Παιδί
Μια γυναίκα, η οποία αποφάσισε να δώσει στο παιδί της ένα γλειφιτζούρι και παραλίγο να το χάσει από αλλεργικό σοκ προειδοποιεί.
Δεν είναι λίγα τα παιδιά που πάσχουν από διατροφικές αλλεργίες. Οι γονείς, ενημερώνονται για το ποιες τροφές απαγορεύεται να καταναλώνουν τα παιδιά τους, κι έτσι παραμένουν ασφαλή.
Οι γονείς που έχουν παιδιά τα οποία πάσχουν από διατροφικές αλλεργίες, δίνουν επιπλέον σημασία στα υλικά που έχει κάθε προϊόν που αγοράζουν.
Μια λάθος κίνηση, ένα λάθος υλικό στο κρουασάν ή το γλειφιτζούρι του παιδιού, μπορεί να αποβεί μοιραίο για την ζωή του. Γι’ αυτό οι εταιρίες τροφίμων, υποχρεούνται από τον νόμο, να γράφουν αναλυτικά όλα τα υλικά που έχουν χρησιμοποιήσει για ένα προϊόν τους.
Ακόμη κι αν μερικά υλικά, βρίσκονται στο φαγητό σε πολύ μικρή ποσότητα…
Υπάρχουν όμως μερικές εταιρίες που δυστυχώς δεν τηρούν τους κανόνες ασφαλείας. Μια γυναίκα η οποία αποφάσισε να δώσει στο παιδί της ένα γλειφιτζούρι, παραλίγο να χάσει το μικρό της αγγελούδι από αλλεργικό σοκ.
Μια μητέρα αποφάσισε να δώσει ένα γλειφιτζούρι στο παιδάκι της. Το παιδί όμως, είχε αλλεργία στο φιστίκι. Προτού η μητέρα δώσει στο παιδί το γλειφιτζούρι που λαχταρούσε, ισχυρίζεται πως, διάβασε πολύ προσεχτικά τα υλικά του προϊόντος.
Πουθενά όμως δεν έγραφε ότι το γλειφιτζούρι, μπορεί και να εμπεριέχει φιστίκι.
«Κάθομαι δίπλα στο παιδί μου, το οποίο είναι ξαπλωμένο στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Μοιάζει μικροσκοπικός σε αυτό το τεράστιο κρεβάτι. Οι εικόνες αυτές θα μου μείνουν χαραγμένες στο μυαλό. Σήμερα, παραλίγο να χάσω το παιδί μου» γράφει στην ιστοσελίδα lovewhatmatters.com και συγκλονίζει:
«Του έδωσα ένα γλειφιτζούρι. Είχα τελειώσει όλες τις δουλειές, κάθισα στον καναπέ και του είπα ότι μπορεί να πάρει ένα γλειφιτζούρι που τόσο ήθελε» λέει.
«Παραλίγο να χάσω το παιδί μου από αλλεργικό σοκ»
«Του το επέτρεψα, αφού είχα ελέγξει τα υλικά παρασκευής του, είχα ψάξει στο διαδίκτυο, είχα μιλήσει με την εταιρεία που το παρασκευάζει και ξαναδιάβασα τα υλικά, για να είμαι σίγουρη πως δεν περιέχει ίχνη από ξηρούς καρπούς (φυστίκι), στους οποίους ο μικρός είναι αλλεργικός» λέει στη συνέχεια.
«Τα είχα κάνει όλα και πίστευα πως θα μπορούσε να ευχαριστηθεί το γλύκισμα που τόσο λαχταρούσε. Προσπαθούσα να χαλαρώσω όταν άκουσα έναν ισχνό βήχα από το παιδί, το οποίο μόλις που είχε προλάβει να γλείψει 2 φορές το γλυκό του. Αυτό ήταν! Ο πιο ελαφρύς βήχας που έχετε ακούσει ήταν η απαρχή όλων. Ζήτησα από τα μεγαλύτερα παιδιά μου να φωνάξουν τον μπαμπά τους και έτρεξα στον μικρό».
«Αμέσως του πήρα του γλειφιτζούρι, ξεπλύναμε το στόμα του, του έκανα ένεση αδρεναλίνης και κάλεσα τον γιατρό» τονίζει.
«Μέσα σε μία ώρα είχε κάνει εμετό, είχε γεμίσει εξανθήματα από το κεφάλι ως τα πόδια, μελάνιασε, είχε δεχθεί επιπλέον 3 ενέσεις αδρεναλίνης, του είχαν χορηγηθεί αντισταμινικά φάρμακα και στεροειδή και μία ολόκληρη ομάδα γιατρών πολεμούσε για να κρατήσει το παιδί μου στη ζωή. Ευτυχώς, λίγη ώρα μετά ο γιατρός βγήκε από τον θάλαμο, με κοίταξε και μου είπε πως όλα πήγαν καλά»
Ευτυχώς με την βοήθεια των γιατρών όλα πήγαν καλά.
Η ίδια η μητέρα αναφέρει:
«Τα πράγματα είναι πιο ήρεμα τώρα. Είναι τυλιγμένος στην αγαπημένη του κουβέρτα και ξεκουράζεται σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι. Με τη σειρά μου σκέφτομαι όλα όσα θα μπορούσαν να πάνε -περισσότερο- στραβά.
Σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένη είμαι που τον έχω κοντά μου. Πώς το πλάνο δράσης μας τον έσωσε. Πόσα πράγματα θα ήθελαν να ξέρετε οι γονείς που μεγαλώνουν παιδιά με αλλεργίες. Πώς μπορεί να υπάρξουν ίχνη από ξηρούς καρπούς ακόμα και σε τροφές ή αντικείμενα που δεν μπορεί κανείς να διανοηθεί, όπως το αντηλιακό!»
Μάλιστα, τολμά να απευθυνθεί και στους υπόλοιπους γονείς, που πολλές φορές κρίνουν ως υπερβολικούς, αυτούς τους γονείς οι οποίοι μεγαλώνουν παιδιά με αλλεργίες.
«Μην παρεξηγείτε τους γονείς που μεγαλώνουν παιδιά με αλλεργίες όταν σας λένε πως δεν μπορούν να έρθουν στο πάρτι του δικού σας παιδιού. Όταν σας τονίζουν ότι τα παιδιά τους δεν επιτρέπετε να φάνε από το κολατσιό που τους προσφέρει το σχολείο.
Όταν σας ζητούν να προσέχετε λίγο παραπάνω για να μην καταναλώσουν κάτι που δεν επιτρέπεται. Δεν είμαστε αντικοινωνικοί ή παράξενοι, απλώς προσπαθούμε να σώσουμε τα παιδιά μας. Να τα κρατήσουμε στη ζωή!
Την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε ότι ένας γονέας είναι υπερβολικός, επειδή σας ζητά ιδιαίτερη προσοχή στο φαγητό (ή σε ό,τι άλλο χρειάζεται) για το παιδί του, θυμηθείτε την ιστορία του γιου μου. Θυμηθείτε ότι ένα μικρό αγόρι παρολίγον να ήταν νεκρό σήμερα, επειδή ήθελε απλώς να φάει ένα γλειφιτζούρι…»
