Ο διαβήτης κύησης, έχει συσχετιστεί με προβλήματα υγείας για τις μέλλουσες μαμάδες, επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, ενώ είναι πιθανό να επηρεάσει αρνητικά και την ανάπτυξη του εμβρύου.
Οι γυναίκες που έχουν διαβήτη τύπου 1 ή 2 πριν την εγκυμοσύνη, έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαβήτη κύησης.
Την περίοδο της εγκυμοσύνης, το μωρό προσλαμβάνει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται για να αναπτυχθεί, μεταξύ των οποίων και σταθερά επίπεδα σακχάρου.
Όταν τα επίπεδα του σακχάρου της μαμάδες δεν είναι ελεγχόμενα, αυξάνονται και τα επίπεδα σακχάρου του εμβρύου.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το πάγκρεας του μωρού να παράγει περισσότερη ινσουλίνη και κατ’ επέκταση και λίπος.
Με βάση τα παραπάνω οι επιπτώσεις του διαβήτης κύησης για το μωρό είναι:
- Ραγδαία ανάπτυξη του μωρού. Τα αυξημένα επίπεδα του σακχάρου έχουν σαν αποτέλεσμα τη γρήγορη ανάπτυξη του μωρού ο οποία συνεπάγεται και το μεγαλύτερο μέγεθος του εμβρύου.
- Καθυστερημένη νευρολογική ανάπτυξη. Οι μαμάδες που έχουν διαβήτη κύησης είναι πιο πιθανό να γεννήσουν μωρά τα οποία παρουσιάζουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη του νευρικού τους συστήματος σε σχέση με άλλα μωρά ίδιας ηλικίας.
- Αυξημένος κίνδυνος πρόωρου τοκετού. Αν και τα αίτια δεν έχουν ακόμα βρεθεί, έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των χαμηλών επιπέδων σακχάρου και του πρόωρου τοκετού.
- Δυσκολίες στον τοκετό. Για τις μαμάδες που έχουν διαβήτη κύησης, ο τοκετός εμπεριέχει κινδύνους. Για παράδειγμα τα μωρά που λόγω του διαβήτη έχουν μεγαλύτερο μέγεθος είναι πιο δύσκολο να γεννηθούν με φυσιολογικό τοκετό, κάτι το οποίο αυξάνει τις πιθανότητες για τοκετό με καισαρική. Επίσης, επίφοβη θεωρείται η στέρηση οξυγόνου.
- Δυστοκία ώμων. Με τον όρο αυτόν περιγράφεται ο εγκλωβισμός του ώμου του εμβρύου στα οστά της λεκάνης.
Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις μετά τον τοκετό
Μετά τον τοκετό, τα μωρά που έχουν γεννηθεί από μαμάδες με διαβήτη κύησης, είναι πιο πιθανό να πρέπει να νοσηλευτούν στην Ομάδα Φροντίδας Νεογνών.
Άλλες επιπλοκές είναι:
- Τα χαμηλά επίπεδα του σακχάρου (υπογλυκαιμία). Τα μωρά που γεννιούνται από διαβητικές μητέρες εξακολουθούν να παράγουν επιπλέον ινσουλίνη ακόμη και μετά τη γέννησή τους. Η φυσική πτώση του σακχάρου στο αίμα σε συνδυασμό με την απότομη διακοπή της παροχής σακχάρου από το αίμα της μητέρας μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Όταν συμβεί αυτό, χορηγούνται στο μωρό ενδοφλέβια υγρά που περιέχουν γλυκόζη.
- Αναπνευστικά προβλήματα. Στις περιπτώσεις αυτές στο μωρό χορηγείται οξυγόνο και αναπνευστική υποστήριξη.
- Δυσκολίες στο τάισμα. Το μωρό μπορεί να δυσκολευτεί στο τάισμα και τον θηλασμό περισσότερο από άλλα παιδιά της ίδιας ηλικίας.
- Καρδιαγγειακά προβλήματα.