Διάστημα
Ένα τεράστιο σμήνος γαλαξιών κρύβεται στο κέντρο αυτής της εικόνας, που προσφέρει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA/ESA. Σαν ένα βυθισμένο θαλάσσιο τέρας που προκαλεί κύματα στην επιφάνεια, αυτός ο κοσμικός Λεβιάθαν μπορεί να αναγνωριστεί από τις παραμορφώσεις του χωροχρόνου γύρω του.
Η τεράστια μάζα του σμήνους, καμπυλώνει τον χωροχρόνο, δημιουργώντας έναν βαρυτικό φακό που κάμπτει το φως από μακρινούς γαλαξίες πέρα από το σμήνος. Οι στρεβλές ραβδώσεις και τα τόξα φωτός που βλέπουμε σε αυτή την εικόνα είναι το αποτέλεσμα. Ένα πλήθος άλλων γαλαξιών περιβάλλει το σμήνος και μια χούφτα αστέρια στο προσκήνιο με ενδεικτικές αιχμές περίθλασης είναι διάσπαρτα σε όλη την εικόνα.
Αυτό το συγκεκριμένο σμήνος γαλαξιών, που ονομάζεται eMACS J1823.1+7822, βρίσκεται σχεδόν εννέα δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Δράκου. Είναι ένα από τα πέντε εξαιρετικά ογκώδη σμήνη γαλαξιών που εξερεύνησε το Hubble με στόχο τη μέτρηση των δυνάμεων των βαρυτικών φακών και θα παρείχαν πληροφορίες για την κατανομή της σκοτεινής ύλης στα σμήνη γαλαξιών.
Οι ισχυροί βαρυτικοί φακοί όπως το eMACS J1823.1+7822 μπορούν να βοηθήσουν τους αστρονόμους να μελετήσουν μακρινούς γαλαξίες λειτουργώντας ως τεράστια φυσικά τηλεσκόπια που μεγεθύνουν αντικείμενα που διαφορετικά θα ήταν πολύ αμυδρά ή μακρινά για να τα επιλύσουν.
Αυτή η εικόνα πολλαπλού μήκους κύματος στρώνει δεδομένα από οκτώ διαφορετικά φίλτρα και δύο διαφορετικά όργανα: την Advanced Camera for Surveys και Wide Field Camera 3 του Hubble. Και τα δύο όργανα μπορούν να δουν αστρονομικά αντικείμενα σε ένα μικρό τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος χρησιμοποιώντας φίλτρα, τα οποία επιτρέπουν στους αστρονόμους να απεικονίζουν αντικείμενα σε επακριβώς επιλεγμένα μήκη κύματος.
Ο συνδυασμός παρατηρήσεων σε διαφορετικά μήκη κύματος επιτρέπει στους αστρονόμους να αναπτύξουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της δομής, της σύνθεσης και της συμπεριφοράς ενός αντικειμένου από ό,τι θα αποκάλυπτε μόνο το ορατό φως.
