Πότε είναι φυσιολογικό να μιλάμε με την νυν σχέση για τις πρώην

Το πότε μπορούμε να πούμε κάτι «άφοβα» για τις πρώην σχέσεις μας, είναι καθαρά θέμα δικό μας και του ανθρώπου μας. Είναι σοφό να μην μοιραστούμε κάτι που μπορεί να τον/την βάλει σε αχρείαστες σκέψεις.

Ως προς το όταν εμείς είμαστε στην θέση που, για κάποιον λόγο, νιώθουμε την ανάγκη να μάθουμε για το παρελθόν του/της συντρόφου μας, υπάρχουν κάποιοι χρυσοί κανόνες:

Μην κάνετε ερωτήσεις των οποίων την απάντηση – κατά βάθος – δε θέλετε με τίποτα να ακούσετε. «Την αγαπούσες;», «Την αγαπάς ακόμη;», «Θέλεις να την ξαναδείς;» και τα σχετικά. Σε τι οδηγούν και πού βοηθούν, αλήθεια, αυτές οι απορίες

Μην συγκρίνετε τον εαυτό σας με τις πρώην σχέσεις. Κυρίως, μην μπείτε στην διαδικασία να ψαχουλέψετε τα social media.

Άλλο παρόν, άλλο παρελθόν

Υπάρχει η άποψη που θέλει τα φρέσκα ζευγάρια να μοιράζονται σχεδόν τα πάντα, για να κάνουν μια καθαρή αρχή. Υπάρχει και η άλλη που ασπάζεται το εξής: δεν χρειάζεται να φοβάμαι ότι δεν θα έχω μια καλή, υγιή σχέση αν επιλέξω να μην μοιραστώ κάποια πράγματα. Δεν είναι ψεύδος το μυστικό ή η διακριτικότητα.

Επίσης, μπορεί εγώ να θέλω να τα μοιραστώ και να τα απλώσω όλα, αλλά η άλλη ή ό άλλος να μην βρίσκεται σε αντίστοιχη φάση. Οφείλω, αν αγαπώ, να το σεβαστώ.

Γενικώς, ας απολαύσουμε το τώρα μας. Τώρα βρισκόμαστε στην αγκαλιά αυτού του ανθρώπου, ας το ζήσουμε. Καμιά φορά, οι πολλές πληροφορίες δημιουργούν σύγχυση και παρεξηγήσεις.

Η ενσυναίσθησή μας θα μας καθοδηγήσει. Πάντως, δεν υπάρχει πιο άκομψο από το να επιμένουμε σε ερωτήσεις για πρώην και παλιές αγάπες…Στο κάτω κάτω, έχουν βρει κι αυτές την θέση που τους αξίζει στο προσωπικό εικοναστάσι μνήμης του καθενός και της καθεμιάς.

Είναι υγεία και ευλογία ο άνθρωπός μας να είναι χορτάτος-ευνοεί κι εμάς, ξεκάθαρα, γιατί αποτελούμε επιλογή του.