Οκτώ στους δέκα άνδρες και έξι στις δέκα γυναίκες απατούν το σύντροφό τους στη διάρκεια του γάμου και των μόνιμων δεσμών, ενώ ακόμη και στη χώρα μας ένα στα δύο ζευγάρια οδηγείται στο διαζύγιο, ακόμη και μόλις έξι μήνες μετά το γάμο.
Είναι πολλά όλα αυτά που οδηγούν στην απιστία, η οποία κάποια στιγμή θα προκύψει όχι ως αιτία ή λόγος χωρισμού, αλλά ως φυσική συνέχεια- σαν ξέσπασμα- κακών καταστάσεων που μόνοι μας προκαλέσαμε. Και άρα μπορούμε να αποτρέψουμε, αν θέλουμε πραγματικά
Να έχεις σχέση με ένα άτομο που κατά βάθος δε συμπαθείς και δεν εκτιμάς πραγματικά. Ή που με το πέρασμα του χρόνου το έχεις απομυθοποιήσει σε απογοητευτικό επίπεδο, αλλά δε χωρίζεις για τους γνωστούς απαράδεκτους λόγους (συνήθεια, αδυναμία, κτλ). «Από τη στιγμή που εκδηλώνεται δυσαρέσκεια, η ζημιά έχει γίνει», λένε οι ψυχολόγοι. Ξεκινάει σιωπηλά και αν δεν ασχοληθεί κανείς μαζί της, εξαπλώνεται και γίνεται περιφρόνηση.
Μια συνολική, εξοντωτική, εγωιστική διαφωνία και πείσμα για τα πάντα, με το στανιό. Καμία διάθεση ταύτισης ή συμβιβασμού που φανερώνει επίσης, μεγάλη δυσαρέσκεια και πολλά, πολλά προβλήματα. Γιατί αυτό το «τσακωνόμαστε συνέχεια για βλακείες», πέρα από το ότι σας εξαντλεί- ακόμα κι αν το βρίσκεται γοητευτικό να τρώγεστε- δεν είναι πάντα αθώο.