Γυναίκες και υπερτρίχωση: Ποιες είναι οι κύριες αιτίες

Πάνω από το 40% των γυναικών έχουν κάποιο βαθμό ανεπιθύμητης τριχοφυΐας στο πρόσωπό τους.

Συνήθως εντοπίζεται στο άνω χείλος, το πηγούνι, το λαιμό ή/και τις παρειές (μάγουλα) και αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα, καθώς ανεξάρτητα από τη σοβαρότητά της προκαλεί ψυχολογικές και ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες με πολύ έντονη τριχοφυΐα στο πρόσωπό τους παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα άγχους και φόβο ανάπτυξης διαπροσωπικών σχέσεων, συγκριτικά με εκείνες που έχουν καθαρό, χωρίς τρίχες πρόσωπο.

Περιγράφουν, επίσης, με μελανότερα χρώματα την ποιότητα ζωής τους, σε σχέση με τις περιγραφές γυναικών που πάσχουν από δερματικές παθήσεις, όπως από έκζεμα ή ψωρίαση.

Η υπερβολική τριχοφυΐα στο πρόσωπο και στο σώμα διακρίνεται σε δύο βασικές κατηγορίες: την υπερτρίχωση και τον δασυτριχισμό.

Η υπερτρίχωση δεν οφείλεται σε παθολογικό πρόβλημα, ενώ ο δασυτριχισμός αφορά στην ανδρογεννητικού τύπου ανάπτυξη των τριχών, δηλαδή σε σημεία που παρουσιάζουν τριχοφυΐα οι άνδρες.

Η εμφάνιση της υπερτρίχωσης είναι αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων και ιατρικών παθήσεων.

Οι συνηθέστεροι λόγοι της έντονης τριχοφυΐας είναι η κληρονομικότητα και οι διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος.

Στις ενδοκρινικές διαταραχές περιλαμβάνονται:

Tο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, το οποίο προκαλεί υπερπαραγωγή ανδρογόνων

To σύνδρομο Cushing, μια σπάνια πάθηση που προκαλεί υπερβολική ποσότητα κορτιζόλης

H συγγενής υπερπλασία επινεφριδίων, που επίσης πυροδοτεί την παραγωγή ανδρογόνων.

Ανισορροπία ορμονών παρατηρείται επίσης κατά την εφηβεία, την εγκυμοσύνη και κατά τη γήρανση, αλλά και μετά από αύξηση ή μείωση του σωματικού βάρους, οπότε συχνά παρατηρείται υπερτρίχωση σε αυτές τις περιόδους.

Αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης ανεπιθύμητης τριχοφυΐας στο πρόσωπο έχουν και οι γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη ή λαμβάνουν φάρμακα που προκαλούν τριχοφυΐα, όπως στεροειδή, αγωγές για την επιληψία και χημειοθεραπεία.

Για την αντιμετώπιση της τριχοφυΐας στο πρόσωπο, απαιτείται ιατρικός έλεγχος, προκειμένου να εντοπιστεί η αιτία που την προκαλεί και να δοθεί η κατάλληλη αγωγή.