Διάστημα
Επιστημονική ομάδα της ESA (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία), σημείωσε μια σημαντική πρόοδο όσον αφορά την κατανόηση των μαύρων τρυπών.
Η επιστημονική ομάδα είδε πως μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μπορεί να συλλάβει και να καταβροχθίσει ουράνια σώματα και κοσμική ύλη.
Η NASA δημοσίευσε μια εικόνα, που παρουσιάζει ένα άστρο μετά από επίθεση μιας τεράστιας μαύρης τρύπας.
Η εικόνα είναι από το αστρικό σύστημα AT2018fyk και διαθέτει μια τεράστια μαύρη τρύπα μάζας 50 εκατομμύρια φορές αυτή του Ήλιου μας.
Βρίσκεται στο κέντρο ενός γαλαξία σε απόσταση 860 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.
Το άστρο του συστήματος AT2018fyk βρίσκεται σε μια ελλειπτική τροχιά γύρω από μια μαύρη τρύπα, με αποτέλεσμα το σημείο που βρίσκεται πιο μακριά από την μαύρη τρύπα, να είναι πολύ μεγαλύτερο από το κοντινότερο.
Στο σημείο που βρίσκεται από την πλευρά της μαύρης τρύπας, οι βαρυτικές δυνάμεις της μαύρης τρύπας είναι τόσο δυνατές που αποσπούν ύλη από το άστρο δημιουργώντας δύο παλιρροϊκές ουρές «αστρικών συντριμμιών».
Η εικόνα δείχνει ένα στιγμιότυπο όταν οι παλιρροϊκές ουρές βρίσκονται ακόμα σε κοντινή απόσταση από το άστρο.
Η ύλη καταλήγει στη μαύρη τρύπα και χάνει ενέργεια, οδηγώντας σε μεγάλη αύξηση της φωτεινότητας των ακτινών Χ.
Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται κάθε φορά που το αστέρι επιστρέφει στο σημείο της πλησιέστερης προσέγγισής του, που είναι περίπου κάθε 3,5 χρόνια.
Η εικόνα απεικονίζει το αστέρι κατά τη δεύτερη τροχιά του και τον δίσκο ακτινών Χ που εκπέμπει αέριο γύρω από τη μαύρη τρύπα που παράγεται ως υποπροϊόν της πρώτης παλιρροϊκής συνάντησης.
Το 2018 παρατήρησαν για πρώτη φορά οι ερευνητές το σύστημα AT2018fyk και από τότε βρίσκεται «υπό επίβλεψη».
Το άστρο βρέθηκε από την οπτική επίγεια έρευνα ASAS-SN, που παρατήρησε πως το σύστημα έχει γίνει πολύ φωτεινό.
Η παρατήρηση συνέχισε με τα διαστημικά τηλεσκόπια και οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως αυτή η αύξηση φωτεινότητας, προήλθε από ένα «γεγονός παλιρροϊκής διαταραχής» ή TDE, το οποίο σηματοδοτεί ότι ένα άστρο αφού βρέθηκε κοντά σε μια μαύρη τρύπα διαλύθηκε και η ύλη του έχει καταλήξει σε μεγάλο ποσοστό στη μαύρη τρύπα.
Τα ευρήματα της μελέτης, δείχνουν πως λειτουργούν οι μηχανισμοί πίσω από τις μαύρες τρύπες και είναι ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση του πως δουλεύει το Σύμπαν.
