Οι δεύτερες εκλογές της 25ης Ιουνίου χαρακτηρίστηκαν από ένα παράδοξο καθώς παρότι διεξήχθησαν με ενισχυμένη αναλογική η Βουλή που προέκυψε ήταν οκτακομματική κι ενώ αντίθετα στις πρώτες εκλογές της 21ης Μαΐου που διεξήχθησαν με απλή αναλογική, η Βουλή που είχε προκύψει ήταν πεντακομματική.

">

Το γεγονός, πολιτικά είναι πρωτοφανές, καθώς συνήθως με την απλή αναλογική η ψήφος διασπείρεται σε πολλά μικρότερα κόμματα επειδή δεν υπάρχει η προοπτική της αυτοδυναμίας ενώ αντίθετα στην διαδικασία της ενισχυμένης αναλογικής η ψήφος συγκεντρώνεται σε λίγα κόμματα αφού θεωρείται δεδομένο πως θα υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση και δημιουργείται πόλωση στο εκλογικό σώμα το οποίο συνήθως συσπειρώνεται γύρω από τα δύο δυνάμενα πρώτα κόμματα.

Η ελεύθερη πτώση όμως των ποσοστών του ΣυΡιζΑ, εν προκειμένω της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακύρωσε τον οποιοδήποτε λόγο για πόλωση του εκλογικού σώματος καθώς επί της ουσίας υπήρχε μόνο ένας βέβαιος νικητής.

Αυτό άνοιξε το δρόμο για μία πιο χαλαρή ψήφο από ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος το οποίο δεν εκφράζονταν από τα υπάρχοντα κόμματα της Βουλής και αναζητούσε κάποιον άλλο πολιτικό σχηματισμό με τον οποίο θα μπορούσε να ταυτιστεί.