Ευρωεκλογές 2024
Ο 25χρονος youtuber Φειδίας Παναγιώτου έχει προκαλέσει «παροξυσμό» στην Κύπρο καθώς κατάφερε ως ανεξάρτητος να συγκεντρώσει ποσοστό 20% και να εκλεγεί ευρωβουλευτής.
Μόνος του, χωρίς προεκλογική εκστρατεία πλησίασε τα ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ και άφησε πίσω του ιστορικά κόμματα της Μεγαλονήσου όπως το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ. Στις πρώτες του δηλώσεις είπε πως δεν περίμενε αυτό το ποσοστό, γιατί όταν αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα δεν πίστευε ότι θα εκλεγεί, καθώς κλήθηκε να κερδίσει κόμματα με μηχανισμούς και πλήρη ψηφοδέλτια.
Έχει δηλώσει πως θα επιδιώξει να γίνει μέλος της Επιτροπής για τη Παιδεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και δεν θα ενταχθεί σε καμία πολιτική ομάδα, αλλά θα προσπαθήσεινα συγκροτήσει τη δική του πολιτική ομάδα.Από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε πως δεν έχει ψηφίσει ποτέ του, δεν έχει εκλογικό βιβλιάριο και δεν έχει ιδέα από πολιτική, αλλά και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δεν διατύπωσε καμία θέση σε κανένα πολιτικό θέμα, δηλώνοντας πως όταν εκλεγεί θα τα μάθει όλα, αφού για ό,τι χρειάζεται συμβουλεύεται το YouTube και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το «φαινόμενο Φειδίας» για το οποίο κάνουν λόγο τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης δείχνει την ήττα του πολιτικού συστήματος και διαμορφώνει το παζλ μιας δύσκολης εκλογικής αναμέτρησης, κυρίως σε ό,τι αφορά την ανάδειξη μελών του Ευρωκοινοβουλίου. Η νίκη του Φειδία προκάλεσε κλυδωνισμούς στο πολίτικό σύστημα, το οποίο αντιμετώπισε αμήχανα το αποτέλεσμα και την εκλογή ενός νεαρού youtuber.
Το μεγάλο μήνυμα της εκλογής του συνδέεται πρωτίστως με την απαξίωση του πολιτικού συστήματος και της ανάγκης των πολιτών να στείλουν ηχηρό μήνυμα προς τα κόμματα.
Ο Φειδίας Παναγιώτου, κατάφερε να εισπράξει την απαξίωση των πολιτών έναντι του πολιτικού συστήματος να οδηγήσει τους νέους στις κάλπες. Με βάση τα όσα αναφέρθηκαν, οι ψήφοι του προέρχονται από ανθρώπους, νέους ηλικιακά, που δεν ψήφισαν στο παρελθόν και ως εκ τούτου προήλθαν από την αποχή.
Είναι ξεκάθαρο πως το φαινόμενο Φειδίας το «γέννησε» το πολιτικό σύστημα με την αδυναμία να δώσει διεξόδους και λύσεις. Το έχει «γεννήσει» το παραδοσιακό κομματικό σύστημα και το κατεστημένο, το οποίο φάνηκε ότι δεν κατάφερε να το αντιληφθεί ούτε πριν τις εκλογές αλλά και μετά γιατί έχασε.
Οι πρώτες ανακοινώσεις εκπροσώπων κομμάτων στα τηλεοπτικά πάνελ για το φαινόμενο Φειδίας, δεν άγγιξαν την ουσία. Έσπευσαν να τον νουθετήσουν, τις περισσότερες φορές με πατερναλιστικό τρόπο για το τι πρέπει να πράξει. Την ίδια ώρα, ο ίδιος ο Φειδίας ενώ σε όλη τη διάρκεια της εκστρατείας έστελνε «αυτοσχέδια» μηνύματα, αυθόρμητα, εμφανίσθηκε στα τηλεοπτικά πάνελ διαβάζοντας από γραπτό κείμενο- διάγγελμα. Ένα κείμενο με έντονα στοιχεία από αναφορές, που παραπέμπουν στην κομματική ρητορική.
