Επιστήμες
«Έχουμε ένα πραγματικό πρόβλημα UFO. Και δεν είναι τα μπαλόνια», αναφέρει το Politico με εκτενές άρθρο του για τα πρόσφατα αντικείμενα που επέπλευσαν πάνω από τις ΗΠΑ και καταρρίφθηκαν παραβλέπει καθώς πρόκειται για ένα πολύ πιο σοβαρό ζήτημα με αεροσκάφη προηγμένης τεχνολογίας «που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε».
Το αμερικανικό Ναυτικό αναγνώρισε επίσημα 11 παρ’ ολίγον ατυχήματα με μη αναγνωρισμένα εναέρια αντικείμενα που απαιτούσαν δράση αποφυγής και ενεργοποίησαν υποχρεωτικές πολιτικές ασφαλείας μεταξύ 2004 και 2021.
Ο Ράιαν Γκρέιβς, πρώην πιλότος και μηχανικός μαχητικών πολεμικών αεροσκαφών του αμερικανικού Ναυτικού, προεδρεύει της Επιτροπής Ενσωμάτωσης & Επικοινωνίας UAP του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αεροναυτικής και Αστροναυτικής και είναι ο ιδρυτής της νέας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Americans for Safe Aerospace ( www.safeaerospace.org ) .
Ο ίδιος με άρθρο του στο Politico αναφέρει την δική του εμπειρία όταν και «συνάντησε» UFO στον αέρα.
«Σε μια καθαρή, ηλιόλουστη μέρα τον Απρίλιο του 2014, δύο F/A-18 απογειώθηκαν για εκπαιδευτική αποστολή στα ανοικτά των ακτών της Βιρτζίνια.
Τα τζετ, μέρος της μοίρας μαχητικών μου του Ναυτικού, ανέβηκαν σε υψόμετρο 12.000 ποδών και κατευθύνθηκαν προς την περιοχή προειδοποίησης W-72, ένα αποκλειστικό τμήμα εναέριου χώρου δέκα μίλια ανατολικά της Βιρτζίνια Μπιτς.
Tότε ένας από τους πιλότους είδε έναν σκούρο γκρι κύβο μέσα σε μια καθαρή σφαίρα — ακίνητο ενάντια στον άνεμο, στερεωμένο απευθείας στο σημείο εισόδου.
«Κόντεψα να χτυπήσω ένα από αυτά τα καταραμένα πράγματα!» ο αρχηγός πτήσης, ακόμα συγκλονισμένος από το περιστατικό, μας είπε λίγο μετά στο δωμάτιο των πιλότων.
Όλοι ξέραμε ακριβώς τι εννοούσε. «Αυτά τα καταραμένα πράγματα» μας βασάνιζαν τους προηγούμενους οκτώ μήνες.
Εντάχθηκα στο Ναυτικό των ΗΠΑ το 2009 και πέρασα χρόνια αυστηρής εκπαίδευσης ως πιλότος. Συγκεκριμένα, έχουμε εκπαιδευτεί να είμαστε ειδικοί παρατηρητές στην αναγνώριση αεροσκαφών με τους αισθητήρες μας και τα μάτια μας.
Είναι δουλειά μας να γνωρίζουμε τι υπάρχει στην περιοχή λειτουργίας μας. Γι’ αυτό, το 2014, αφού έγιναν αναβαθμίσεις στο σύστημα ραντάρ μας, η μοίρα μας έκανε μια εκπληκτική ανακάλυψη: Υπήρχαν άγνωστα αντικείμενα στον εναέριο χώρο μας.
Αρχικά, τα αντικείμενα εμφανίζονταν στα πρόσφατα αναβαθμισμένα ραντάρ μας και υποθέσαμε ότι ήταν «φαντάσματα στη μηχανή» ή σφάλματα λογισμικού.
Στη συνέχεια, όμως, αρχίσαμε να συσχετίζουμε τα σημάδια του ραντάρ με πολλαπλά συστήματα επιτήρησης, συμπεριλαμβανομένων αισθητήρων υπέρυθρης ακτινοβολίας που ανίχνευαν υπογραφές θερμότητας.
Στη συνέχεια ήρθαν τα ανατριχιαστικά παρ’ ολίγον ατυχήματα που μας απαιτούσαν να λάβουμε μέτρα αποφυγής.
