ΣΥΡΙΖΑ
Η εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Δώρα Αυγέρη παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Αυγή της Κυριακής» και εξαπέλυσε βολές κατά της «Ομπρέλας» και της μειοψηφίας εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Ερωτηθείσα για το βαθύ ρήγμα που παραμένει στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παρά την αποχώρηση της «Ομπρέλας», η Δώρα Αυγέρη υπογράμμισε πως «συνασπισμός και συμμαχία δεν σημαίνουν ομοσπονδία. Κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε Γιουγκοσλαβία».
Η Δώρα Αυγέρη πρόσθεσε πως «η Ιστορία έχει δείξει ότι πολλές διασπάσεις κομμάτων και δη αριστερών ξεκινούν και τελειώνουν στο προσωπικό ανάστημα εκείνων που τις εκκινούν», υπογραμμίζοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ομοσπονδία αυτονομημένων ομάδων πάνω στον πολιτικό χάρτη».
Ακόμη, η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υποστήριξε ότι «το κόμμα δεν είναι ναός και τα ηγετικά του στελέχη δεν είναι ιερατείο. Και η κοινωνία δεν είναι εκκλησίασμα, αλλά εκκλησία του δήμου».
Όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην τρίτη θέση, η Δώρα Αυγέρη επισήμανε μεταξύ άλλων πως «επιχειρούν διάφοροι καλοθελητές να συγκρίνουν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων μετά την εκλογή του νέου προέδρου με αντίστοιχα ευρήματα του παρελθόντος. Παραλείπουν, όμως, να πουν ότι ποτέ άλλοτε νεοεκλεγείς πρόεδρος που κέρδισε τόσο καθαρά δεν αμφισβητήθηκε και υπονομεύθηκε όπως γίνεται σήμερα».
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Κατηγορείτε την κυβέρνηση ότι επιχειρεί να θολώσει τα νερά στην τραγωδία των Τεμπών, κάνοντας μάλιστα λόγο για «στρίβειν δια της Εξεταστικής». Με ποιον τρόπο εξυπηρετείται η διαλεύκανση της υπόθεσης μέσω της πρότασής σας για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής και όχι μέσω Εξεταστικής;
Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Η Εξεταστική Επιτροπή διερευνά πολιτικές ευθύνες και αν διαπιστώσει σοβαρές ενδείξεις ενοχής για τη διάπραξη εγκλημάτων υπουργών, μπορεί να εισαχθεί το αίτημα στην Ολομέλεια και να ζητηθεί η σύσταση μιας ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. Αυτό, δηλαδή, που για συντομία λόγου ονομάζουμε Προανακριτική. Η Προανακριτική ασχολείται με την έρευνα της ποινικής υπόθεσης πριν από την άσκηση ποινικής δίωξης για την ευθύνη των υπουργών και ενεργεί ως συλλογικός εισαγγελέας. Όταν, όμως, έχουμε ήδη το πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελικής Αρχής και έχουμε ήδη ισχυρές ενδείξεις ότι υπάρχουν ποινικές ευθύνες -που για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή αφορούν κακουργηματική απιστία-, το να μην βασιζόμαστε σε αυτό το πόρισμα για να διερευνήσουμε απευθείας τυχόν ποινικές ευθύνες, αλλά να γυρίζουμε πίσω στη διερεύνηση νεφελωδών πολιτικών ευθυνών σημαίνει ότι κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα. Είπαμε «ναι» και στην Εξεταστική, γιατί δεν θέλουμε να θεωρείται ότι αρνούμαστε τη γενικότερη έρευνα της υπόθεσης.
