Jerusalem Post για UFO: «Κάποτε πήραν τον έλεγχο των ρωσικών βαλλιστικών πυραύλων και παραλίγο να προκαλέσουν Γ’ ΠΠ»!

Σε νέες αποκαλύψεις σχετικά με τις καταθέσεις ερευνητών στο αμερικανικό Κογκρέσο, προχώρησε η ισραηλινή Jerusalem Post, με βάση τις οποίες όχι μόνο ρωσικά μαχητικά ενεπλάκησαν σε αερομαχίες με UFO αλλά και ότι αυτά, μία φορά είχαν αναλάβει τον έλεγχο του συστήματος των ρωσικών ICBM (βαλλιστικών πυραύλων) και παραλίγο να προκαλέσουν την έναρξη του Γ’ ΠΠ!

Η μαρτυρία δόθηκε από τον George Knapp, έναν πολυβραβευμένο δημοσιογράφο με έδρα το Λας Βέγκας, ο οποίος έχει επανειλημμένα ασχοληθεί με τα UFO, γνωστά πλέον ως UAP, και στις υποτιθέμενες συνωμοσίες (ή και αλήθειες;) γύρω από αυτά.

Σύμφωνα με τον Knapp, υπήρξε μια εποχή που ο ρωσικός στρατός ανέπτυξε πραγματικά μαχητικά αεροσκάφη για να καταρρίψει UFO μετά από ένα περιστατικό που σχεδόν ώθησε τον κόσμο σε έναν πυρηνικό πόλεμο.

Στη μαρτυρία του, ο Knapp είπε ότι οι Ρώσοι διεξήγαγαν τη μεγαλύτερη έρευνα UFO στην ιστορία, που εκτείνεται σε βάθος μίας δεκαετίας και σε όλο το εύρος του ρωσικού στρατιωτικού κλιμακίου.

Είπε ότι μίλησε με έναν Ρώσο στρατιωτικό αξιωματούχο, τον συνταγματάρχη Boris Sokolov, ο οποίος είπε ότι υπήρξαν τουλάχιστον 45 διαφορετικά περιστατικά όπου ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη συγκρούστηκαν με UFO που είχαν ως αποτέλεσμα να συντριβούν τρία ρωσικά αεροσκάφη και τον θάνατο δύο πιλότων.

Ωστόσο, το περιστατικό που προκάλεσε τρόμο, συνέβη σε μια ρωσική βάση ICBM στην Ουκρανία όπου σύμφωνα με τον Sokolov, τα UFO «ανέλαβαν με κάποιο τρόπο τον έλεγχο του συστήματος εκτόξευσης των βαλλιστικών πυραύλων».

«Τα UFO εμφανίστηκαν πάνω από τη βάση, έκαναν εκπληκτικούς ελιγμούς μπροστά στους έκπληκτους αυτόπτες μάρτυρες και στη συνέχεια πήραν τον έλεγχο του συστήματος εκτόξευσης.

Οι πύραυλοι στόχευαν στις ΗΠΑ και εκτοξεύτηκαν ξαφνικά. Οι κωδικοί ελέγχου εκτόξευσης εισήχθησαν κατά κάποιο τρόπο και η βάση δεν ήταν σε θέση για να σταματήσει αυτό που θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια, εξίσου ξαφνικά, τα UFO εξαφανίστηκαν και το σύστημα ελέγχου εκτόξευσης απελευθερώθηκε».

Μετά από αυτά τα επεισόδια, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας εξέδωσε εντολή  να μην εγκλωβίζονται τα ΑΤΙΑ, τα οποία είπαν ότι θα έπρεπε να μείνουν ανενόχλητα καθώς «μπορεί να έχουν απίστευτες ικανότητες για αντίποινα».

Όλα αυτά είναι αρκετά ανησυχητικά, αλλά ανταποκρίνονται επίσης στους ισχυρισμούς που έχουν κάνει οι ΗΠΑ για τα UFO από τα τέλη της δεκαετίας του 1960.

 “Από το 1969, η θέση του στρατού μας ήταν ότι τα UFO δεν αποτελούν απειλή για την εθνική ασφάλεια και δεν αξίζουν περαιτέρω μελέτης. Αυτή η απορριπτική στάση έρχεται σε άμεση αντίθεση με όσα αποκαλύφθηκαν σε έγγραφα, αναφορές και εσωτερικά σημειώματα”, έγραψε ο Knapp. .

 «Οι υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί θεωρούσαν το μυστήριο των UFO ως «σοβαρή υπόθεση.

Οι στρατιωτικοί ηγέτες γνώριζαν ότι τα UFO ήταν «πραγματικά, όχι πλασματικά», ότι ήταν μεταλλικά σκάφη, ικανά για απίστευτους ελιγμούς πολύ πέρα ​​από οποιαδήποτε γνωστή τεχνολογία στη Γη, και ότι υπήρχε ένας ανησυχητικός αριθμός περιστατικών όπου τα UFO φαινόταν να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για τα στρατιωτικά μας μέσα, ιδιαίτερα τα πυρηνικά όπλα. Εάν αυτό δεν είναι θέμα εθνικής ασφάλειας, τι είναι;”

Στο Κογκρέσο κατέθεσε και ο ερευνητής δημοσιογράφος Τζέρεμι Κόρμπελ, ο οποίος είπε ότι τα ΑΤΙΑ αποτελούν μεγάλη ανησυχία και μπορεί να μας έχουν ξεπεράσει.

 “Οι UAP έχουν αποδείξει ότι μπορούν να λειτουργούν ατιμώρητα εντός του εναέριου χώρου μας. Αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε μέρα, συχνά εντός του περιορισμένου εναέριου χώρου μας”, έγραψε ο Κόρμπελ στην κατάθεσή του, την οποία έλαβε επίσης το Fox News.

«Οι λόγοι για μυστικά στο παρελθόν είναι πλέον απαρχαιωμένοι και αλαζονικοί· έρχονται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές μιας ελεύθερης και ανοιχτής κοινωνίας».

Πρόσθεσε ότι το τρέχον σύστημα που διαθέτει ο αμερικανικός Στρατός για την αναφορά συναντήσεων με UAP είναι θεμελιωδώς ελαττωματικό.

 «Η ανάλυση συστημάτων και η ροή πληροφοριών των συναντήσεων, των εμπλοκών και των μαρτύρων με UAP, πολύ συχνά σύρονται κάτω από το χαλί ή αγνοούνται για λόγους στιγματισμού ή καριερισμού», είπε ο Κόρμπελ.

 “Πρέπει ένας στρατιωτικός πιλότος να είναι αρκετά άτυχος για να δει ένα UAP, τι μπορεί να περιμένει; Μια ενημέρωση που στη συνέχεια μετατρέπεται σε μια επιθετική και συγκρουσιακή ανάκριση όπου η απειλή του υποβιβασμού είναι ξεκάθαρη.”