Αυτά δεν ήταν απλά μπαλόνια. Τα μη αναγνωρισμένα εναέρια φαινόμενα (UAP) επιταχύνθηκαν με ταχύτητες έως και 1 Mach, την ταχύτητα του ήχου.
Μπορούσαν να κρατήσουν τη θέση τους, εμφανιζόμενα ακίνητα, παρά τους ανέμους επιπέδου τυφώνα της κατηγορίας 4 των 120 κόμβων.
Δεν είχαν κανένα ορατό μέσο ανύψωσης, επιφάνειες ελέγχου ή πρόωσης — με άλλα λόγια τίποτα που να μοιάζει με κανονικό αεροσκάφος με φτερά, πτερύγια ή κινητήρες.
Και ξεπέρασαν τα μαχητικά μας, επιχειρώντας συνεχώς όλη την ημέρα. Είμαι επίσημα εκπαιδευμένος μηχανικός, αλλά η τεχνολογία που επέδειξαν αψήφησε την κατανόησή μου.
Μετά από αυτό το παραλίγο χάσιμο, δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να υποβάλουμε μια αναφορά ασφάλειας, ελπίζοντας ότι κάτι θα μπορούσε να γίνει πριν να είναι πολύ αργά.
Αλλά δεν υπήρχε επίσημη παραδοχή αυτού που βιώσαμε και κανένας άλλος μηχανισμός για την αναφορά των θεάσεων – ακόμη και όταν άλλα πληρώματα αεροσκαφών που πετούσαν κατά μήκος της ανατολικής ακτής άρχισαν αθόρυβα να μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες.
Η μόνη μας επιλογή ήταν να ακυρώσουμε ή να μετακινήσουμε την εκπαίδευσή μας, καθώς το UAP συνέχισε να ελίσσεται στην περιοχή μας χωρίς έλεγχο.
Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, δεν γνωρίζουμε ακόμα τι ήταν.
Όταν αποσύρθηκα από το Ναυτικό το 2019, ήμουν ο πρώτος εν ενεργεία πιλότος που εμφανίστηκε δημόσια και κατέθεσε στο Κογκρέσο.
Στα χρόνια που πέρασαν, υπήρξε κάποια αξιοσημείωτη κάλυψη των συναντήσεων και το Κογκρέσο έχει λάβει κάποια μέτρα για να αναγκάσει τον στρατό και τις υπηρεσίες πληροφοριών να κάνουν πολύ περισσότερα για να φτάσουν στο βάθος αυτών των μυστηρίων.
Αλλά δεν υπήρξε τίποτα κοντά στο επίπεδο της δημόσιας και επίσημης προσοχής που έχει δοθεί στις πρόσφατες καταρρίψεις ενός κινεζικού κατασκοπευτικού μπαλονιού και των τριών άλλων άγνωστων αντικειμένων που πιθανότατα ήταν ερευνητικά μπαλόνια.
Και αυτό είναι πρόβλημα.
Προηγμένα αντικείμενα που επιδεικνύουν τεχνολογία αιχμής που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε, πετούν συνήθως πάνω από τις στρατιωτικές μας βάσεις ή εισέρχονται σε περιορισμένο εναέριο χώρο.
«Τα συμβάντα UAP συνεχίζουν να συμβαίνουν σε περιορισμένο ή ευαίσθητο εναέριο χώρο, υπογραμμίζοντας πιθανές ανησυχίες για την ασφάλεια της πτήσης ή τη δραστηριότητα συλλογής πληροφοριών του αντιπάλου», ανέφερε τον περασμένο μήνα ο Διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, επικαλούμενος 247 νέες αναφορές τους τελευταίους 17 μήνες. «Μερικά UAP φαινόταν να παραμένουν ακίνητα στους ανέμους ψηλά, να κινούνται αντίθετα στον άνεμο, να ελίσσονται απότομα ή να κινούνται με σημαντική ταχύτητα, χωρίς διακριτά μέσα πρόωσης».
Το αμερικανικό Ναυτικό έχει επίσης επισήμως αναγνωρίσει 11 παρ’ ολίγον ατυχήματα με UAP που απαιτούσαν αποφυγή δράσης και ενεργοποίησαν υποχρεωτικές καταστάσεις ασφαλείας μεταξύ 2004 και 2021.
