Επιστήμες
H Ρωσία για πρώτη φορά αμφισβήτησε δημόσια ότι οι Αμερικανοί όντως πήγαν στην Σελήνη πριν από μισό αιώνα, κάτι που άλλωστε αμφισβητεί μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας και πάνω από το 20% των Αμερικανών πολιτών.
Ο επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Ρογκόζιν αποκάλυψε πριν λίγο ότι το έργο μιας προτεινόμενης ρωσικής αποστολής στη Σελήνη θα είναι να επαληθεύσει αν οι Αμερικανοί όντως πραγματοποίησαν την αποστολή.
«Έχουμε αυτό το στόχο να πετάξουμε και να επαληθεύσουμε κατά πόσον πήγαν εκεί ή όχι», είπε ο Ντμίτρι Ρογκόζιν, απαντώντας σε ερώτηση για το εάν οι ΗΠΑ έστειλαν αστροναύτες στο φεγγάρι.
Περίπου δύο στους δέκα ερωτηθέντες σε διάφορες δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ τον εικοστό αιώνα αμφισβητεί ότι η αποστολή Απόλλων 11 έστειλε καθώς αυξάνονται αυτοί που ισχυρίζονται ότι η περίφημη προσελήνωση ήταν ένα καλοστημένο σώου των Αμερικανών για τις τηλεοράσεις.
Η ιστορία κατέγραψε ότι ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι στις 21 Ιουλίου του 1969.
Η αποστολή Απόλλων 11 ήταν μέρος του Προγράμματος Απόλλων της NASA, που τελικό του στόχο είχε την προσεδάφιση ανθρώπων στη Σελήνη. Όπερ και εγένετο όπως μετέδωσαν τα ΜΜΕ της εποχής.
Η ιστορική καταγραφή:
Η αποστολή εκτοξεύτηκε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στις 16 Ιουλίου 1969, στις 13:32 UTC με έναν πύραυλο Κρόνος V και τριμελές πλήρωμα αποτελούμενο από τους Νηλ Άρμστρονγκ, Μπαζ Όλντριν και Μάϊκλ Κόλλινς. Λίγο αργότερα μπήκε σε πορεία προς τη Σελήνη και μετά από ένα ταξίδι τριών ημερών τέθηκε σε τροχιά γύρω από το δορυφόρο της Γης.
Μετά από μερικές περιφορές γύρω από τη Σελήνη προκειμένου να εντοπιστεί κατάλληλο μέρος για την προσελήνωση, οι Όλντριν και Άρμστρονγκ μπήκαν στη σεληνάκατο Eagle (Αετός) και αποχωρίστηκαν από το όχημα διακυβέρνησης Columbia στο οποίο παρέμεινε ο τρίτος αστροναύτης, Μάικλ Κόλλινς.
Η κάθοδος της σεληνακάτου, που κράτησε περίπου 12 λεπτά, δυσκόλεψε λόγω προβλημάτων στον υπολογιστή του σκάφους, αλλά και όταν διαπιστώθηκε ότι η τοποθεσία που είχε επιλεγεί δεν ήταν αρκετά ομαλή. Έτσι ο Άρμστρονγκ ανέλαβε το χειροκίνητο έλεγχο της πτήσης, επιλέγοντας επί τόπου άλλο σημείο προσελήνωσης.
Τελικά ο Αετός προσεληνώθηκε στη Θάλασσα της Ηρεμίας, στις 20:17 UTC της 20ης Ιουλίου. Τα πρώτα λόγια που μεταδόθηκαν από την επιφάνεια της Σελήνης ήταν Houston, Tranquility Base here. The Eagle has landed.
Ακολούθησαν προετοιμασίες για την έξοδο από το σκάφος, που κράτησαν περίπου έξι ώρες. Στις 2:56 UTC της 21ης Ιουλίου, ο Νηλ Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στην επιφάνεια ενός ουράνιου σώματος, λέγοντας τα διάσημα πλέον λόγια That’s one small step for (a) man, one giant leap for mankind («Ένα μικρό βήμα για έναν άνθρωπο, ένα γιγαντιαίο άλμα για την ανθρωπότητα»), που είχε από πριν προετοιμάσει για την περίσταση.
