Ιστορία
Στις 5 Ιουνίου του 1942 εκτελούνται στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, οι πλωτάρχες του Λιμενικού Σώματος, Γεώργιος Κωτούλας και Ηλίας Καζάκος. Οι εκτελέσεις τους ήταν από τις πρώτες δολοφονίες, που πραγματοποίησαν οι Γερμανοί Ναζί.
Η δράση των Κωτούλα και Καζάκου
Κατά τη διάρκεια της κατοχής ο Κωτούλας μαζί με τον Ηλία Καζάκο οργάνωναν φυγαδεύσεις προς την Μέση Ανατολή.
Η Γκεστάπο όταν πληροφορήθηκε σχετικά με την δράση τους άρχισε να τους παρακολουθεί. Όταν συνειδητοποίησαν ότι η ζωή τους κινδυνεύει αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Την 1η Απριλίου του 1942 προσπάθησαν να διαφύγουν από τον Πειραιά κρυφά για το εξωτερικό. Ωστόσο, συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στις φυλακές Αβέρωφ.
Ο Κωτούλας παρά τα φρικτά βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκε, προκειμένου να αποκαλύψει συνεργούς του, δεν υπέκυψε. Τον Μάϊο μεταφέρθηκε στις φυλακές Βουλιαγμένης, ενώ λίγες μέρες αργότερα του ανακοινώθηκε ότι εθεωρείτο όμηρος,. Αυτό σήμαινε ότι σε περίπτωση δολιοφθοράς η εκτέλεση του ήταν σίγουρη…
Αργότερα, στις 4 Ιουνίου σημειώνεται σαμποτάζ στα Λιόσια και αυτή ήταν και η τελευταία μέρα που έζησαν. Η τελευταία νύχτα της ζωής είναι φριχτά ατέλειωτη, αξημέρωτη! Η αγωνία του θανάτου που παραλύει τα νεύρα και θολώνει τη σκέψη δεν έκαμψε το ηθικό του ήρωα Κωτούλα. Αντίθετα έσπευσε μέσω επιστολής να παρηγορήσει τον αδερφό του.
Η επιστολή έγραφε:
”Αγαπητέ Κώστα,
Πεθαίνω με το όνομα της γλυκιάς Ελλάδας στα χείλη. Η τύχη με κυνήγησε τα τελευταία χρόνια, την ευχαριστώ όμως που μου έδωσε την ευκαιρία να προσφέρω τη ζωή μου για την Πατρίδα, την οποία οραματίζομαι μεγάλη. Εκφράζω προς τους προσφιλέστατους μου γονείς την ευγνωμοσύνη μου για τη στοργή με την οποία με ανέθρεψαν. Πρέπει να παρηγορηθούν για το θάνατο μου… Εις τα αγαπητά μου ξαδερφάκια Μήτσο και Νίκο κληροδοτώ την αγάπη για την Πατρίδα. Ζητώ απ” όλους συγχώρεση για όσες φορές σας επίκρανα. Τις τελευταίες στιγμές της ζωής μου σκέπτομαι μαζί με σας και τους καλούς μου φίλους, τους οποίους ασπάζομαι. Είμαστε στο κελί χέρι χέρι με τον Ηλία. Σας φιλώ όλους χίλιες φορές!”
Γεώργιος Γρηγ. Κωτούλας Φυλακές Αβέρωφ, Πέμπτη, 4 Ιουνίου 1942, ώρα 10 μ.μ.
“ Δεν δέχτηκαν να τους καλύψουν τα μάτια στην εκτέλεση”
Στις 5 Ιουνίου μαζί με άλλους, οδηγήθηκαν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Δεν δέχτηκαν να τους καλύψουν τα μάτια. Κατά την εκτέλεση του ο Κωτούλας φώναζε συνθήματα υπέρ της Ελλάδας.
Οι τιμές μετά θάνατον
Το Λιμενικό Σώμα τους τίμησε αμέσως μετά την απελευθέρωση. Προς τιμήν του ήρωα Κωτούλα, δόθηκε το όνομα του στο πρώτο λιμενικό κέντρο εκπαίδευσης, στο οποίο και τοποθετήθηκε η προτομή του. Επίσης του απονεμήθηκε, μεταθάνατον, ο βαθμός του πλωτάρχη, ο πολεμικός σταυρός Γ΄ τάξης, ενώ το όνομά του έφερε παλαιότερα και μηχανοκίνητη μεταλλική ακταιωρός του Λιμενικού Σώματος.
Επίσης, μεταθανάτια στον ήρωα Καζάκο απονεμήθηκε ο βαθμός του πλωτάρχη και τιμήθηκε με τον πολεμικό σταυρό Γ΄ τάξης. Στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων υπάρχει αναμνηστική πλάκα για να υπενθυμίζει την θυσία του.
Επίσης, ο δήμος Μυτιλήνης έχει δώσει σε δρόμο της πόλης το όνομα Ηλίας Καζάκος ενώ στο λιμεναρχείο Μυτιλήνης υπάρχει η προτομή του. Το όνομά του έφερε επίσης παλαιότερη μηχανοκίνητη μεταλλική ακταιωρός του Λιμενικού Σώματος. Σήμερα το όνομα του φέρει Περιπολικό Πλοίο τύπου ”ABEKING”.
