ΣΥΡΙΖΑ
Η Έλενα Ακρίτα απαρίθμησε τους λόγους για τους οποίους θα στηρίξει την υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου ένας από τους οποίους είναι και οι διατροφικές επιλογές της 38χρονης.
«Με την Έφη Αχτσιόγλου. Την οποία θα παρακολουθώ στενά και θα κρίνω σε κάθε βήμα της, από εδώ και εμπρός. Εννοείται αυτό. Αλλά με την Έφη. Ξεκάθαρα. Μπορεί να κάνω λάθος. Θα δείξει», έγραψε μεταξύ άλλων σε άρθρο της στην ιστοσελίδα news247.gr.
Αναλυτικά:
«Απαριθμώντας τους λόγους για τους οποίους θα στηρίξω την Έφη Αχτσιόγλου για την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ – αφαιρώ εξαρχής από την εξίσωση, τον φαινομενικά προφανή λόγο: το φύλο της.
Είθισται μια γυναίκα στηρίζει γυναίκα, έτσι δεν είναι;
Λάθος.
Δεν είναι έτσι.
Καθόλου έτσι.
Αυτό μάς έλειπε να προκρίνουμε μια υποψηφιότητα με γνώμονα το φύλο κι όχι τα προσόντα, το βιογραφικό, τις ιδέες και το αξιακό του/της σύστημα.
Η μόνη παράμετρος όπου το φύλο της θα μετρήσει, έχει αρνητικό πρόσημο. Η Αχτσιόγλου θα κριθεί, θα κατακριθεί, θα λοιδωρηθεί, θα χλευαστεί με τρόπο απροκάλυπτα σεξιστικό γιατί είναι μια νέα και όμορφη γυναίκα.
Συνεπώς:
Δεν κάνει για τη θέση, αυτές είναι αντρίκειες δουλειές.
Από πίσω της κρύβεται ο σύντροφος της: διότι όπως προείπαμε «αυτές είναι αντρίκειες δουλειές».
Δεν είναι «άπλυτη ζαία» με ξυρισμένες μασχάλες – όπως ο ακροκεντρωος αστικός μύθος επιτάσσει.
(Παρεμπιπτόντως, στο ελάχιστο διάστημα που είμαι μέλος του Κοινοβουλίου, δεν είδα ούτε μια «άπλυτη ζαία». Όλες τους καθαρές, κομψές και περιποιημένες – άκου τώρα! Οι δε μασχάλες τους θα έκαναν περήφανη την κυρία Αφροδίτη Λατινοπούλου).
Επειδή λοιπόν, θα μπουν μπροστά – έχουν ήδη μπεί – όλοι οι διαδικτυακοί κινητήρες για την δολοφονία του χαρακτήρα της, όλες εμείς οι γυναίκες που έχουμε υποστεί σεξιστικό πόλεμο, θα σταθούμε αλληλέγγυες στο πλευρό της. Γιατί η Έφη είναι αδελφή μας και τις αδελφες μας εμείς τις έχουμε κορόνα στο κεφάλι μας.
Γιατί με την Έφη, λοιπόν.
Για το βιογραφικό της.
Έβγαλε με άριστα τη Νομική και απέκτησε – επίσης με άριστα – μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στο Δημόσιο Δίκαιο και τις Πολιτικές Επιστήμες.
Εργάστηκε με ερευνητική υποτροφία στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου, ενώ το 2014, ολοκλήρωσε ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών τη συγγραφή της διδακτορικής της διατριβής στο Εργατικό Δίκαιο.
Έχει εργαστεί, στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο καθώς και στον Τομέα Αστικού Δικαίου, Πολιτικής Δικονομίας και Εργατικού Δικαίου του Τμήματος Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 2009 έως το 2013 καθώς και ως ερευνήτρια στο Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου.
Για την πολιτική της διαδρομή.
Ως υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (2016-2019} συνδέθηκε με την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 11% και 27% για τους νέους εργαζόμενους (με ενιαίο κατώτατο μισθό τα 650 ευρώ), την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, τη μείωση της αδήλωτης εργασίας και της ανεργίας, τη δημιουργία του Οργανισμού Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ), το νέο πλαίσιο για την αναδοχή και την υιοθεσία κ.α.
Για το ιδεολογικό της στίγμα.
Η 6λεπτη ομιλία της στο Ωδείο Αθηνών, με τρόπο επιγραμματικό (και «στεγνό» κατά πολλούς} έβαλε στο τραπέζι ένα ενδιαφέρον ιδεολογικό πλαφόν που κάλυπτε όλες τις κοινωνικές ομάδες – ευπαθείς και μη. Παιδεία, Υγεία, Οικονομία, Ανάπτυξη, Τέχνη, Πολιτισμός, Περιβάλλον, Βιωσιμότητα, Συμπερίληψη και Ορατότητα δεν θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε μια ολιγόλεπτη τοποθέτηση. Όμως έστω και ως τίτλοι, βρήκαν τη θέση τους στην ατζέντα της υποψήφιας Προέδρου.
Για το «αριστερά η κέντρο».
Πολύ συζητήθηκε και ενίοτε επικρίθηκε για τη φράση της- «Δεν υπάρχει δίλημμα αριστερά ή κέντρο, είμαστε με τους πολλούς».
Προσωπικά, δεν καταλαβαίνω τί ζόρι τραβάει ο συγκεκριμένος διαχωρισμός που πολλοί προτάσσουν ως θεμελιώδη. Όπως είπε και η Σία Αναγνωστοπούλου στην Κεντρική Επιτροπή το Σαββατοκύριακο, αν η Αριστερά επιδιώκει να διευρυνθεί, να απλωθεί σε ευρύτερο ακροατήριο – αυτό μόνο μέσα από το Κέντρο θα το επιτύχει.