Τα πρώτα βήματα στη Σελήνη μεταδόθηκαν ζωντανά στη Γη, μέσω μιας κάμερας που υπήρχε στο εξωτερικό της σεληνακάτου, και υπολογίζεται ότι τα παρακολούθησαν 500-700 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Τον Άρμστρονγκ ακολούθησε ο Όλντριν, και οι δυο τους έμειναν στην επιφάνεια της Σελήνης περίπου δυόμισι ώρες, στήνοντας ιστό με την αμερικανική σημαία, παίρνοντας περίπου είκοσι κιλά δειγμάτων εδάφους, βράχων και σκόνης και τοποθετώντας εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα (ένα σεισμογράφο και έναν ανακλαστήρα λέϊζερ για τη μέτρηση της απόστασης της Σελήνης από τη Γη).
Μετά από μερικές ώρες ξεκούρασης για τους αστροναύτες, το τμήμα ανόδου της σεληνακάτου άφησε την επιφάνεια της Σελήνης και συναντήθηκε σε τροχιά με το όχημα διακυβέρνησης, στο οποίο πέρασαν οι δύο. Κατόπιν η σεληνάκατος αποσυνδέθηκε (θα παρέμενε σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη για μερικούς μήνες πριν συντριβεί στην επιφάνειά της) και οι τρεις αστροναύτες ξεκίνησαν το τριήμερο ταξίδι της επιστροφής τους.
Στην επιφάνεια της Σελήνης, εκτός από την αμερικανική σημαία και τα πειράματα, έμεινε και μια αναμνηστική πλάκα (στο τμήμα καθόδου της σεληνακάτου) με την επιγραφή Here Men From The Planet Earth First Set Foot Upon the Moon, July 1969 A.D. We Came in Peace For All Mankind (Εδώ Άνθρωποι Από Τον Πλανήτη Γη Πάτησαν Πρώτη Φορά στη Σελήνη, Ιούλιος 1969 Μ.Χ. Ήρθαμε εν Ειρήνη Για Όλη την Ανθρωπότητα), μια απεικόνιση της Γης και τις υπογραφές των τριών αστροναυτών και του Αμερικανού προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον.
Οι αστροναύτες του Απόλλων 11 προσθαλασσώθηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στη νήσο Ουέηκ, στις 24 Ιουλίου 1969.
Η προσελήνωση του ανθρώπου όμως έδωσε τροφή για ποικίλες θεωρίες ενώ πολλοί επιστήμονες ήταν αυτοί που από την πρώτη στιγμή αμφισβήτησαν την ιστορικότητα του γεγονότος.
Η υπόθεση αμφισβήτησης αποτυπώθηκε και στο Χόλιγουντ με την ταινία Capricom 1 το 1978. Θέμα αυτής της ταινίας ήταν η διαστημική αποστολή για την προσελήνωση.
Στην ταινία η απογείωση έγινε κανονικά αλλά η προσγείωση έγινε όχι στη Σελήνη αλλά στη Νεβάδα, σε ένα στούντιο όπου και κινηματογραφήθηκε η υποτιθέμενη και διαφημιζόμενη προσελήνωση.
Το Φεβρουάριο του 2000 ξεκίνησε ένα νέος κύκλος συζητήσεων και αντιπαραθέσεων μετά την προβολή ενός ωριαίου ντοκιμαντέρ από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο Fox TV με τίτλο: “Θεωρίες συνωμοσίας: Προσεδαφιστήκαμε πραγματικά στο Φεγγάρι;”
Το συγκεκριμένο δίκτυο προέβαλλε τη σειρά “The X-Files” και τη συγκεκριμένη εκπομπή παρουσίασε ο ηθοποιός Μιτς Πιλέτζι, ο γνωστός A. D. Walter Skinner των X-Files.
Σ’ αυτή την εκπομπή παρουσιάστηκαν χαρακτηριστικές συνεντεύξεις ανθρώπων που πιστεύουν ότι οι αποστολές «Απόλλων» της δεκαετίας ’60 κι ’70 δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία μεγάλη κρατική φάρσα της Αμερικανικής Εταιρίας Διαστήματος και Αεροναυτικής (NASA) .
