Επιστήμες
Οι θαλάσσιοι αστέρες είναι οι θηρευτές των αχινών και η απουσία τους οδήγησε σε έκρηξη του πληθυσμού των αχινών.
Μεταξύ των σχεδόν 2.000 ειδών θαλάσσιων αστεριών παγκοσμίως, το θαλάσσιο αστέρι του ηλίανθου ξεχωρίζει ως ένα ιδιαίτερα αξιοσημείωτο αρπακτικό.
Γνωστό για την ταχύτητα και την ικανότητά του στο κυνήγι, έχει παρομοιαστεί με το τσιτάχ της παλίρροιας. Ωστόσο, αυτό το σημαντικό είδος αντιμετώπισε σχεδόν την εξαφάνιση λόγω μιας καταστροφικής ασθένειας και τώρα οι επιστήμονες εργάζονται για να το επαναφέρουν.
Πριν από μια δεκαετία, μια μυστηριώδης ασθένεια γνωστή ως νόσος της σπατάλης των θαλάσσιων αστεριών (SSW) προκάλεσε καταστροφή στους πληθυσμούς των θαλάσσιων αστεριών κατά μήκος της δυτικής ακτής της Βόρειας Αμερικής.
Ο θαλάσσιος αστέρας του ηλίανθου ήταν από τους πιο σκληρά πληγέντες. Η ασθένεια, η οποία εμφανίστηκε το 2013, οδήγησε σε καταστροφική κατάρρευση του πληθυσμού του θαλάσσιου αστεριού του ηλίανθου, εξαφανίζοντας πάνω από το 90% του αριθμού τους.
Η μείωση του είχε σοβαρές οικολογικές επιπτώσεις, ιδίως για τα δάση φυκιών.
Αυτοί οι θαλάσσιοι αστέρες είναι ζωτικής σημασίας θηρευτές των αχινών και η απουσία τους οδήγησε σε έκρηξη του πληθυσμού των αχινών.
Το εν λόγω ξέσπασμα δεν είναι η πρώτη περίπτωση γεγονότων σπατάλης των θαλάσσιων αστεριών. Παρόμοιες εξαλείψεις έχουν σημειωθεί στο παρελθόν, όπως μία τη δεκαετία του 1970 που επηρέασε το είδος «Heliaster kubiniji».
Ωστόσο, τα γεγονότα αυτά περιορίζονταν συνήθως σε ένα μόνο είδος και σε μικρότερη γεωγραφική περιοχή. Η κλίμακα και ο αντίκτυπος της επιδημίας του 2013-2015 ήταν πρωτοφανείς, προκαλώντας δραματικές και εκτεταμένες καταστροφές.
«Οι άνθρωποι που δεν έζησαν αυτή την επέλαση από το 2013 έως το 2015 του μεγέθους αυτής της θνησιμότητας πραγματικά δεν την κατανοούν πλήρως», εξηγεί ο Harvell. «Το να έχεις ξαφνικά 10 διαφορετικά είδη αστεριών να ξεβράζονται στην παραλία σου ήταν πραγματικά δραματικό».