Κατηγορείτε την κυβέρνηση πως εισήγαγε προς συζήτηση το φορολογικό νομοσχέδιο χωρίς συζήτηση με τους θεσμικούς και κοινωνικούς φορείς. Άπαντες αναγνωρίζουν ότι υπάρχει ζήτημα φοροδιαφυγής. Η δική σας πρόταση πού διαφοροποιείται έναντι της κυβέρνησης;
Κανείς δίκαιος και λογικός άνθρωπος δεν είναι αντίθετος σε μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Αυτό το νομοσχέδιο, όμως, με το ψευδεπίγραφο επιχείρημα της πάταξης της φοροδιαφυγής υπερφορολογεί άδικα, μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση βάζει πλαγίως φόρους στον οδηγό ταξί και αφήνει στο απυρόβλητο τις μεγάλες επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ταξί. Και την ίδια ώρα, πού είναι τα μέτρα για επιχειρήσεις ενέργειας, κατασκευών κ.λπ.; Ας αφήσει, λοιπόν, τις προφάσεις η κυβέρνηση κι ας ξεκινήσει τον ουσιαστικό διάλογο για τα θέματα αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι έτοιμος να συμβάλει σ’ αυτόν τον διάλογο. Οι θέσεις μας είναι δημόσια διατυπωμένες και γνωστές προ πολλού.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει προχωρήσει σε αλλεπάλληλες θεσμικές συναντήσεις, βάζοντας σε πρώτο πλάνο ζητήματα λειτουργίας του Κράτους Δικαίου. Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι σας κατηγορούν ότι ακολουθείτε μια «αποτυχημένη συνταγή», επιμένοντας στα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα. Τι απαντάτε;
Ασφάλεια Δικαίου και επιτελικό κράτος Μητσοτάκη είναι έννοιες ασύμβατες. Από το σκάνδαλο Novartis μέχρι το έγκλημα των Τεμπών δεν έχει υπάρξει μία υπόθεση που η κυβέρνηση να μην επιχειρεί να τη συσκοτίσει και να την εξαφανίσει. Αλίμονο αν οι εθνικές εκλογές λειτουργούσαν ως πολιτικό και ποινικό συγχωροχάρτι για οποιονδήποτε έχοντα θέση εξουσίας. Θα επρόκειτο για εξευτελισμό κάθε έννοιας Κράτους Δικαίου, όπως και υπονόμευση της ίδιας της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είναι άκρως επικίνδυνη αυτή η κουλτούρα που πάει να επιβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα δημόσια ήθη της χώρας. Αναλογιστείτε πώς θα ήταν μια Δημοκρατία όπου κάθε πολιτικός που είναι αντιμέτωπος με σοβαρές κατηγορίες θα αθωώνεται όχι από τον φυσικό δικαστή του, αλλά από το -καθ’ όλα σεβαστό- εκλογικό αποτέλεσμα. Αναλογιστείτε, επίσης, μια Δημοκρατία όπου ο φυσικός δικαστής εκβιάζεται ή διώκεται, όπου η δικαστική απόφαση νοθεύεται, όπου το Κράτος Δικαίου συρρικνώνεται στη βάση ακριβώς ενός αφηγήματος περί πολιτικοϊδεολογικής κυριαρχίας, που καταπίνει ενδεχομένως και το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα.
Μας λέει, λοιπόν, η Ν.Δ. ότι το 41% τα κάνει όλα αόρατα και πως κανένας δεν δικαιούται να ομιλεί άπαξ και χάσει στις εκλογές. Δεν είναι έτσι, όμως, τα πράγματα. Τα θεσμικά ζητήματα και τα ζητήματα δημοκρατίας δεν μπαίνουν στο εκλογικό ζύγι.
Ο κυβερνητικός πυρήνας της Ν.Δ. δεν έπαψε ποτέ να απεχθάνεται την κοινωνική ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, να διαλύει το κοινωνικό κράτος, να ευνοεί λίγους εις βάρος πολλών. Και, κυρίως, δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει σ’ αυτό. Κι εμείς δεν πάψαμε ποτέ να πιστεύουμε στο «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», στους λαϊκούς αγώνες για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, στο κοινωνικό κράτος, στην αναδιανομή του πλούτου, στην ανάπτυξη για όλους, στην εξάλειψη της φτώχειας, των αποκλεισμών και των ανισοτήτων. Παλεύουμε για να καταστεί το πολιτικό πρόγραμμά μας πλειοψηφικό κι όχι για να κουμπώσει στις μειοψηφίες των άλλων.