Το στοίχημα της επόμενη ημέρας είναι πώς θα διαχειριστεί το αποτέλεσμα ο Φειδίας. Και για τον ίδιο και για την κυπριακή κοινωνία. Το υψηλό ποσοστό του αποτελεί ήττα του πολιτικού συστήματος συνολικά και όχι νίκη του ιδίου. Αλλά αυτό συμβαίνει συχνά σε εκλογές. Υπάρχει τιμωρητική ψήφος, η οποία για πρώτη φορά έφθασε σε ποσοστά γύρω στο 20%.
Πρωτιά και ήττα
Σε ό,τι αφορά τους υπόλοιπους, ο ΔΗΣΥ παρά τα σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, ως αποτέλεσμα των όσων έγιναν στις προεδρικές εκλογές και τη βαριά ήττα που δέχθηκε, κατάφερε να διατηρήσει την πρωτιά. Με μειωμένα ποσοστά, γύρω στο 4%, η Πρόεδρος του κόμματος, Αννίτα Δημητρίου, επέλεξε στην πρώτη δήλωση της να στείλει «μήνυμα νίκης».
Από τους ηττημένους των ευρωεκλογών είναι το ΑΚΕΛ, το οποίο όχι μόνο δεν εξασφάλισε την πρώτη θέση, όπως επιδίωξε αλλά έχασε μια έδρα μειώνοντας τα ποσοστά του. Στους μεγάλους ηττημένους είναι και τα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, που είδαν τα ποσοστά τους μειώνονται.
Το ΔΗΚΟ, η ΕΔΕΚ και η ΔΗΠΑ δέχθηκαν βαριά ήττα. Το ίδιο και οι Οικολόγοι που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα ποσοστά τους. Το ΕΛΑΜ κατάφερε να εκλέξει ευρωβουλευτή. Ήταν το επόμενο βήμα μετά τη διαφαινόμενη αύξηση των ποσοστών του κόμματος αυτού. Η περίπτωση του Φειδία δεν επέτρεψε στο υπερσυντηρητικό κόμμα να καταταγεί τρίτο, αλλά προφανώς και θεωρείται τρίτη πολιτική δύναμη.
Είναι προφανές πως το αποτέλεσμα των εκλογών επιβεβαιώνει πως πρέπει να αλλάξει η πολιτική, να αλλάξουν τα κόμματα. Αυτό ήταν και το μήνυμα των πολιτών.
Πολλοί επένδυσαν στις ψήφους των Τουρκοκυπρίων. Υπήρξε και κινητοποίηση. Τρεις Τουρκοκύπριοι υποψήφιοι σε τρία κόμματα (ΑΚΕΛ, Οικολόγοι, Βολτ), δεν ήταν αρκετό για να κινητοποιήσει Τουρκοκύπριους ψηφοφόρους και να προσέλθουν στις κάλπες. Τελικά το κατοχικό καθεστώς κινήθηκε αποτρεπτικά ενώ ρόλο φαίνεται να διαδραμάτισαν και κάποιοι… προοδευτικοί, που διαμήνυαν πως αυτές «δεν είναι εκλογές για τους Τουρκοκύπριους».
Την ίδια ώρα, θα πρέπει να επισημανθεί πως η χαμηλή συμμετοχή πρέπει να απασχολήσει και σε σχέση με το Κυπριακό. Οι ευρωεκλογές είναι οι μόνες, που Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ψηφίζουν μαζί. Οι Τουρκοκύπριοι, παρά το γεγονός ότι είναι υπήκοοι της Κυπριακής Δημοκρατίας, αξιοποιούν πλήρως την ιδιότητά τους αυτή, επιλέγουν στην πλειοψηφία τους να μην μετέχουν στις εκλογές για την ανάδειξη μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
