E.Τσακαλώτος: «Οι σύγχρονες δημοκρατίες κινδυνεύουν και εν δυνάμει και από εκλεγμένους ηγέτες»

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ευκλείδης Τσακαλώτος προέβη σε μια ανάρτηση στα social media στην οποία αναφέρει ότι «Οι σύγχρονες δημοκρατίες δεν κινδυνεύουν μόνο από στρατιωτικά πραξικοπήματα, αλλά εν δυνάμει και από εκλεγμένους ηγέτες. Και ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται να είναι σταθερά σε αυτό το ολισθηρό μονοπάτι».

Σηκώνοντας τους αντιπολιτευτικούς τόνους, ο Τσακαλώτος σταχυολογεί ως «σημάδια θανάτου» της Δημοκρατίας, ενώ επιτίθεται στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, λέγοντας πως «το δικαίωμα στην αυτογελοιοποίηση δεν αποτελεί κεκτημένο».

Αναλυτικά η ανάρτηση:

Αργοπεθαίνει η ελληνική δημοκρατία;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη, τα σημάδια όμως είναι εδώ. Τα έχουν γράψει ο Στίβεν Λεβίτσκι και ο Ντάνιελ Ζίμπλατ, καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, στο βιβλίο τους του 2018 με τον (ανησυχητικό) τίτλο «Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες».

Ποια είναι τα κύρια σημάδια; Μεταξύ άλλων, η διαρκής προσπάθεια να καμφθούν οι αντιστάσεις των θεσμικών αναχωμάτων και αντίβαρων, όπως είναι η Δικαιοσύνη και οι Ανεξάρτητες Αρχές, αλλά και η ταυτόχρονη προσπάθεια για έλεγχο και εκφοβισμό των ΜΜΕ, η αντιμετώπιση των αντιπάλων ως εσωτερικών εχθρών, η χρήση του κράτους για εξυπηρέτηση εκλογικών σκοπών.

Ποια από αυτά τα σημάδια έχουμε στην “Ελλάδα 2.0” του κ. Μητσοτάκη; Στο αποτυχημένο επιτελικό του κράτος;

– Συγκέντρωση κρίσιμων εξουσιών στο Μαξίμου (ΕΥΠ, ΕΡΤ, ΑΠΕ-ΜΠΕ).

– Προσπάθεια χειραγώγησης της Δικαιοσύνης και μη εφαρμογή των αποφάσεων που δεν βολεύουν την κυβερνητική πολιτική.

– Επιθέσεις στις Ανεξάρτητες Αρχές και προσπάθεια ελέγχου της σύνθεσής τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαρκής υπονόμευση του κ. Ράμμου – προέδρου της ΑΔΑΕ – κατά τη διάρκεια της άσκησης του θεσμικού του ρόλου στην υπόθεση των υποκλοπών. Αλλά και η πρόσφατη, εσπευσμένη και αντισυνταγματική, αλλαγή της σύνθεσης των μελών της ΑΔΑΕ, όταν αυτή ετοιμαζόταν να πάρει μια αρνητική για την κυβέρνηση απόφαση.

– Έλεγχος των ΜΜΕ μέσω της κρατικής χρηματοδότησης (ας μην ξεχνάμε τη “λίστα Πέτσα”), αλλά και των αποφάσεων του «ανεξάρτητου» ΕΣΡ, που και σε αυτό άλλαξε πρόσφατα η πρόεδρος χωρίς καμία προσπάθεια διακομματικής συναίνεσης στη Βουλή.

– Αντιμετώπιση της αντιπολίτευσης σαν εθνικούς μειοδότες κάθε φορά που κάνουν κριτική στην κυβέρνηση. Δεν μπορεί κανείς να ξεχνάει ότι το πάγιο σχόλιο της ΝΔ είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τις θέσεις της Τουρκίας (μάλλον ως πράκτορες) κάθε φορά που μιλάει για το μεταναστευτικό.

– Ενώ, τέλος, για το πως αντιλαμβάνεται η ΝΔ το κράτος ως λάφυρο για την εξυπηρέτηση κομματικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, μπορούν να γραφτούν τόμοι.

Τα σημάδια υπάρχουν, λοιπόν, και χρειάζεται εγρήγορση από όλους μας. Γιατί οι σύγχρονες δημοκρατίες δεν κινδυνεύουν μόνο από στρατιωτικά πραξικοπήματα, αλλά εν δυνάμει και από εκλεγμένους ηγέτες. Και ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται να είναι σταθερά σε αυτό το ολισθηρό μονοπάτι.

ΥΓ. Μέσα σε αυτό το ζοφερό πλαίσιο, οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου αναβαθμίζονται από απαράδεκτες σε γελοίες. Και λόγω του θεσμικού του ρόλου, το δικαίωμα στην αυτογελοιοποίηση δεν αποτελεί κεκτημένο.