Αν βάζεις τις ανάγκες σου σε δεύτερη μοίρα μπροστά στις ανάγκες των αγαπημένων σου προσώπων τότε πάσχεις από το σύνδρομο του βοηθού. Αν δυσκολεύεσαι να πεις όχι, αν έχεις πιάσει το εαυτό σου να νιώθει τύψεις για το αν προσέφερε αρκετή βοήθεια τότε πρέπει να κάνεις μια συναισθηματική ενδοσκόπηση.
Ο όρος “σούπερ βοηθός” επινοήθηκε από τους ψυχολόγους Jess Baker και Rod Vincent, για να περιγράψει τους ανθρώπους που χαρακτηρίζονται από τον ψυχαναγκασμό να βοηθήσουν τους άλλους και ξεχνούν τις δικές τους ανάγκες.
Οι χαρακτήρες αυτοί έχουν την τάση να βοηθούν ακόμα και όταν δεν τους ζητηθεί βοήθεια, και θεωρούν το πρόβλημα των άλλων, δικό τους πρόβλημα.
Και αν μέχρι εδώ σας φαίνονται όλα καλά, οι ψυχολόγοι λένε ότι στο τέλος τα πράγματα έχουν έχουν κακή κατάληξη και για τις δύο πλευρές.
Όσοι λοιπόν έχουν το σύνδρομο του βοηθού, αποδεδειγμένα νιώθουν ψυχική εξάντληση και ξεχνούν τις δικές τους ανάγκες. Είναι συνήθως ευέξαπτοι και τείνουν προς την υπερβολή σε θέματα καθημερινότητας.
Επίσης χωρίς να το καταλαβαίνουν τείνουν προς την άρνηση. Θεωρούν ότι δεν έχουν σημαντικά προβλήματα, εθελοτυφλούν και συσσωρεύουν θυμό και αγανάκτηση.
Χάνουν την αίσθηση της πραγματικότητας. Δηλαδή πέφτουν εύκολα θύματα εξαπάτησης, ενώ δραματοποιούν καταστάσεις που δεν είναι πραγματικά δύσκολες.
Συσσωρεύουν άγχος που μπορεί να πυροδοτήσει από κρίσεις πανικού μέχρι αυτοάνοσα.