Και το 36άρι που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, μαζί με τους κεντρώους που συνασπίστηκαν στο άρμα του το κατόρθωσε.
Γιατί είναι βίγκαν.
Για πολλούς είναι ασήμαντο, για μάς όμως που λιωσαμε τα γοβάκια μας στους δρόμους για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των ζώων, είναι πολύ σημαντικό. Αλήθειες να λέμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στον συγκεκριμένο τομέα τα έχει κάνει μαντάρα. Ποτέ δεν είχε μια σταθερή pet friendly πολιτική. Αντίθετα, η ΝΔ μάς έχει ρίξει στα αυτιά σε θέματα προστασίας των αδέσποτων και όχι μόνο.
Είπαμε. Αλήθειες να λέμε.
Επί προσωπικού τώρα. Επειδή ως βουλευτής θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις τα ζώα – ήδη ξεκίνησα τον αγώνα μου για τα ιπποειδή τουρισμού – όσο να πεις, με μια βιγκαν πρόεδρο θα πετύχουμε πολύ περισσότερα.
Γιατί μιλάει άριστα ελληνικά.
Ρέει ο λόγος της, έχει ευρύτητα λεξιλογίου, ξέρει γραφή, ανάγνωση και συντακτικό, διαμορφώνει σωστά τις προτάσεις της και μια εξαιρετική γλωσσική φαρέτρα, όπως προκύπτει από τις ομιλίες και τον δημόσιο λόγο της.
Γιατί επέμενε σε επιτάχυνση των διαδικασιών.
Κακά τα ψέμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο καταποντίστηκε στις εκλογές, αλλά (κατά τη ταπεινότατη γνώμη μου) σημειώνει πτωτική τάση. Αν υπήρχαν σήμερα δημοσκοπήσεις, ακόμα κι αυτό το μίζερο 18% σήμερα θα έμοιαζε όνειρο άπιαστο και απατηλό.
Ενδέχεται τώρα που μιλάμε να είμαστε στο 15, μπορεί και ακόμα πιο κάτω.
Τι να περιμένουμε λοιπόν;
Να πάμε Νοέμβριο με μονοψήφια για να εκλέξουμε αρχηγό;
Ήδη μεσολαβεί ο ζεστός μήνας Αύγουστος όπου νεκρώνει το σύμπαν. Αμέσως μετά μέσα στον Σεπτέμβριο θα δρομολογηθούν οι εξελίξεις.
Γιατί είναι νέα.
Ή μάλλον, είναι αρκετά νέα για να έχει πολλά και γόνιμα χρόνια στην πολιτική της διαδρομή, αλλά όχι τόσο νεα ώστε να μην ξέρει πού παν τα τέσσερα ή/και να γίνει σάκος του μποξ φίλων, συμμάχων και πολεμίων.
Είναι ψυχρή η Αχτσιόγλου, λένε οι αντίπαλοι της.
Θα συμφωνήσω.
Ναι, (μοιάζει να} είναι ψυχρή.
Ας είναι ψυχρή. Ποσώς με απασχολεί.
Σε μια εν πολλοίς ενδοσκοπική αναμέτρηση για την ηγεσία, δεν ψάχνουμε για κολλητάρια. Τον ικανότερο ψάχνουμε. Αυτόν που θα ωφελήσει την παράταξη, αυτόν που θα την πάει μπροστά. Και στην τελική, αν θέλω να πιω καφέ, έχω φιλεναδες θεάρες, δεν θα πάρω τηλεφωνο την Έφη την Αχτσιόγλου.
Εν κατακλείδι.
Κανείς μας δεν ξέρει τί θα βγάλει η κάλπη. Όπως κανείς μας δεν ξέρει αν το επόμενο άτομο που θα αναλάβει την ηγεσία, θα κατορθώσει να βγάλει τον ΣΥΡΙΖΑ από την πιο προβληματική, τραυματική, δυστοπική περίοδο της πολιτικής του πορείας.
Αυτό θα κριθεί.
Στο μεταξύ όμως, προσωπικά ως βουλευτής Επικρατείας παίρνω θέση.
Με την Έφη Αχτσιόγλου. Την οποία θα παρακολουθώ στενά και θα κρίνω σε κάθε βήμα της, από εδώ και εμπρός.
Εννοείται αυτό.
Αλλά με την Έφη.
Ξεκάθαρα.
Μπορεί να κάνω λάθος.
Θα δείξει.
Εντάξει;
Τα ‘πάμε; Τα ‘πάμε και τα συμφωνήσαμε;
Άντε να κάνουμε και καμία βουτιά.
Υ. Γ. Η κατακερματισμένη κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ χρωστάει πολλά στον Πρόεδρο της Σωκράτη Φάμελλο, που μάς κράτησε όρθιους και αξιοπρεπείς σε καιρούς χαλεπούς και ατραπούς δύσβατες. Και πραγματικά λυπάμαι που δεν έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος.
Υ. Γ. 2 Έχω πολλές φορές υποστηρίξει δημόσια τον αγωνιστή πολιτικό Νίκο Παππά που πληρώνει με φόρο αίματος την γενναιότητα του να σταθεί όρθιος και μόνος απέναντι στο μιντιακό κατεστημένο. Με βαριά καρδιά δεν θα σε στηρίξω, Νίκο. Απλά θεωρώ ότι στη δεδομένη συγκυρία, η επιλογή της Εφης είναι η πιο ενδεδειγμένη.
