Την ακύρωση του επιθέτου «Ντε Γκρες» στα μέλη της τέως βασιλικής οικογένειας ζητά με προσφυγή του καθηγητής Νομικής

Ο καθηγητής Νομικής του ΕΚΠΑ, Παναγιώτης Λαζαράτος, ζητά από το Συμβούλιο της Επικρατείας την ακύρωσή της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας στα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας, καθώς και την ακύρωση της απονομής του επιθέτου «Ντε Γκρες».

Επικαλούμενος το άρθρο 4 του Συντάγματος, ο κ.Λαζαράτος υποστηρίζει ότι αυτή η κίνηση δημιουργεί έμμεση διάκριση μεταξύ των πολιτών και θίγει την αρχή της ισότητας.

Παράλληλα, σημειώνει πως γίνεται και «προκειμένου να μη δύναται ποτέ να επιβουλευθούν την εξουσία ο έκπτωτος βασιλιάς ή οι απόγονοί του».

«Το έννομο συμφέρον του συνίσταται στο ότι είναι εγγεγραμμένα στο δημοτολόγιο του Δήμου Αθηναίων, άρα και στους εκλογικούς καταλόγους, άτομα τα οποία παρανόμως διαθέτουν Ελληνική Ιθαγένεια λόγω του παράνομου επιθέτου».

«Αξιοποιώντας την Ελληνική Ιθαγένεια, δύνανται να συμμετάσχουν ως εκλογείς συγκαθορίζοντας- επηρεάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα των Βουλευτικών ή των Δημοτικών-Περιφερειακών εκλογών και κατ’ αυτόν τον τρόπο, όμως νοθεύεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας η οποία ως προς το δικαίωμα του εκλέγειν απαιτεί νόμιμη κτήση ιθαγένειας η οποία δεν υφίσταται στην επίμαχη περίπτωση».

Η λίστα περιλαμβάνει με τα πρόσωπα, τα οποία φέρουν το επίθετο «Ντε Γκρες» και είναι εγγεγραμμένα στο δημοτολόγιο του Δήμου Αθηναίων είναι:

• Αχιλλέας – Ανδρέας Ντε Γκρες (γιος του Παύλου και της Μαρί Σαντάλ)
• Αλεξία Ντε Γκρες (κόρη του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας)
• Παύλος Ντε Γκρες (γιός του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας)
• Νικόλαος Ντε Γκρες (γιός του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας)
• Οδυσσέας – Κίμων Ντε Γκρες (γιός του Παύλου και της Μαρί Σαντάλ)
• Κωνσταντίνος – Αλέξιος Ντε Γκρες (γιός του Παύλου και της Μαρί Σαντάλ)
• Αριστείδης – Σταύρος Ντε Γκρες (γιός του Παύλου και της Μαρί Σαντάλ)
• Θεοδώρα Ντε Γκρες (κόρη του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας)
• Φίλιππος Ντε Γκρες (γιός του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας)
• Μαρία – Ολυμπία Ντε Γκρες (κόρη του Παύλου και της Μαρί Σαντάλ)

«Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 5 του ν. 2215/1994, για την απονομή Ελληνικής ιθαγένειας στα μέλη της οικογένειας του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ απαιτείται να συντρέχουν σωρευτικώς τρείς προϋποθέσεις:

Πρώτον, να διατυπωθεί ανεπιφύλακτη δήλωση σεβασμού στο Σύνταγμα, αποδοχής και αναγνώρισης του πολιτεύματος της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος της 8ης Δεκεμβρίου 1974, με το οποίο καθορίσθηκε κατά τρόπο μη υποκείμενο σε μεταβολή η μορφή του πολιτεύματος.

Δεύτερον, να δηλωθεί ρητά και ανεπιφύλακτα, ενώπιον του ιδίου ληξιάρχου παραίτηση από τις κάθε είδους διεκδικήσεις, οι οποίες συνδέονται με την κατά το παρελθόν άσκηση πολιτειακού αξιώματος ή της κατοχής οποιουδήποτε τίτλου και Τρίτον, να συντελεσθεί εγγραφή στα μητρώα αρρένων ή τα δημοτολόγια δήμου ή κοινότητας του κράτους με όνομα, επώνυμο και τα λοιπά αναγκαία κατά νόμο στοιχεία ταυτότητας».

Η διάταξη του άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος «έχει ως στόχο να μη συντηρείται πνεύμα υπεροχής του κατέχοντος τίτλο ευγενείας ή διακρίσεως με εμβέλεια προοπτικής ανακαινίσεως πολιτειακού ζητήματος υπό πρόσφορες για αυτόν πολιτικές συγκυρίες», σύμφωνα με τον καθηγητή.

Και με αυτή τη διάταξη «εδραιώνεται η λαϊκή κυριαρχία προκειμένου να μη δύναται ποτέ να επιβουλευθούν την εξουσία ο έκπτωτος βασιλιάς ή οι απόγονοί του και κατ’ αυτόν τον τρόπο εμπεδώνεται η Δημοκρατία, η συνοχή της πολιτείας και η κοινωνική συνοχή, καθώς αποτρέπονται οι έκπτωτοι, οι απόγονοι και οι εκφραστές τους από την αναβίωση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας» και συνεχίζει:

«Συνεπώς, από την κατάργηση της βασιλείας και εντεύθεν, ο μέχρι τότε προσωπικός φορέας αυτής καθώς και οι απόγονοί του δεν δικαιούνται να επικαλούνται ως επώνυμο τίτλο δηλωτικό της εξουσίας που είχαν και απώλεσαν, όπως το επίθετο «ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ», δεδομένου ότι τούτο είναι ασύνδετο με τη μορφή και τις θεμελιώδεις αρχές του πολιτεύματος μας».

Συμπερασματικά, σύμφωνα με τον καθηγητή «το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος σκοπεί στο να μη φέρει κανείς όνομα το οποίο θα του προσδίδει την αίγλη και την ταξική προέλευση του παρελθόντος, ούτως ώστε να τίθεται εν κινδύνω η κοινωνική ισότητα, η κοινωνική συνοχή αλλά και η ίδια η ύπαρξη του Δημοκρατικού Πολιτεύματος».

Ακόμη, αναφέρει ο κ. Λαζαράτος, ότι «η αντίθεση στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος συνίσταται στο ότι ενώ όλοι οι Έλληνες πολίτες προκειμένου να χρησιμοποιούν το επίθετο του συζύγου τους στις έννομες σχέσεις τους πρέπει να ακολουθήσουν τη διαδικασία του άρθρου 1388 του Αστικού Κώδικα, οι σύζυγοι των τέκνων του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ το χρησιμοποιούν δίχως άλλο επειδή υπολαμβάνουν ότι αποκλειστικά και μόνον για εκείνες δεν ισχύει το άρθρο 1388 του Αστικού Κώδικα, αλλά το κατηργημένο νδ. 1298/1949 στο οποίο παραπέμπει ο ν. 2215/1994, ήτοι μία διαφορετική διαδικασία. Συνεπώς, υφίσταται απόκλιση από τη γενική αρχή της ισότητας δίχως αποχρώντα λόγο».