Τι αποκάλυψε το Voyager στην άκρη του ηλιακού συστήματος: Το «λάθος» με τον πλανήτη Ουρανό

Το Voyager 2, το οποίο ταξιδεύει στο Διάστημα εδώ και 47 χρόνια αποκάλυψε νέα στοιχεία για το ηλιακό σύστημα, αλλά και για τον πλανήτη Ουρανό.

Το Voyager μπορεί να ξεκίνησε το ταξίδι του πριν από δεκαετίες και η τεχνολογία του να μην είναι τόσο προηγμένη, τα στοιχεία που συγκεντρώνει, όμως, είναι πολύ σημαντικά και αποκαλύπτουν νέες πληροφορίες για το διάστημα.

Η πτήση πάνω από τον Ουρανό που πραγματοποίησε το διαστημικό σκάφος Voyager 2 της NASA το 1986 αποτέλεσε ορόσημο στην εξερεύνηση του εξωτερικού ηλιακού συστήματος.

Πίσω από τις εντυπωσιακές εικόνες και τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν, υπάρχουν ευρήματα που υποδηλώνουν ότι η κατανόηση που αποκομίσαμε από τις παρατηρήσεις του Voyager, ιδιαίτερα για τη μαγνητόσφαιρά του, ίσως χρειαστούν επανεξέταση.

Το ταξίδι του Voyager 2 προς τον Ουρανό πραγματοποιήθηκε υπό άτυπες συνθήκες.

Το διαστημικό σκάφος έφτασε λίγες ημέρες μετά από μια σπάνια και έντονη έκρηξη ηλιακού ανέμου, ένα υψηλής ενέργειας κύμα φορτισμένων από τον ήλιο σωματιδίων που συμπίεσε το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη.

Ο ηλιακός άνεμος, ένα συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων, διαμορφώνει συνήθως τα μαγνητικά περιβάλλοντα των πλανητών, δημιουργώντας μαγνητόσφαιρες που θωρακίζουν τους κόσμους από την επιβλαβή ηλιακή ακτινοβολία.

Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η ένταση του ηλιακού ανέμου ήταν τόσο υψηλή που συμπίεσε τη μαγνητόσφαιρα του Ουρανού στο 20% περίπου του συνήθους όγκου της, διαστρεβλώνοντας σημαντικά τα δεδομένα.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature Astronomy, τέτοιες περιστάσεις είναι σπάνιες, καθώς συμβαίνουν σε ποσοστό 4%.

Εκτιμάται πως αν το Voyager είχε φτάσει μια εβδομάδα νωρίτερα, θα είχε παρατηρήσει μια πολύ μεγαλύτερη μαγνητόσφαιρα, πιο κοντά σε αυτές άλλων γιγάντιων πλανητών όπως ο Δίας, ο Κρόνος και ο Ποσειδώνας.

Προηγουμένως, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η μαγνητόσφαιρα του Ουρανού ήταν ασυνήθιστα αδύναμη, με χαμηλή συγκέντρωση πλάσματος και ζώνες ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας.

Τα δεδομένα του Voyager υποδηλώνουν ότι η μαγνητόσφαιρα του Ουρανού δεν είχε πλάσμα από τον ηλιακό άνεμο και τα φεγγάρια του, αφήνοντας το περιβάλλον πλάσματος ασυνήθιστα αραιό.

Ωστόσο, η νέα ανάλυση οδηγεί σε ένα διαφορετικό συμπέρασμα.

Ο ηλιακός άνεμος πιθανότατα κατέστειλε την παρουσία πλάσματος στη μαγνητόσφαιρα του πλανήτη, οδηγώντας στη λανθασμένη πεποίθηση ότι ο Ουρανός στερούνταν σημαντικού πλάσματος.

Επαναξιολογώντας τα δεδομένα, οι επιστήμονες αποκάλυψαν τώρα ότι πιστεύουν ότι η μαγνητόσφαιρα του Ουρανού μοιάζει περισσότερο με εκείνες των άλλων γιγάντιων πλανητών απ’ ό,τι νόμιζαν προηγουμένως.