Το listverse κατέγραψε τα 10 βασικότερα επιχειρήματα εκείνων που αμφισβητούν την επιτυχία του τότε εγχειρήματος της NASA.
1. Η σημαία που κυματίζει
Όταν οι αστροναύτες έστησαν την αμερικανική σημαία, αυτή φαίνεται να κυματίζει, πράγμα αδύνατο, αφού στο φεγγάρι δεν υπάρχει άνεμος.
Η εξήγηση της NASA: η σημαία συγκρατείται ανοικτή από μια οριζόντια ράβδο και απλούστατα κινείται, όταν οι αστροναύτες την ξετυλίγουν και καθώς το κάθετο κοντάρι της στερεώνεται στο έδαφος. Το κοντάρι είναι πολύ ελαφρύ, από εύκαμπτο αλουμίνιο, και έτσι συνεχίζει να δονείται ακόμα και μετά την απομάκρυνση των αστροναυτών, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι κυματίζει στον (ανύπαρκτο) αέρα.
2. Ο κρατήρας που απουσιάζει
Σε όλες τις εικόνες της προσελήνωσης αλλά και στο βίντεο, ένας κρατήρας λείπει κάτω από τη σεληνάκατο που ζύγιζε 17 τόνους. Πρόκειται για τον κρατήρα εκείνον που θα έπρεπε να σχηματίσει η σεληνάκατος με την κάθοδο της.
Η NASA απάντησε πως το έδαφος της σελήνης είναι πολύ πιο σκληρό και η επιφάνεια στην οποία πραγματοποιήθηκε η κάθοδος ήταν βραχώδης με αποτέλεσμα να μην μείνουν εμφανή σημάδια της επιχείρησης στο σημείο αυτό.
3. Οι πολλαπλές πηγές φωτός
Οι σκιές που υπάρχουν στις φωτογραφίες δεν είναι εντελώς σκοτεινές όπως θα έπρεπε να είναι μιας και η μοναδική πηγή φωτός είναι ο Ήλιος.
Η εξήγηση της NASA:
Στη σελήνη λοιπόν δεν είναι ο ήλιος η μόνη πηγή φωτός αλλά και η ίδια η σελήνη που αντανακλά το φως του ήλιου. Αυτός είναι ο λόγος που οι σκιές δεν είναι εντελώς σκοτεινές.
4. Η επικίνδυνη ακτινοβολία από τη “ζώνη Βαν Άλεν”
Οι αστροναύτες δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε ένα τέτοιο ταξίδι λόγω της έκθεσής τους στην επικίνδυνη ακτινοβολία από τη “ζώνη Βαν Άλεν”.
Η NASA ισχυρίζεται ότι ο σύντομος χρόνος που χρειάστηκε για να διασχίσει το “Απόλλων 11” τη ζώνη Βαν Άλεν, σε συνδυασμό με την προστασία που προσέφερε το διαστημόπλοιο, σημαίνει ότι η έκθεση των αστροναυτών στην ακτινοβολία ήταν πολύ μικρή.
Οι ζώνες Βαν Άλεν αποτελούνται από σωματίδια με μεγάλο ηλεκτρικό φορτίο που φέρονται να παγιδεύτηκαν από το γήινο μαγνητικό πεδίο. Η κάθε ζώνη απ΄ αυτές έχει το σχήμα ενός πελώριου δακτυλιδιού και που η μία βρίσκεται στο εσωτερικό της άλλης. Το δε ισχυρότερο τμήμα της εσωτερικής ζώνης βρίσκεται γύρω στα 3.200 χλμ. από το έδαφος.
Η προέλευσή της πιθανολογείται ότι οφείλεται στην ακτινοβολιακή ή ακτιενεργό δράση του Ήλιου, ενώ η ύπαρξη της εξωτερικής ζώνης κρίνεται πως έχει ηλιακή και κοσμική καταγωγή. Η ισχυρότερη περιοχή της δεύτερης βρίσκεται γύρω στα 16.000 χλμ. πάνω από τον Ισημερινό της Γης.
