Σ.Τζουμάκας κατά Σ.Κασσελάκη: «Η παρακμή πλασσάρεται ως πρόοδος – Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να έχει κρίση ηγεσίας»

Θα ήθελα να σημειώσω πώς εκτός από τον αντικυβερνητικό χαρακτήρα που είχε η μεγάλη προσέλευση πολιτών στις κάλπες, πανελλαδικό είναι το μήνυμα της αγωνίας για την κρίση ταυτότητας και προσανατολισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
 
Θα ήθελα ιδιαιτέρως, να ευχαριστήσω τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που έμπρακτα με στήριξαν και με τη ψήφο τους. Δεν κράτησαν απλώς αρχές και αξίες, δε στήριξαν μόνο μια πολιτική υποψηφιότητα που θέτει θέματα αξιοπιστίας, αυτονομίας και δημοκρατίας, θέματα για ένα ανοιχτό, λαϊκό κόμμα του 80% των πολιτών, θέματα δημιουργίας νέας Πολιτικής και Κοινωνικής Πλειοψηφίας με δυνατότητες Εναλλακτικής Προοδευτικής Λύσης για τη χώρα.

Γνωρίζω ότι η επιλογή σας αυτή ήθελε σθένος, όχι μόνο πολιτικό. Ήταν και είναι γνωστή η επιδίωξη ορισμένων κύκλων και μηχανισμών που διήλθαν αθέμιτες μεθοδεύσεις εναντίον μου και για λόγους συμφερόντων που έχουν εγκατασταθεί στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ καθώς και για λόγους πρακτικών ιδιοκτησίας της παράταξης από μειοψηφικά δίκτυα και πρόσωπα με   επιδιώξεις χωρίς αρχές.
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα συνεχίζει να έχει κρίση ηγεσίας, κρίση πολιτικών επιδιώξεων και κρίση πολιτικής ενότητας και αξιοπιστίας καθότι πέραν των άλλων ανέκαμψε σήμερα και ένα βαθιά συντηρητικό ρεύμα τιμωρητισμού και αφελείς προσδοκίες καθώς και χειραγωγούμενων φαντασιώσεων για εκκαθάριση  εσωτερικών αντιθέσεων, ως συνέχεια του ευτελισμού και της παρακμής στο προοδευτικό κίνημα.
 

Για το αποτέλεσμα θα υπάρξουν αντιθετικές εκτιμήσεις και για λόγους που σχετίζονται με τη πολυδιάσπαση, ιδεολογική και πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αλλά και σε επίπεδο αρχών και αξιών. Ωστόσο, το χθεσινό αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει αυτό που αποτελεί την εξέλιξη της κρίσης ηγεσίας και πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Η κύρια αντίθεση σήμερα στο Προοδευτικό χώρο είναι ανάμεσα αφενός στη πρωτοφανή, συνδυασμένη και καλά οργανωμένη παρέμβαση από εγχώριους και εξεχώριους επιχειρηματικούς και πολιτικούς κύκλους και πρόσωπα σε μια κοινωνία που αναζητά εναγωνίως εναλλακτική λύση στα αδιέξοδα και τη κρίση που βιώνει από το 2010 και αφετέρου στη πολιτικά αδύναμη, ηττημένη και σε υποχώρηση Προοδευτική Παράταξη, σε κρίση ηγεσίας και πολιτικής, ως έκφραση της συνεχούς καθοδικής πορείας των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Εμείς έχουμε μακρά πορεία κατά της ενσωμάτωσης στο σύστημα. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Ωστόσο, έχουμε ενεργούμενα πρόσωπα και ομάδες πέριξ αυτών μέσα και έξω από τη χώρα με σκοπό την ιδιοτελή διάλυση και των προοδευτικών δυνάμεων και τη περαιτέρω εξάρτηση της χώρας. Παράλληλα  έχουμε  και ενσωματωμένες  δυνάμεις στο σύστημα και ως εκφραστές της κρίσης. Όμως δεν μπορούμε να εξισώνουμε  τα «ενεργούμενα» που επιδιώκουν να αξιοποιήσουν τη κρίση ιδιοτελώς, με τους εκφραστές της κρίσης.

Η κρίση αυτή επηρεάζει και τις επιλογές των μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Πάντα ήμουν και είμαι σταθερά υπέρ του αυτοπροσδιορισμού στην πολιτική είτε ως πρόσωπα, είτε ως συλλογικότητες. Αναφέρομαι δε, δημόσια σε κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό πολίτη. Και οι πολίτες έχουν διαφοροποιημένες εκτιμήσεις, ανάλογη γνώση και κρίση και λαμβάνουν τελικά αποφάσεις. 

Υστερόγραφα:

1. Το παρόν κείμενο αποτελεί μια κατ’ αρχήν προσέγγιση στη νέα εκδοχή της  παρακμής που πλασάρεται ως Πρόοδος. Πρέπει να θεσπισθεί δίπλωμα απονομής «πολιτικής ευρεσιτεχνίας» σε δήθεν Αριστερούς που διακρίθηκαν στη χειραγωγούμενη υιοθέτηση του δεξιού φαινομένου του τιμωρητισμού, ως δήθεν προοδευτική επιλογή με «αριστερό» περιτύλιγμα.
 
2.Ορισμένοι καλόπιστοι ήδη άρχισαν να μας συγχαίρουν για την όρθια στάση μας και να ψάχνονται για το πως οι επιτήδειοι εμφανίζουν τη διάλυση ενός προοδευτικού κόμματος, ως δήθεν νέα εποχή. Που θεώρησαν ότι η διαίρεση επιλογών «των μεν και των δε» θα οδηγούσε σε διέξοδο ενώ αποτελούσε προσχεδιασμένο πλαίσιο για ρεβάνς απέναντι σε αγωνιστές.
 
3. Ήδη ευσυνείδητοι άνθρωποι άρχισαν να ενημερώνουν για δίκτυα που τους προέτρεπαν σε επιλογές υποψηφίων, με μεθόδευση κύκλων και προσώπων που μισούν, φθονούν και χλευάζουν για το δήθεν επίτευγμα τους.
 
4.Δύο δρόμοι, δύο στρατηγικές.

Ο προοδευτικός δρόμος των αρχών και των αξιών για όσους τις ασκούν έμπρακτα. Και ο εκφυλισμός του «σκοπού που αγιάζει κάθε μέσο» και κάθε μεθόδευση σε βάρος κάθε δημοκρατικής εξέλιξης. Στη Λατινική Αμερική υπάρχουν ακόμα αυτές οι πρακτικές. Μπορούν να καταφύγουν σε αυτές, έχουν και τις «πλάτες» και τις προσόδους.
 
Στην Ελλάδα, 50 χρόνια μετα την Εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973, θα το καταλάβουν σύντομα ότι αποτελούν ήδη πολιτικά «Personae non gratae».