Πλανητική άμυνα: Ποια είναι τα σχέδια της NASA για την εκτροπή με πυρηνικά ενός μετεωρίτη-φονιά

(Ανανέωση από αρχική δημοσίευση: 08/09, 23.45): Το ραντάρ της NASA εκπέμπει ένα παλμό, ειδοποιώντας τους επιστήμονες ότι ένας αστεροειδής-φονιάς με διαστάσεις ικανές για κτύπημα καταστροφής έχει εντοπιστεί και θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη σε 10 χρόνια.

Οι παγκόσμιες κυβερνήσεις ειδοποιούνται γρήγορα για ένα δυνητικά καταστροφικό γεγονός, επιτρέποντάς τους να διαμορφώσουν ένα σχέδιο για την ενημέρωση του κοινού.

Ένα χρόνο πριν από την πρόσκρουση, οι διαστημικές υπηρεσίες από όσες χώρες διαθέτουν τέτοια δυνατότητα  εκτοξεύουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές  με την ελπίδα να απωθήσουν τον γιγάντιο αστεροειδή μακριά από τον πλανήτη μας – αλλά η αποστολή αποτυγχάνει.

Αμέσως διατάσσονται  μαζικές εκκενώσεις στη ζώνη πρόσκρουσης μήνες νωρίτερα και το κοινό καλείται να περιμένει τα χειρότερα με το χρόνο να κυλά αντίστροφα.

Ενώ η NASA έχει πει ότι ένα τέτοιο σενάριο είναι απίθανο να συμβεί στο εγγύς μέλλον, ένας αστεροειδής χτύπησε τη Γη αυτή την εβδομάδα και εντοπίστηκε μόνο οκτώ ώρες πριν από την πρόσκρουση.

Ο μικρός διαστημικός βράχος που παρατηρήθηκε  πάνω από τις Φιλιππίνες την περασμένη Πέμπτη είχε διάμετρο μόλις ένα μέτρο, κάτι που δεν ήταν αρκετά μεγάλο για να ηχήσει συναγερμούς.

Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από τον Λευκό Οίκο το 2021 πρότεινε ότι μια αποστολή αναγνώρισης θα ήταν απαραίτητη εάν ένας αστεροειδής μεγέθους τουλάχιστον  50 μέτρων μπορούσε να χτυπήσει τη Γη μέσα σε 50 χρόνια.

Το έγγραφο κατηγοριοποίησε έναν αστεροειδή πλάτους 1.100 μέτρων  ποδιών ως «πιθανή παγκόσμια καταστροφή», έναν διαστημικό βράχο πλάτους 4,8 χλμ.   ως «πάνω από το κατώφλι της παγκόσμιας καταστροφής» και ένα αντικείμενο πλάτους 9,5 χλμ. ως ικανό να προκαλέσει ολική  εξάλειψη της ανθρωπότητας σε επίπεδο ELE (Extiction Level Event).

Ωστόσο, η NASA, η FEMA και τα Ηνωμένα Έθνη πραγματοποίησαν μια άσκηση τον Απρίλιο για να αξιολογήσουν πόσο προετοιμασμένη θα ήταν η Γη εάν ανιχνευόταν ένας αστεροειδής που καταστρέφει τον κόσμο, διαπιστώνοντας ότι θα χρειαζόμασταν τουλάχιστον 14 χρόνια προειδοποίησης.

Τα επίγεια τηλεσκόπια της NASA εντοπίζουν τον γιγάντιο αστεροειδή, συγκρίνοντάς τον με άλλους διαστημικούς βράχους σε μια βάση δεδομένων για να εξασφαλίσουν ότι ανακαλύφθηκε πρόσφατα.

Η διαστημική υπηρεσία έχει πολλά συστήματα που σαρώνουν τους ουρανούς, συμπεριλαμβανομένου του Catalina Sky Survey που εντόπισε τον αστεροειδή της Πέμπτης.

Τα  συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης περιλαμβάνουν επίσης το NEOWISE (Near-Earth Object Wide-field Infrared Survey Explorer), ένα διαστημικό σκάφος εξοπλισμένο με τηλεσκόπιο υπέρυθρων ευρείας πεδίου, 20 ιντσών που λειτουργεί σε δύο εύρη μηκών κύματος.

Μόλις εντοπιστεί το αντικείμενο, οι αστρονόμοι εξετάζουν τα δεδομένα για τη φωτεινότητα και την κίνηση για να ελέγξουν ξανά ότι δεν είναι γνωστό.

Στη συνέχεια, οι ομάδες αναφέρουν τα ευρήματά τους στο Minor Planet Center (MPC), τη μοναδική τοποθεσία παγκοσμίως για την αναφορά αστεροειδών, δευτερευόντων πλανητών και κομητών.

Το MPC και η NASA συνεργάζονται για να καθορίσουν την τροχιά του αστεροειδούς για να προβλέψουν εάν το μονοπάτι αποτελεί απειλή για τη Γη.

Η ομάδα ανακαλύπτει ότι ο διαστημικός βράχος είναι πιθανό να φτάσει σε απόσταση 10 εκατομμυρίων χλμ.  από τον πλανήτη μας και στέλνει ειδοποιήσεις σε άλλους οργανισμούς σε όλο τον κόσμο.

