Η Έφη Αχτσιόγλου σε άρθρο της στο «Libre.gr», με αφορμή τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αναφέρει μεταξύ άλλων «ως πότε θα έχουμε υπουργούς που δεν βρίσκουν μια ευθύνη να αναλάβουν;».

Παράλληλα, τονίζει πως «η είδηση της δολοφονίας του νεαρού Μιχάλη, φιλάθλου της ΑΕΚ, από ακροδεξιούς Κροάτες σόκαρε όλη τη χώρα».

«Την επόμενη ημέρα το σοκ έγινε ακόμα πιο έντονο. Δημοσιογράφοι αποκάλυψαν ότι το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη γνώριζε με λεπτομέρειες την κάθοδο των ακροδεξιών δολοφόνων, γνώριζε ότι είχαν βίαιες προθέσεις και παρά τις προειδοποιήσεις της UEFA και της κυβέρνησης της Κροατίας, τους άφησαν ανενόχλητους να κυκλοφορούν στη χώρα.

Οι δολοφόνοι έφτασαν στην Αθήνα, κινήθηκαν με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και επιτέλεσαν το αποτροπιαστικό έργο τους στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν έκανε τίποτα για να τους σταματήσει. Και όχι μόνο αυτό. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη βρίσκεται ακόμα στη θέση του», επισημαίνει.

Η κ. Αχτσιόγλου σημειώνει για την κυβέρνηση του Κ.Μητσοτάκη πως «επί τέσσερα χρόνια κυβερνούν τη χώρα με δικαιολογίες. Ως πότε μπορεί αυτό να συνεχιστεί; Ως πότε θα έχουμε υπουργούς που δεν βρίσκουν μια ευθύνη να αναλάβουν;

Και ως πότε ο πρωθυπουργός θα κρύβεται στα δύσκολα και θα εμφανίζεται μόνο όταν περνάει η μπόρα για να παριστάνει τον αμέτοχο στα μεγάλα προβλήματα.

Δυστυχώς, μετά τις εκλογές, η νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι η παλιά. Με επικοινωνιακά τεχνάσματα συνεχίζει να δικαιολογεί τη διοικητική κατάρρευση του κράτους που επιφέρει καταστροφές, οικονομική ανέχεια και απώλεια ανθρωπίνων ζωών».

Υπογραμμίζει, τέλος, ότι «χρειαζόμαστε σύγχρονες απαντήσεις στα προβλήματα, με λόγο που θα εμπνέει ξανά τους πολίτες, μακριά από τη λεκτική βία. Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι υποχρέωσή μας να αντιπαλέψουμε την κοινωνία χαμηλών προσδοκιών που η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι ο μόνος ορίζοντας για τους πολίτες και την πατρίδα μας.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

Χρειάζεται να τοποθετήσουμε τον πήχη ψηλότερα, να οραματιστούμε αλλά και να εργαστούμε σκληρά για να απαιτήσουμε για όλους μας μια κοινωνία υψηλών προσδοκιών. Και έχουμε όλες τις δυνατότητες να τα καταφέρουμε».