Γάμος
Όταν γίνει η πολυπόθητη πρόταση γάμου, το λαμπερό μονόπετρο κοσμεί τα χέρια των περισσότερων γυναικών και πιο συγκεκριμένα τον παράμεσο του αριστερού χεριού τους.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ για ποιο λόγο έχει υπερισχύσει το συγκεκριμένο χέρι και δάχτυλο ή από πότε χρονολογείται αυτή η παράδοση;
Η παράδοση της βέρας χρονολογείται από την αρχαία Αίγυπτο, καθώς οι αρχαιολόγοι έχουν βρει στοιχεία σε ιερογλυφικά ότι οι νύφες φορούσαν δαχτυλίδι, αναφέρει το Reader’ s Digest, ενώ και άλλοι αρχαίοι πολιτισμοί φορούσαν, επίσης, βέρες. Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι φορούσαν βέρες στο αριστερό τους δάχτυλο από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων.
Ο λόγος που ο παράμεσος του αριστερού χεριού ορίστηκε ως το «πρέπον» δάχτυλο για το δαχτυλίδι του αρραβώνα; Η εξήγηση είναι συγκινητική και άκρως ρομαντική, καθώς «Στους αρχαίους χρόνους, πίστευαν ότι υπήρχε μια φλέβα στον παράμεσο του αριστερού χεριού που έτρεχε κατευθείαν στην καρδιά σου», εξηγεί η Bernadette Chapman, η ιδρύτρια του συνδέσμου των Βρετανών Wedding Planners.
«Και η καρδιά, φυσικά, τότε πιστεύαμε ότι ήταν το κέντρο των συναισθημάτων μας», συνεχίζει. Έτσι, οι αρχαίοι Ρωμαίοι ονόμαζαν αυτή τη φλέβα vena amoris, που στα λατινικά σημαίνει «φλέβα αγάπης».
Παραλλαγές στην παράδοση
Παρά την επικράτηση αυτής της παράδοσης για το γαμήλιο δαχτυλίδι, ειδικά σε όλους τους δυτικούς πολιτισμούς, δεν την ακολουθούν όλοι αποκλειστικά όπως την γνωρίζουμε σήμερα.
«Μερικοί πολιτισμοί επιλέγουν την ελευθερία και την ατομικότητα όταν πρόκειται να αποφασίσουν μόνοι τους σε ποιο χέρι θα το φορέσουν», εξηγεί η business coach των celebrities Jennifer Claire Η Constant στο Reader’ s Digest.
«Ζευγάρια από ευρωπαϊκές χώρες όπως η Αυστρία, η Δανία και η Γερμανία φοράνε τα δαχτυλίδια στο δεξί τους χέρι».
Οι άνθρωποι στην Ινδία επιλέγουν, επίσης, να φοράνε το δαχτυλίδι των αρραβώνων τους στο δεξί τους χέρι, «επειδή το αριστερό χέρι θεωρείται ακάθαρτο», συμπλήρωσε η Constant.
Αν μη τι άλλο, λοιπόν, οι παραλλαγές στην παράδοση της βέρας δείχνουν ότι ακόμη και οι πιο μακροχρόνιες παραδόσεις που σχετίζονται με το γάμο δεν χρειάζεται να είναι σκληρές και με παρωπίδες, αλλά να είναι πιο ευέλικτες και να προσαρμόζονται με την εκάστοτε πραγματικότητα και τις επιθυμίες του κάθε ζευγαριού.