Στο εσωκομματικό τοπίο φαίνεται πως, παρά την αποχώρηση της Ομπρέλας, το ρήγμα παραμένει βαθύ. Υπάρχει τρόπος να γεφυρωθούν οι διαφωνίες με τη μειοψηφία του κόμματος;
Πάντα υπάρχει τρόπος να γεφυρώνονται διαφωνίες σε ένα πολιτικό κόμμα. Όμως δεν είμαστε ποτάμι με δύο όχθες που θέλει γέφυρα, ν’ ανεβαίνουν και να θαυμάζουν οι μεν και οι δε τη θέα απ’ τα ανεμοδαρμένα ύψη της εξουσίας. Είμαστε ένας συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς που επείγεται να βγει από το πολιτικό ναρκοπέδιο της Δεξιάς. Είμαστε μία προοδευτική συμμαχία που οφείλει να σχεδιάσει τα προσεκτικά και συντονισμένα βήματά της χωρίς να κοιτά πίσω.
Συνασπισμός και συμμαχία δεν σημαίνουν ομοσπονδία. Κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε Γιουγκοσλαβία. Σπεύδουν να βάλουν τίτλους τέλους. «Ήταν κάποτε ένα κόμμα», είναι σαν να μας λένε και νομίζουν ότι θα δικαιωθούν απ’ την Ιστορία επειδή κοπιάρουν σενάρια και θεωρίες. Η Ιστορία έχει δείξει ότι πολλές διασπάσεις κομμάτων και δη αριστερών ξεκινούν και τελειώνουν στο προσωπικό ανάστημα εκείνων που τις εκκινούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ομοσπονδία αυτονομημένων ομάδων πάνω στον πολιτικό χάρτη. Τα κόμματα που αντέχουν στην Ιστορία πρώτα γεννιούνται και αναγεννώνται μέσα από την κοινωνία και ύστερα αναδεικνύουν τις ηγετικές τους φυσιογνωμίες. Δεν κατασκευάζονται από ομαδάρχες που φιλοδοξούν να φτιάξουν την κοινωνία κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Η Αριστερά δεν είναι θεολογία. Το κόμμα δεν είναι ναός και τα ηγετικά του στελέχη δεν είναι ιερατείο. Και η κοινωνία δεν είναι εκκλησίασμα, αλλά εκκλησία του δήμου.
Να αλλάξουμε, βεβαίως, τον κόσμο. Να παλέψουμε για μια καλύτερη κοινωνία. Με την κοινωνία, όμως, και μέσα από την κοινωνία.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. βρίσκεται σε φάση στασιμότητας τουλάχιστον, γιατί κάποιες καταγράφουν έως και φθορά. Αυτό οφείλεται στις εσωκομματικές εξελίξεις; Πώς στοχεύετε να ανακάμψετε;
Είναι προφανές ότι η εσωκομματική ένταση αφήνει βαθύ αποτύπωμα στις δημοσκοπικές τάσεις. Επιχειρούν διάφοροι καλοθελητές να συγκρίνουν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων μετά την εκλογή του νέου προέδρου με αντίστοιχα ευρήματα του παρελθόντος. Παραλείπουν, όμως, να πουν ότι ποτέ άλλοτε νεοεκλεγείς πρόεδρος που κέρδισε τόσο καθαρά δεν αμφισβητήθηκε και υπονομεύθηκε όπως γίνεται σήμερα. Οπότε, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Η ανάκαμψη περνάει μέσα από την ενότητα και τον συντονισμό των δράσεων. Είναι το στοιχειώδες για κάθε κόμμα εξουσίας. Θα πορευτούμε, επομένως, ως ενιαίο κόμμα και δεν θα κοιτάξουμε πίσω.
