Μια σχέση οδηγείται σε χωρισμό όταν γίνονται πολλά λάθη ταυτόχρονα. Είναι το λάθος ή κατάσταση, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε χωρισμό στις περισσότερες περιπτώσεις.
Η απιστία δημιουργεί λειτουργικά και δομικά προβλήματα σε μια σχέση καθώς ταράζει μια για πάντα την εμπιστοσύνη και την επικοινωνία μεταξύ των δύο ανθρώπων που είναι σε σχέση.
Ειδικά από την πλευρά και την ψυχολογική θέση του ατόμου στο οποίο ο άλλος ήταν άπιστος, δημιουργούνται συχνά εμμονές, άγχη, φοβίες, ακόμη και άρνηση του ίδιου του του εαυτού (ότι δεν αξίζει κλπ).
Η απιστία είναι ένα τραυματικό ψυχολογικά γεγονός, το οποίο αφήνει το «σημάδι» του για πάντα σε έναν άνθρωπο που την υφίσταται. Βλέπει ενδεχομένως και στις επόμενες σχέσεις του τον επόμενο «άπιστο σύντροφο» που ενδεχομένως δεν είναι καν άπιστος.
Οδηγεί το άτομο σε μια μορφή απελπισίας που τις περισσότερες φορές συνοδεύεται με μείωση της αυτοπεποίθησής του, με την άρνηση να δεχθεί ότι δε φταίει το ίδιο για την απιστία που άλλος έκανε.
Καταστρέφει τον ρομαντισμό, την αλήθεια, την πραγματικότητα της σχέσης με αποτέλεσμα όσο και να πει το άτομο που δέχθηκε αυτήν την κατάσταση, ότι θα προσπαθήσει να συγχωρήσει, να δεχθεί κλπ. να καταλήγει να χωρίζει.
Η απιστία είναι η πιο μη απαραίτητη πράξη στα πλαίσια μιας σχέσης. Είναι επίσης τελείως αδικαιολόγητη. Το άτομο που την κάνει μπορούσε και είχε το ελεύθερο να χωρίσει. Το ότι δεν το έκανε λέει πολλά για το ίδιο.