5. Το άγνωστο αντικείμενο
Μετά την δημοσίευση των πρώτων φωτογραφιών πολλοί παρατήρησαν ένα παράδοξο αντικείμενο να αντανακλάται στο σκάφανδρο του αστροναύτη. Οι υποστηρικτές της θεωρίας του ότι δεν πατήσαμε ποτέ στο φεγγάρι, λένε πως εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα “σποτάκι” που χρησιμοποιείται στα τηλεοπτικά και κινηματογραφικά στούντιο.
Η NASA επικαλείται την τότε τεχνολογία ανακοινώνοντας πως πρόκειται για οφθαλμαπάτη λόγω της κακής ποιότητας της φωτογραφίας.
6. Η βόλτα σε slow motion
Αν κανείς παίξει γρήγορα το φιλμ του περιπάτου των αστροναυτών, φαίνεται σαν να έχει τραβηχτεί στη Γη και μετά παίχτηκε σε αργή ταχύτητα κατά την “επίσημη” μετάδοση του.
Η NASA διαψεύδει τα παραπάνω λέγοντας πως το βίντεο δεν υπέστη επεξεργασία slow motion αλλά ήταν έτσι εξ αρχής.
7. Πού είναι τ’ αστέρια;
Δεν διακρινόταν, κατά την προσελήνωση και τις βόλτες των αστροναυτών, καμία πληθώρα λαμπών άστρων στον σκοτεινό ουρανό της Σελήνης.
Τι λέει η NASA;
Η προσελήνωση έλαβε χώρα κατά το σεληνιακό πρωινό, με τον ήλιο να λάμπει έντονα. Απλώς οι τεχνικοί της NASA ρύθμισαν έτσι τον χρόνο έκθεσης στις κάμερες, ώστε ο χρόνος έκθεσης του φιλμ να είναι πολύ σύντομος προκειμένου να μην εισέλθει πολύ φως και θολώσει τις λεπτομέρειες της λήψης. Τα άστρα, αν και ήταν ορατά από τα μάτια των αστροναυτών πάνω στο φεγγάρι, δεν ήταν αρκετά λαμπερά για να αποτυπωθούν στις φωτογραφίες.
8. Ο μυστηριώδης βράχος με το γράμμα “C”
Μία φωτογραφία με ένα απολύτως συμμετρικό γράμμα “C” πάνω σε βράχο, έδωσε τροφή για νέες αμφισβητήσεις.
Η NASA έριξε την ευθύνη σε τεχνικό της ο οποίος σύμφωνα με τους Αμερικανούς, προσέθεσε το γράμμα με τη βοήθεια της τεχνολογίας “για πλάκα”.
9. Τα ίχνη των παπουτσιών στη λεπτή σκόνη, παρά την ανυπαρξία υγρασίας ή ατμόσφαιρας ή ισχυρής βαρύτητας, είναι απρόσμενα έντονα και καλοδιατηρημένα.
Η έλλειψη ανέμου στο φεγγάρι σημαίνει ότι τα αποτυπώματα διατηρούνται πολύ καλύτερα από ό,τι στη Γη, καθώς η ξερή σεληνιακή άμμος δεν διασκορπίζεται τόσο εύκολα όσο θα συνέβαινε στον πλανήτη μας, λέει η NASA.
10. Οι βράχοι της Ανταρκτικής
Οι βράχοι που συνέλεξαν οι αστροναύτες είναι ίδιοι με αυτούς που βρήκαν οι επιστημονικές αποστολές στην Ανταρκτική.
Στην πραγματικότητα, μερικοί σεληνιακοί βράχοι έχουν βρεθεί στον πλανήτη μας, αλλά όλοι είναι οξειδωμένοι από το πέρασμά τους, ως αστεροειδείς, μέσω της ατμόσφαιρας της Γης.
Εντύπωση πάντως προξενεί το γεγονός πως και οι έξι προσεληνώσεις περιέργως συνέβησαν κατά την διάρκεια της προεδρίας Νίξον. Κανείς άλλος ηγέτης των ΗΠΑ ή άλλης χώρας δεν κατάφερε ποτέ να στείλει ανθρώπους στο φεγγάρι, μέσα στα 40 χρόνια που πέρασαν από τότε.
