Οι συγκρούσεις μέσα σε μια σχέση είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν . Τα χρήματα, τα παιδιά, οι δουλειές του σπιτιού, οι δραστηριότητες και ο ελεύθερος χρόνος, μπορεί να κάνει ένα ζευγάρι να διαφωνήσει.
Οι καυγάδες συνήθως οδηγούν σε άμεση λύση. Κι αυτό οφείλεται στη συζήτηση, που βοηθά τον καθένα να κατανοήσει τις προτιμήσεις του άλλου και κάνουν καλύτερη την επικοινωνία.
Υπάρχει βέβαια και ένα αντικείμενο που τα ζευγάρια αποφεύγουν να συζητήσουν. Και αφορά το σeξουαλικό κομμάτι.
Αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι τα ζευγάρια που συζητούν για τα σerξουαλικά τους προβλήματα είναι πιο ικανοποιημένα από τη σχέση τους.
Ωστόσο υπάρχουν πολύ περισσότεροι που προτιμούν να έχουν μια όχι και τόσο ικανοποιητική σeξουαλική ζωή, παρά να κάνουν αυτή τη συζήτηση.
Γιατι όμως συμβαίνει αυτό; Την απάντηση δίνει η Καναδή ψυχολόγος, Uzha Rehman μαζί με την ερευνητική της ομάδα με μια μελέτη πάνω στην επικοινωνιακή σύγκρουση των ζευγαριών.
Η επικοινωνιακή σύγκρουση είναι πολύ δύσκολη, αφού από την φύση μας προσπαθούμε να αποφεύγουμε τα αρνητικά συναισθήματα που ανεβάζουν τους τόνους κλαι που πληγώνουν τον/την συντροφό μας. Κι έτσι επιλέγουμε να αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι.
Ακόμα και τα ζευγάρια που καταφέρνουν να επιλύσουν άλλες συγκρούσεις, πολλές φορές δεν μπορούν να το κάνουν για τα σeξουαλικά τους προβλήματα.
Και αντί να επικοινωνήσουν με τον/την συντροφό του, ανατρέχουν σε στερεοτυπικά πρότυπα που μεθοδεύουν την σeξουαλική πράξη.
Αντι να καταλάβουν τις ανάγκες τους και να τις ακολουθήσουν, κρατούν τις φαντασιώσεις τους για τους ίδιους. Γι’ αυτό και μετά από μερικά χρόνια έρχεται και μια σEξουαλική ζωή που φθίνει.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα ζευγάρια αποφεύγουν την επικοινωνιακή σύγκρουση επειδή την εκλαμβάνουν ως απειλητική, με τρεις διαφορετικούς τρόπους:
Απειλή για τη σχέση: Φοβούνται ότι μια συγκρουσιακή συζήτηση θα πλήξει ανεπανόρθωτα τη σχέση τους. Με άλλα λόγια, εκτιμούν τη σχέση τους ακόμα κι όταν δε νιώθουν ευτυχισμένοι μέσα σε αυτή, επομένως προτιμούν να μην πουν τίποτα από το να διακινδυνεύσουν μια σύγκρουση που μπορεί να τη βελτιώσει, αλλά μπορεί και να την καταστρέψει.
Απειλή για τον σύντροφο. Φοβούνται ότι η συγκρουσιακή συζήτηση θα πληγώσει τον σύντροφό τους. Νοιάζονται, λοιπόν, για την καλή ψυχολογική κατάσταση του συντρόφου τους ακόμα κι όταν οι ίδιοι δεν είναι χαρούμενοι από την πορεία της σχέσης. Και σε αυτή την περίπτωση, προτιμούν να σιωπήσουν από το να κάνουν το σύντροφό τους να αισθανθεί άβολα, ακόμα κι αν υπάρχει περίπτωση να κάνουν τα πράγματα καλύτερα.
Απειλή για τον εαυτό τους. Φοβούνται ότι η συγκρουσιακή συζήτηση θα τους κάνει ευάλωτους. Αν αποκαλύψουν πολλά για τον εαυτό τους φοβούνται ότι ο σύντροφός τους θα τους αποδοκιμάσει ή θα τους κάνει να αισθανθούν ντροπή. Όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται την αποδοχή του συντρόφου τους και ο φόβος της απώλειάq της αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τον οποίο πολλοί αποφεύγουν από την αρχή να μιλούν για ευαίσθητα θέματα.
Κατά τη διάρκεια της μελέτηςε τους, Δρ. Rehman και οι συνεργάτες της ρώτησαν ορισμένους ανθρώπους που είχαν σχέση, να φανταστούν τους εαυτούς τους σε μια συγκρουσιακή κατάσταση με τον/την σύντροφό τους. Τα σενάρια περιελάμβαναν συγκρούσεις για τις δουλειές του σπιτιού αλλά και σeξουαλικά θέματα για τη συχνότητα των επαφών.
Μετά έπρεπε να απαντήσουν σε ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο μετρούσε την αίσθηση της απειλής για τη σχέση, τον σύντροφο και με τον εαυτό τους. Από τη μια το αποτέλεσμα έδειξε ότι οι σeξουαλικές διαμάχες είναι παρόμοιες με τις άλλες και σε όλες οι τρεις τύποι απειλής έχουν υψηλούς δείκτες. Από την άλλη πλευρά, οι σeξουαλικές διαφωνίες είχαν ως αποτέλεσμα υψηλότερα επίπεδα της εκλαμβανόμενης απειλής προς τον εαυτό, σε σχέση με τις μη σeξουαλικές διαμάχες.
Οπότε, ο κύριος λόγος που τα ζευγάρια δεν μιλούν για τα σeξουαλικά τους προβλήματα, είναι ότι θεωρούν αυτή τη συζήτηση ως μια απειλή τον εαυτό τους.