Παιδί
Ο γιατρός ο οποίος μίλησε πρώτος για τη δυσλεξία ήταν ο Morgan (1896), την οποία περιέγραψε ως «λεξική τύφλωση» ή «τύφλωση για τις γραπτές λέξεις».
Αυτός ο όρος δεν χρησιμοποιείται πλέον αν και επισημαίνει αυτό που παρατηρεί ο γονιός ή ο δάσκαλος στο παιδί του.
Το παιδί από τη Πρώτη κιόλας Δημοτικού αποτυγχάνει και δυσκολεύεται να συμβαδίσει με τους υπόλοιπους συμμαθητές του.
Το δυσλεξικό παιδί δυσκολεύεται ιδιαίτερα στο γλωσσικό μάθημα σε όλες τις φάσεις της εκμάθησης της Ανάγνωσης και της Ορθογραφίας. Στην αρχή δυσκολεύεται να μάθει τα γράμματα και αργότερα να κάνει ανάγνωση και να γράψει ορθογραφημένα τις λέξεις.
Η δυσλεξία εκφράζεται με ασυνήθιστα επίμονη δυσκολία κυρίως στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων της ανάγνωσης και της ορθογραφίας.
Η δυσλεξία δεν είναι κατά βάση μια διαταραχή της εκφοράς του λόγου. Ο προφορικός λόγος των δυσλεκτικών παιδιών είναι φυσιολογικός εκτός και αν συμπτωματικά συνυπάρχει και κάποια άλλη διαταραχή. Επίσης έχει παρατηρηθεί οτι ο λόγος των δυσλεκτικών είναι γενικότερα φτωχός χωρίς καλή σύνταξη, χωρίς πλούσιο λεξιλόγιο και πολύ λακωνικός.
Οι Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες και η χαμηλή επίδοση στο γλωσσικό μάθημα που συνεπάγονται, δεν είναι συνέπεια χαμηλής νοητικής δυνατότητας, νευρολογικής βλάβης, αισθητηριακής βλάβης στην όραση και στην ακοή, συναισθηματικής διαταραχής, άγχους, ψυχολογικών προβλημάτων ή κακών περιβαλλοντικών συνθηκών. Αυτά βέβαια είναι αιτίες σχολικής αποτυχίας, όμως δε συνεπάγονται δυσλεξία.
Η δυσλεξία αντιμετωπίζεται με μεγάλη επιτυχία μέσω εκπαιδευτικών μεθόδων με την έννοια ότι τα συμπτώματα τα οποία ταλαιπωρούν τα δυσλεκτικά παιδιά και τα εμποδίζουν να λειτουργήσουν στο σχολείο με άνεση και να αξιοποιήσουν τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες μπορούν με το χρόνο και την ειδική εκπαίδευση να ελαχιστοποιούνται.
Τι δυσκολίες αντιμετωπίζουν τα παιδιά με δυσλεξία;
Δεν αγαπούν το σχολείο και τα μαθήματα.
Δεν διαβάζουν με ευχαρίστηση εξωσχολικά βιβλία.
Στο σπίτι φαίνεται να «θυμούνται» ενώ όταν πάνε στο σχολείο τα «ξεχνάνε».
Όταν διαβάζουν κείμενα δεν κατανοούν τι διαβάζουν.
Δυσκολεύονται να μάθουν την προπαίδεια.
Αποσπάται συνέχεια η προσοχή τους όταν μελετάνε.
Δε μαθαίνουν εύκολα τα ποιήματα στις μικρές ηλικίες.
Απογοητεύονται εύκολα και παραιτούνται.
Έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Χάνουν ή ξεχνούν τα πράγματά τους.
Στην πρώτη Δημοτικού δυσκολεύονται πολύ να μάθουν τα γράμματα και τον ήχο του καθενός. Ο γραπτός λόγος στις εκθέσεις τους είναι συχνά ασαφής, φτωχός με συντακτικά ή και σημασιολογικά λάθη και ο προφορικός είναι μονολεκτικός.
Για να εκτιμηθεί αν ένα παιδί έχει δυσλεξία πρέπει να γίνει αξιολόγηση και πιο συγκεκριμένα:
Αξιολόγηση από παιδοψυχίατρο για την εκτίμηση άλλων διαταραχών ή προβλημάτων.
Την αξιολόγηση του παιδιάτρου για τη σωματική υγεία του παιδιού.
Την αξιολόγηση του Λογοθεραπευτή για την ανάπτυξη του λόγου.
Το τεστ Νοημοσύνης.
Άλλο σταθμισμένο εργαλείο.
Την μαθησιακή αξιολόγηση η οποία περιλαμβάνει ανάγνωση, γραφή, ορθογραφία, τα μαθηματικά, την κατανόηση και την έκφραση του γραπτού λόγου, τη γραπτή αυθόρμητη έκφραση, τον τρόπο οργάνωσης της μελέτης και τις στρατηγικές που ακολουθεί το παιδί.
Πώς αντιμετωπίζεται η δυσλεξία;
Η δυσλεξία αντιμετωπίζεται με ποικίλους τρόπους. Με εκπαιδευτικά βιβλία, με ασκήσεις μέσω υπολογιστή, με εκπαιδευτικές κάρτες και άλλα πολλά. Ένας σχετικά νέος τρόπος παρέμβασης που σχεδίασε η κ. Μαυρομμάτη είναι η εικονογράφηση γραμμάτων και λέξεων. Οι εικόνες που δίνει σε κάθε γράμμα είναι ένας τρόπος να θυμάται το παιδί με ευκολία το γράμμα, τον ήχο του και τον τρόπο γραφής του. Πάντα οι εικόνες αποτυπώνονται ευκολότερα στο μυαλό του παιδιού και είναι ένας ωραίος τρόπος να μάθουν τα παιδιά τα γράμματα.
Ένα παιδί μπορεί εάν δουλέψει αρκετά και με επιμονή να καταφέρει να μη κάνει λάθη είτε ορθογραφικά είτε σύνταξης, να γίνει ένας καλός μαθητής και να μη ταλαιπωρείται ως ενήλικας με τη δυσλεξία.
