Οι Αμαζόνες της Δαχομέη – Οι πιο τρομερές γυναίκες πολεμιστές

Από κόρες, πολεμίστριες. Από σύζυγοι, στα όπλα. Είναι οι μοναδικές καταγεγραμμένες γυναίκες πολεμίστριες στην πρώτη γραμμή στη σύγχρονη πολεμική ιστορία. Οι ξένοι τις ονόμαζαν Αμαζόνες της Δαχομέη, αν και οι ίδιες αυτοαποκαλούνταν N’Nonton που σημαίνει “οι μητέρες μας”.

Προστατεύοντας τον βασιλιά τους σε μια αιματηρή μάχη, έγιναν η ελίτ της πολεμικής δύναμης του βασιλείου της Δαχομέη, της σημερινής Δημοκρατίας του Μπενίν. Περιγράφονταν ως ανίκητες, ορκιζόντουσαν παρθένες και ήταν γνωστές για τους γρήγορους αποκεφαλισμούς.

Δεν είναι μυθικές. Η τελευταία Αμαζόνα της Δαχομέη πέθανε το 1979 στα 100 της. Ήταν η Nawi και ανακαλύφτηκε σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Τον 19ο αιώνα, το τάγμα τους είχε 6.000 πολεμίστριες (συνολικά ο στρατός είχε 25.000 πολεμιστές).

Η ιστορία τους ξεκινάει τον 17ο αιώνα και υπάρχουν θεωρίες που προτείνουν ότι ξεκίνησαν ως σώμα κυνηγών ελέφαντα και εντυπωσίασαν τον βασιλιά της Δαχομέη με τις ικανότητές τους, ενώ οι σύζυγοί τους έλειπαν πολεμώντας άλλες φυλές. Μια άλλη θεωρία προτείνει ότι επειδή οι γυναίκες ήταν οι μοναδικοί άνθρωποι που επιτρεπόταν στο παλάτι του βασιλιά αφότου έπεφτε το σκοτάδι, έγιναν οι σωματοφύλακές του. Όποια και είναι αλήθεια, μόνο οι πιο ισχυρές, οι πιο υγιείς και οι πιο θαρραλέες γυναίκες εκπαιδεύονταν σκληρά για να γίνουν πολεμικές μηχανές που θα τις φοβόταν όλη η Αφρική για περισσότερο από δύο αιώνες.

Ήταν οπλισμένες με ολλανδικά μουσκέτα και μαχαίρια. Τα κορίτσια έπαιρναν όπλα από τα οκτώ τους. Αν και κάποιες γυναίκες κατατάσσονταν εθελοντικά, άλλες εγγράφονταν από τους συζύγους τους γιατί τις θεωρούσαν απείθαρχες και δεν μπορούσαν να τις ελέγξουν.

Οι N’Nonton δεν μπορούσαν να παντρευτούν ή να κάνουν παιδιά, ενώ υπηρετούσαν και θεωρούνταν παντρεμένες με τον βασιλιά τους με ένα όρκο αγνότητας. Ούτε όμως και ο βασιλιάς τόλμησε ποτέ να σπάσει τους όρκους της αγαμία τους και όποιος τις άγγιζε πέθαινε.

Την άνοιξη του 1863, ο Βρετανός εξερευνητής Ρίτσαρντ Μπάρτον έφτασε στην δυτική αφρικανική παράκτια χώρα της Δαχομέη σε μια αποστολή για τη βρετανική κυβέρνηση. Αυτές οι γυναίκες ήταν που εξέπληξαν τον Μπάρτον.

Παρά τη δύσκολη εκπαίδευση τους, ήταν μια ευκαιρία να ξεφύγουν από την άχαρη ζωή των γυναικών. Όσες υπηρετούσαν στις N’Nonton είχαν την ευκαιρία να ανέλθουν σε διοικητικές θέσεις, να λάβουν εξέχοντα ρόλο στο Μεγάλο Συμβούλιο, να συζητάν για πολιτική. Μπορούσαν ακόμη και να γίνουν πλούσιες και ανεξάρτητες. Όλες είχαν σκλάβους. Όταν κάποια Αμαζόνα έβγαινε από το παλάτι, προηγούνταν κάποια σκλάβα που μετέφερε ένα κουδούνι, ο θόρυβος του οποίου προειδοποιούσε τους άντρες να φεύγουν από το δρόμο.

Ακόμη και μετά τη γαλλική επέκταση στις χώρες της Αφρικής στη δεκαετία του 1890, η “βασιλεία” των Αμαζόνων συνέχισε. Γάλλοι ένστολοι που τις έπαιρναν στο κρεβάτι τους, συχνά βρίσκονταν νεκροί το πρωί. Κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ της Γαλλίας της Δαχομέη πολλοί Γάλλοι στρατιώτες δίστασαν να επιτεθούν στις N’Nonton.

Οι Γάλλοι τελικά επικράτησαν, αλλά μόνο όταν χρησιμοποίησαν τη Λεγεώνα των Ξένων, που ήταν οπλισμένοι με πολυβόλα. Οι λεγεωνάριοι αργότερα έγραψαν για το “απίστευτο θάρρος και θράσος” των Αμαζόνων.

Το 2015, η Γαλλίδα καλλιτέχνης του δρόμου YZ, ξεκίνησε τη δική της εκστρατεία για να αποτίσουν φόρο τιμής στα άγρια θηλυκά του 19ου αιώνα.

από: messy nessy chic

ΠΗΓΗ