Τώρα που ο κόσμος γνωρίζει την επικείμενη απειλή, οι διαστημικές υπηρεσίες από κάθε χώρα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να εκτρέψουν τον αστεροειδή περίπου δύο χρόνια μετά τον εντοπισμό.

Η NASA δοκίμασε μια στρατηγική το 2022 που ονομάζεται Double Asteroid Redirection Test (DART) που έπεσε σε έναν αστεροειδή με 14.000 μίλια την ώρα, αφήνοντας ένα τεράστιο σωρό σκόνης και βράχους και αλλάζοντας με επιτυχία την τροχιά του.

Αυτός ο αστεροειδής δεν απείλησε τον πλανήτη μας, αλλά η διαστημική υπηρεσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη στρατηγική για να εκτρέψει τον αστεροειδή που καταστρέφει τον κόσμο.

Αυτόν τον Φεβρουάριο, ωστόσο, ο επικεφαλής πλανητικής άμυνας της NASA προειδοποίησε ότι μια αποστολή που μοιάζει με DART δεν θα ήταν σε θέση να γίνει εάν ο χρόνος προειδοποίησης  ήταν λιγότερο  από πέντε χρόνια.

Η ομάδα αποφασίζει να επιτεθεί στον αστεροειδή με πυρηνικές βόμβες περίπου πέντε χρόνια μετά τον εντοπισμό και αρχίζει να δοκιμάζει ένα πρωτότυπο.

Στη συνέχεια, δύο χρόνια πριν από την πρόσκρουση, οι ομάδες στέλνουν εκρηκτικά και έναν εκρηκτικό μηχανισμό σε κάποια μικρή απόσταση από τον αστεροειδή.

Ο Kaliat Ramesh, καθηγητής μηχανολογίας και επιστήμης υλικών στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, είπε στο VOX:

«Θα υπολογίσουμε ότι θα χρειαζόταν ενέργεια που ισοδυναμεί με περίπου 200 γιγατόνους TNT για να εκτραπεί  πλήρως ένας αστεροειδής με διάμετρο 12 μιλίων από την πορεία του».

Ένας γιγατόνος ισούται με ένα δισεκατομμύριο τόνους TNT, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαζόμασταν 10 εκατομμύρια βόμβες μεγέθους Χιροσίμα για να καταστρέψουμε τον τεράστιο αστεροειδή που θα κατευθυνόταν προς τη Γη.

Οι μόνοι πύραυλοι ικανοί να μεταφέρουν τόσο τεράστιο ωφέλιμο φορτίο πυρηνικών βομβών θα είναι πιθανότατα το Space Launch System (SLS) της NASA και το SpaceX Starship του Elon Musk, αλλά κανένας από τους δύο δεν έχει δοκιμαστεί σε αυτό το είδος αποστολής.

Η πυρηνική επιλογή θα ήταν πιο γρήγορη, μια ιδέα γνωστή στους οπαδούς της ταινίας Armageddon του 1998.

Στην ταινία, η NASA στέλνει μια ομάδα μηχανικών γεωτρύπανων για να ανατινάξουν έναν αστεροειδή που κατευθύνεται στη Γη.

Στους μήνες που προηγούνται του αντίκτυπου, παγκόσμιοι οργανισμοί όπως το Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας (PDCO) θα δημιουργούσαν λεπτομερή σενάρια επιπτώσεων, εκτιμώντας την ακτίνα καταστροφής, τις ατμοσφαιρικές επιπτώσεις και τις πιθανές παγκόσμιες συνέπειες.

Οι υπολογισμοί που προβλέπουν το ακριβές σημείο όπου ένας αστεροειδής θα χτυπούσε τη Γη θα ήταν, ωστόσο, διαθέσιμοι μόνο καθώς ο αστεροειδής μπαίνει στην εμβέλεια του ραντάρ, μια διαδικασία που θα μπορούσε να επιταχύνει το νέο ραντάρ στο βαθύ διάστημα.

Οι πληροφορίες που συλλέγονται από παγκόσμιους οργανισμούς αποστέλλονται στη FEMA και σε άλλες ομάδες έκτακτης ανάγκης για να ειδοποιήσουν τους ανθρώπους στη ζώνη πρόσκρουσης, επιτρέποντας μαζικές εκκενώσεις μήνες πριν ο διαστημικός βράχος συντριβεί στη Γη.

Οι ομάδες θα ξεκινούσαν επίσης να διαμορφώνουν σχέδια διάσωσης και να συγκροτούν ομάδες παροχής βοήθειας  που θα αναπτύσσονταν σχεδόν αμέσως μετά την πρόσκρουση για να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές.

Μια έκθεση της NASA που δημοσιεύτηκε το 2023 υπολόγιζε ότι όλοι όσοι βρίσκονται σε απόσταση έως και 500 χλμ.  από τη ζώνη πρόσκρουσης, περίπου 150 εκατομμύρια άνθρωποι, «θα έπρεπε είτε να εκκενώσουν είτε να βρουν ένα κατάλληλο καταφύγιο ή να χτίσουν ένα.

Καθώς το ρολόι πέφτει στις ώρες, το κοινό θα λάβει εντολή να στεγαστεί στη θέση του ενώ θα λαμβάνει συνεχείς ενημερώσεις και οδηγίες.