Λυσίμαχος Καυτανζόγλου – Διπλωμάτης και εθνικός ευεργέτης

Ο Λυσίμαχος Καυτανζόγλου ήταν διπλωμάτης και εθνικός ευεργέτης, γόνος της ιστορικής οικογένειας Καυτανζόγλου (ή Καυταντζόγλου, όπως είναι περισσότερο γνωστή) της Θεσσαλονίκης

Με κληροδότημά του ανεγέρθηκε το «Εθνικό Καυτανζόγλειο Στάδιο» της Θεσσαλονίκης.

Ο Λυσίμαχος Καυτανζόγλου γεννήθηκε 1870 στη Θεσσαλονίκη και ήταν γιος του διακεκριμένου αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυτανζόγλου (1811-1885). Παππούς του ήταν ο μεγαλέμπορος Ιωάννης Γούτας Καυτανζόγλου (1748-1819), μέλος και χρηματοδότης της Φιλικής Εταιρείας.

Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία και τη Γερμανία. Λάτρης του αθλητισμού και μέλος της καλής κοινωνίας της πρωτεύουσας, υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Ομίλου Αντισφαιρίσεως Αθηνών το 1895.

Κατόπιν εξετάσεων εισήχθη στη διπλωματική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών κι έφθασε μέχρι το βαθμό του γενικού διευθυντή. Υπηρέτησε ως γραμματέας και επιτετραμμένος στην πρεσβεία του Λονδίνου (1903-1911) και της Ουάσιγκτον (1911-1913).

Το 1917 διορίστηκε πρεσβευτής στο Λονδίνο, αλλά δεν ανέλαβε υπηρεσία, λόγω της πολιτικής μεταβολής που επήλθε με την παραίτηση του βασιλιά Κωνσταντίνου Α’ και την εκ νέου ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο ίδιος ανήκε στο φιλοβασιλικό στρατόπεδο και ήταν δεινός επικριτής του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Τον Ιανουάριο του 1921, μεσούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας, συμμετείχε στην ελληνική αντιπροσωπεία υπό τον πρωθυπουργό Νικόλαο Καλογερόπουλο, που διαπραγματεύτηκε ανεπιτυχώς την αναθεώρηση της Συνθήκης των Σεβρών στο Λονδίνο. Αργότερα διορίστηκε πρεσβευτής της Ελλάδας στην Ισπανία. Το 1925 ανέλαβε γενικός διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών, αλλά παραιτήθηκε επειδή διαφώνησε με τις συζητήσεις για τη σύναψη συμφωνιών με τη Γιουγκοσλαβία.

Ο Λυσίμαχος Καυτανζόγλου πέθανε στην Αθήνα στις 15 Φεβρουαρίου 1932, σε ηλικία 62 ετών.

Με τη διαθήκη του της 4ης Νοεμβρίου 1931, άφησε όλη του την περιουσία για την ανέγερση «Πανελληνίου Ηρώου» στη Θεσσαλονίκη, με το οποίο θα τιμούνταν οι ήρωες που αγωνίστηκαν και μαρτύρησαν για την ελευθερία του ελληνικού έθνους από την άλωση της Κωνσταντινούπολης έως την εποχή του.

Το κληροδότημα παρέμεινε ανενεργό έως τη δεκαετία του ’50, όταν παράγοντες της Θεσσαλονίκης, πρωτοστατούντος του δημοσιογράφου και εκδότη της εφημερίδας «Ελληνικός Βορράς» Πέτρου Λεβαντή, έπεισαν τους κληρονόμους του να τροποποιήσουν την επιθυμία του διαθέτη και να δοθούν τα χρήματα (22 εκατ. δραχμές) για τη δημιουργία ενός σύγχρονου σταδίου που τόσο ανάγκη είχε η συμπρωτεύουσα.

Στις 26 Οκτωβρίου 1956 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος του σταδίου και στις 27 Οκτωβρίου 1960 έγιναν τα εγκαίνια από τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, παρουσία του βασιλικού ζεύγους Παύλου και Φρειδερίκης.

Χρόνια αργότερα, το «Ίδρυμα Λυσίμαχου Καυταντζόγλου» θέσπισε βραβεία αριστείας για τους φοιτητές της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ), καθώς κι ένα ετήσιο βραβείο για επιστημονικές εργασίες φιλολογικού περιεχομένου, που εποπτεύεται από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.