Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, εκείνοι που θεωρούν ότι το «σοκ» που πρόκειται να επιφέρουν (και μάλιστα πιο σύντομα από ό,τι πιστεύει η πλειοψηφία) η τεχνητή νοημοσύνη και τα εργαλεία της στα μίντια θα είναι ανάλογο, αν όχι πιο μεγάλο από αυτό που ακολούθησε την εμφάνιση και κυριαρχία του Διαδικτύου.
Ανάμεσα στους πολλούς που προβληματίζονται με τις εξελίξεις και προσπαθούν να τις αποκρυπτογραφήσουν και να προσαρμοστούν είναι και η Axios, στελέχη της οποίας ήρθαν σε επαφή, εδώ και αρκετούς μήνες, με ανθρώπους που εμπλέκονται άμεσα με την τεχνητή νοημοσύνη και την κατασκευή των εργαλείων της.
Οι 8 μεγάλες αλλαγές
1 Η πρώτη αφορά την εξειδίκευση καθώς, όπως τονίζεται, «το εμπορικό ή γενικής λήψης περιεχόμενο θα δει την αξία του να υποβαθμίζεται». Κατά συνέπεια, «κάθε εταιρεία η οποία ποντάρει αποκλειστικά στην υψηλή κυκλοφορία μοιάζει καταδικασμένη», ενώ «η ζήτηση για εξειδικευμένα θέματα που απαιτούν συγκεκριμένες γνώσεις θα αυξηθεί».
2 Η δεύτερη έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη και η ερμηνεία είναι απλή: «Η τεχνητή νοημοσύνη θα προκαλέσει έναν καταιγισμό ψευδούς και κατευθυνόμενου περιεχομένου (…) κάτι που θα οδηγήσει τους αναγνώστες να αναζητήσουν πιο ασφαλείς και έμπιστες πηγές πληροφόρησης – κατά προτίμηση απευθείας και όχι από την πίσω πόρτα των κοινωνικών μέσων».
3 Η τρίτη αλλαγή σχετίζεται ακριβώς με αυτές τις απευθείας σχέσεις που αναμένεται να οικοδομηθούν. Η αιτία είναι ότι καθώς το ChatGPT και άλλα παρόμοια εργαλεία θα προσφέρουν πλέον ολοκληρωμένες απαντήσεις και όχι παραπομπές (links), οι εταιρείες θα είναι υποχρεωμένες, εάν θέλουν να επιβιώσουν, να ενισχύσουν τους απευθείας δεσμούς τους με τους πελάτες – καταναλωτές του περιεχομένου που παράγουν.
4 Η τέταρτη θεωρεί πως σταδιακά θα ενισχυθεί η σημασία των εισερχόμενων «πακέτων», κάτι που συνεπάγεται την καλύτερη αξιοποίηση των newsletters, ειδικά καθώς Microsoft και Google μετατρέπουν σε «μαγικά εύκολη» τη διαχείριση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
5 Η πέμπτη επικεντρώνεται στο «υγιές περιεχόμενο», μιας και εκτιμάται πως υπάρχει πολλή «σαβούρα» στην τηλεόραση και αρκετές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες. Κι αυτό παρά το ότι «οι καταναλωτές δικαιούνται καλύτερο περιεχόμενο, άρα και πιο υγιές και χρήσιμο».
6 Η έκτη έγκειται στο γεγονός ότι «οι καταναλωτές επιθυμούν οι περισσότερες ειδήσεις, όπως και οι πρακτικές πληροφορίες, να τους προσφέρονται με τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα». Ετσι, όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, «η ανάγκη να βλέπει και να διαβάζει κανείς ειδήσεις δεν θα πεθάνει, όμως το νεότερο σε ηλικία κοινό θα θέλει αυτές να είναι πιο σύντομες και να του παρέχονται κατά παραγγελία».
7 Η έβδομη αλλαγή βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την έκτη και αφορά το βάθος της ενημέρωσης. «Καθώς το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου θα είναι πιο σύντομο, οι καταναλωτές θα έχουν παραπάνω χρόνο για podcasts και άρθρα εμβάθυνσης, όπως αυτά που περιλαμβάνουν τα περιοδικά. Ταυτόχρονα, θα αυξηθεί η ανάγκη αυτά να είναι πραγματικά εξαιρετικά και πρωτότυπα. Ετσι, όλα τα ενδιάμεσα – οι βαρετές ιστορίες που οι δημοσιογράφοι γράφουν για τους εαυτούς τους ή για να γεμίσουν τρύπες στις ιστοσελίδες – θα εξαφανιστούν».
8 Τέλος, εντοπίζεται μια επικίνδυνη αντίφαση, η οποία έχει να κάνει με την «ανισότητα στην πληροφόρηση». Κι αυτό διότι «ενώ ποτέ δεν ήταν καλύτερη στιγμή για τους χρήστες να απαιτήσουν περιεχόμενο υψηλής ποιότητας, που θα τους προσφέρεται πολύ πιο αποτελεσματικά (…) ποτέ δεν ήταν πιο εύκολο να δημιουργήσει και να διαδώσει κανείς παραπλανητικές, απεχθείς ή ψευδείς πληροφορίες σε τόσο μεγάλη έκταση και χωρίς κόστος».