός είναι ο λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας σε όλες τις τελευταίες ομιλίες του στη Βουλή επικεντρώνει στην ταύτιση της Χαριλάου Τρικούπη με την αξιωματική αντιπολίτευση.
Αυτό έχει αποτυπωθεί στη ρητορική του πρωθυπουργού και κορυφαίων στελεχών για έναν «προοδευτικό πόλο», στη διαρκή πολεμική έγκληση προς το ΚΙΝΑΛ να εγκαταλείψει τη συμπόρευση με τη ΝΔ, στη διεκδίκηση να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ο βασικός συνομιλητής της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα.
Όμως, για να πετύχει μια τέτοια κατεύθυνση, που στόχο έχει να κερδίσει και ψηφοφόρους από τον ιστορικό χώρο του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να αποτυπώνεται σε παραδείγματα «μετακινήσεων».
Αυτές, πλέον, δεν περιορίζονται απλώς σε όσους είχαν διαφοροποιηθεί σε προηγούμενες στιγμές από το χώρο αυτό και είχαν ανέβει στο άρμα του «αντιμνημονιακού κινήματος». Πλέον, πρέπει να επεκταθούν και σε αυτούς που ήταν στο ΚΙΝΑΛ μέχρι πρόσφατα.
Ανασχηματισμός και πολιτικοί συμβολισμοί
Παρότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει δοκιμάσει να αντιγράψει αρκετές πρακτικές του Ανδρέα Παπανδρέου, υπάρχει μια συνήθεια την οποία έχει αποφύγει: την αξιοποίηση των ανασχηματισμών (που μάλιστα ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ συνήθιζε να περιγράφει ως «αναδόμηση») ως τρόπων για να αναπροσαρμόζεται η πολιτική ατζέντα.
Αντίθετα, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ δεν πολυσυμπαθεί τις μεγάλες ανακατατάξεις σε κυβερνητικό επίπεδο, ενώ δεν έχει και πρόβλημα να αφήνει υπουργούς για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ίδια θέση. Για παράδειγμα δύο κρίσιμα υπουργεία, αυτό των Οικονομικών και αυτό της Υγείας δεν έχουν αλλάξει πολιτική ηγεσία από το 2015.
Ο Α.Τσίπρας σπρώχνει τα «δικά του παιδιά»
Κατά τα άλλα ο ανασχηματισμός ήρθε να επιβεβαιώσει ένα στοιχείο που έχει καταγραφεί και σε άλλες επιλογές του Αλέξη Τσίπρα: την προσπάθεια να προωθηθούν νεώτερα στελέχη από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και σε παραβίαση της «κομματικής επετηρίδας».
Η τακτική αυτή είχε φανεί από αρκετό καιρό πριν, ήδη από την υπουργοποίηση στελεχών όπως η Έφη Αχτσιόγλου, ο Νάσος Ηλιόπουλος, η Κατερίνα Νοτοπούλου, όπως και την προώθηση σε όλο και πιο κεντρικό ρόλο του Δημήτρη Τζανακόπουλου, την αναβάθμιση Χαρίτση κ.λπ.
Με ανάλογο τρόπο τώρα υπουργοποιείται η Ελευθερία Χατζηγεωργίου και ο Κώστας Μπάρκας.
Κομβική πλευρά είναι και η επιθυμία να βγει στο προσκήνιο μια νέα γενιά, που δεν έχει τους ίδιους δεσμούς με τις παραδοσιακές «τάσεις» και «συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ, μια γενιά που ουσιαστικά εκπροσωπήθηκε από τον Τσίπρα και σε αυτόν χρωστάει την παρουσία στην πολιτική.
Μια τέτοια γενιά, εκ των πραγμάτων, δεν πρόκειται να αμφισβητήσει εύκολα τον Αλέξη Τσίπρα και θα του εξασφαλίσει και την κυριαρχία στο κόμμα και την επόμενη των εκλογών και της μετάβασης στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παραμερίζοντας άλλες τάσεις περισσότερο «αντιπολιτευτικές» προς την κεντρική γραμμή.
Από εκεί και πέρα, είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός δεν θέλησε να δώσει κάπου αλλού την θέση του υπουργού Εξωτερικών, προτιμώντας τη σίγουρη λύση του Γιώργου Κατρούγκαλου μαζί με την εκ νέου υπουργοποίηση της Σίας Αναγνωστοπούλου, που ούτως ή άλλως έχει χειριστεί κοινοβουλευτικά και κομβικές επιλογές όπως η Συμφωνία των Πρεσπών.
Η επόμενη ημέρα του ανασχηματισμού δεν βρίσκει ούτε τη χώρα ούτε την κυβέρνηση διαφορετική. Σίγουρα κανείς δεν ενθουσιάστηκε από τις επιλογές του πρωθυπουργού, εκτός ίσως από εκείνους που τη Δευτέρα θα ορκιστούν. Αλλωστε, δύο «τελειωμένοι» πολιτικά, οι κ. Τόλκας και Μωραίτης ουδέποτε θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα επανέρχονταν στην ενεργό πολιτική και μάλιστα στην κεντρική σκηνή.
Θέλει να τους “τελειώσει”
Οι κινήσεις α.Τσίπρα εντάσσονται στη γενικότερη τακτική διεμβολισμού του ΚΙΝΑΛ ώστε να πάρει όσο το δυνατόν μικρότερο ποσοστό, εκτιμώντας ότι θα θέλει να συνεργαστεί με τη ΝΔ.
Στο Μαξίμου είναι της άποψης ότι όσο περισσότερο αποδυναμωθεί το Κίνημα Αλλαγής τόσο περισσότεροι θα στραφούν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Θέλει να «τελειώσει» με την Γεννηματά και το ΚΙΝΑΛ και θέλει ο Α.Τσίπρας να καταστεί ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Κεντροαριστεράς και γι’ αυτό πασοκοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον απομακρύνει από τις παραδοσιακές αριστερές ρίζες του.
Αλλωστε, με στελέχη όπως η Κωνσταντοπούλου, ο Λαφαζάνης, ο Χουντής, η Βαλαβάνη κ.λπ εκτός ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει απομείνει και τίποτε από τη λεγόμενη «αριστερή αντιπολίτευση» της Κουμουνδούρου. Μόνο κάποιες διάσπαρτες φωνές από Τσακαλώτο και Φίλη για την τιμή των όπλων.
Εν τέλει η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ με τον διεμβολισμό της Κεντροαριστεράς είναι με μοναδικό σκοπό να είναι ο ισχυρός παίκτης του χώρου, το αντίπαλον δέος της Δεξιάς που πιστεύουν ότι κάποια στιγμή θα καταρρεύσει και θα έρθει ως ΣΥΡΙΖΑ ξανά ως “σωτήρας”.
