Ιστορία
Ο Αντόνιο Αλμέιντα ήταν ένας από τους πολλούς φιλέλληνες που γοητεύτηκε από τον αγώνα των Ελλήνων για ελευθερία και πολέμησε στο πλευρό των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων.
Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1784 στην πόλη Έλβας της Πορτογαλίας και μεγάλωσε σε μια οικογένεια στρατιωτικών. Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, έγινε αξιωματικός του πορτογαλικού στρατού και το 1808 πολέμησε εναντίον των δυνάμεων του Ναπολέοντα στον πόλεμο της Ιβηρικής Χερσονήσου.
Πολέμησε τους Γάλλους στρατιώτες που πήγαν στην Ισπανία για να υποστηρίξουν τη δυναστεία των Βουρβόνων και μέχρι τα 40 του χρόνια είχε αποκτήσει πολύτιμη σταρτιωτική εμπειρία.
Ο Αλμέιντα ήρθε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1825 σε ηλικία 41 ετών. Κατετάγη στον τακτικό ελληνικό στρατό τον οποίο διοικούσε ο Γάλλος στρατηγός Φαβιέρος, φιλέλληνας, ο οποίος πολέμησε επί πέντε χρόνια στην ελληνική επανάσταση.
Στοιχεία για την δράση του περιγράφει ο ελβετός Ερρίκος Fornesy στο πειραϊκό περιοδικό «Εβδομάς» το 1884: «Ο συνταγματάρχης Αλμέιδας διεκρίθη την 1η Αυγούστου 1826 εν Τριπολιτσά εις πεισματώδη μάχην, όπου επικεφαλής μιας δρακός ιππέων διεσκόρπισεν ισχυρόν τετράγωνον τακτικών Αράβων, απάντων φονευθέντων.
Εν συνεχεία συνόδευσε τον Φαβιέρο εις τινας ακολούθους εκστρατείας και εχωρίσθη αυτού εις την της Χίου».
Ο Αλμέιντα ήταν ο οργανωτής του ελληνικού ιππικού του που αποτελείτο από 3οο άνδρες πολέμησε στη μάχη του Μεχμέταγα, όπου συνέτριψε τους Τούρκους και κέρδισε την εύνοια του Κολοκοτρώνη.
Ο Κολοκοτρώνης του ζήτησε να πολεμήσει στο πλευρό του με το ιππικό του, αλλά ο Ανδρέας Ζαϊμης ήταν αρνητικός.
Τον διέταξε να τεθεί ξανά στις υπηρεσίες του Φαβιέρου, όπως και έγινε.
Ο όπως τον αποκαλούσαν οι Έλληνες συνάδελφοί του, Ο Αντώνιος Αλμέιντα πολέμησε στο πλευρό του Καραϊσκάκη στην Αττική και πήρε μέρος στην εκστρατεία της Χίου με επικεφαλής τον Φαβιέρο. Το ιππικό του αποτελούνταν από δύο ίλες, περίπου 60 έφιππους.
Η σύλληψη του δολοφόνου του Καποδίστρια
Όταν ο Καποδίστριας έφτασε στην Ελλάδα, ο Αλμέιντα ανέλαβε την επιθεώρηση του τακτικού στρατού και την αναδιοργάνωση του σώματος του ιππικού. Το 1830 διορίστηκε φρούραρχος Ναυπλίου. Έναν χρόνο αργότερα ο πρώτος κυβερνήτης της χώρας δολοφονήθηκε από τους Μαυρομιχαλέους.
Ο Γιώργος Μαυρομιχάλης κατέφυγε στην Γαλλική Πρεσβεία και αμέσως απαιτήθηκε η παράδοσή του στις αρχές. Ο Αλμέιντα τον συνέλαβε και τον οδήγησε στο δικαστήριο, όπου καταδικάστηκε σε θάνατο.
Ο Αλμέιντα τιμήθηκε από την Ε’ Εθνοσυνέλευση και προβιβάστηκε σε στρατηγό από τη «Διοικητική Επιτροπή». Μετά την έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα, η βαυαρική αντιβασιλεία τον υποβίβασε σε συνταγματάρχη και έγινε φρούραρχος Αίγινας.
Αργότερα, υπηρέτησε από το Μεσολόγγι και το 1839 επέστρεψε στο Ναύπλιο, ως στρατιωτικός διοικητής.
Παντρεύτηκε με τη Ζωή Μαυροκορδάτου και απέκτησε δύο παιδιά. Οχτώ χρόνια αργότερα, πέθανε στη Βενετία σε ηλικία 63 ετών. Στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο εκτίθεται η προσωπογραφία του.