Τα προηγμένα UAP αποτελούν επίσης αυξανόμενο κίνδυνο για την ασφάλεια των εμπορικών αεροσκαφών. Τον περασμένο Μάιο, η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας εξέδωσε προειδοποίηση όταν ένα επιβατικό αεροσκάφος που πετούσε πάνω από τη Δυτική Βιρτζίνια αντιμετώπισε μια σπάνια αστοχία δύο μεγάλων συστημάτων ενώ περνούσε κάτω από αυτό που φαινόταν να ήταν UAP.
Ένα πράγμα που γνωρίζουμε είναι ότι αυτά τα σκάφη δεν αποτελούν μέρος κάποιου απόρρητου έργου των ΗΠΑ. «Ήμασταν αρκετά σίγουροι ότι δεν ήταν αυτή η εξήγηση», κατέθεσε ο Scott Bray, ο αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Ναυτικών Πληροφοριών, ενώπιον του Κογκρέσου πέρυσι .
Ο γερουσιαστής από τη Φλόριντα Μάρκο Ρούμπιο επιβεβαίωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι ανεξάρτητα από την προέλευση αυτών των αντικειμένων σίγουρα δεν είναι ο αμερικανικός Στρατός.
«Έχουμε πράγματα που πετούν πάνω από τις στρατιωτικές μας βάσεις και μέρη όπου διεξάγουμε στρατιωτικές ασκήσεις και δεν ξέρουμε τι είναι και δεν είναι δικό μας», είπε ο Ρούμπιο, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος της Επιτροπής Πληροφοριών.
Αυτό που ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου του στις 16 Φεβρουαρίου ήταν ότι τα UAP παρουσιάζουν προηγμένες δυνατότητες απόδοσης.
Το αμερικανικό κοινό πρέπει να απαιτήσει λογοδοσία. Πρέπει να καταλάβουμε τι υπάρχει στους ουρανούς μας.
Τις επόμενες ημέρες, θα ξεκινήσω το Americans for Safe Aerospace (ASA), έναν νέο οργανισμό υπεράσπισης για την αεροδιαστημική ασφάλεια και την εθνική ασφάλεια.
Η ASA θα υποστηρίξει πιλότους και άλλους επαγγελματίες της αεροδιαστημικής που αναφέρουν UAP. Στόχος μας είναι να απαιτήσουμε περισσότερη αποκάλυψη από τους δημόσιους αξιωματούχους μας σχετικά με αυτό το σημαντικό πρόβλημα ασφάλειας και εθνικής ασφάλειας. Θα παρέχουμε αξιόπιστες φωνές, δημόσια εκπαίδευση, ακτιβισμό βάσης και λόμπι στο Καπιτώλιο για να λάβουμε απαντήσεις σχετικά με το UAP.
Ο Λευκός Οίκος δεν πρέπει να συγχέει τα αντικείμενα χαμηλής τεχνολογίας που καταρρίφθηκαν πρόσφατα με ανεξήγητα προηγμένα αντικείμενα υψηλής τεχνολογίας, που είδαν πιλότοι.
Η κυβέρνησή μας πρέπει να παραδεχτεί ότι είναι πιθανό μια άλλη χώρα να έχει αναπτύξει τεχνολογία που αλλάζει το παιχνίδι.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε επειγόντως αυτήν την απειλή, συγκεντρώνοντας τα καλύτερα μυαλά στους τομείς του στρατού, των πληροφοριών, της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Εάν τα προηγμένα UAP δεν είναι ξένα drones, τότε χρειαζόμαστε οπωσδήποτε μια ισχυρή επιστημονική έρευνα για αυτό το μυστήριο. Η συσκότιση και η άρνηση είναι μια συνταγή για περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας και μεγαλύτερη δυσπιστία που εμποδίζουν την αναζήτησή μας για την αλήθεια.
Εάν τα φαινόμενα που είδα με τα μάτια μου αποδειχθούν ξένα drones, αποτελούν επείγουσα απειλή για την εθνική ασφάλεια και την ασφάλεια του εναέριου χώρου. Αν είναι κάτι άλλο, πρέπει να είναι επιστημονική προτεραιότητα να το ανακαλύψουμε».
