Ιστορία
Υπήρξαν τα περιβόητα Νεφελίμ; Αν ναι θα πρέπει να αναζητηθεί η παρουσία τους στα αρχαία χειρόγραφα, και στις ιερές Γραφές, όπου πάντα βρίσκονται χρήσιμες πληροφορίες αρκεί κανείς να ξέρει να διαβάζει.
Ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από την atheatignosi.blogspot.gr, όπου έχουν συγκεντρώσει σχεδόν όλα τα στοιχεία περί του θέματος.
Ο καθείς μπορεί να κάνει την έρευνά του, όπως φυσικά και να μην τα δεχτεί, όλοι είναι ελέυθεροι να πιστεύουν ότι θέλουν, πάντως επιεδή η πραγματικότητα σχεδόν πάντα προκύπτει ότι είναι διαφορετική από ότι ΜΑΘΑΜΕ να πιστεύουμε, καλόν είναι να ξεκινήσει από όλους μια έρευνα στις παλιές γραφές. Άλλωστε αυτές είναι οι μόνες πηγές του παρελθόντος, τα υπόλοιπα αποτελούν εικασίες “ειδικών”, που συνήθως θέλουν να κατευθύνουν τις μάζες σε άλλους δρόμους στηριζόμενοι στην άγνοιά τους.
“Γύρω στο 40.000 π.Χ. 201 εκ των Ελοχίμ (των ενσώματων δηλαδή αγγελικών πλασμάτων), μετά την επιρροή του Σαμαέλ, (Διάβολος) ενώθηκαν με τις κόρες των ανθρώπων που τους γέννησαν γιούς. Οι γιοί αυτοί ονομάστηκαν Νεφελίμ.
Η πρώτη αυτή ένωση έγινε στη μεγαλύτερη για εκείνη την εποχή πόλη των ανθρώπων, που δεν ήταν, όπως πολλοί νομίζουν, κάτοικοι των σπηλαίων. Η πόλη αυτή ονομαζόταν Αραντίς, που σήμαινε η πόλη του Κάμπου. Εκτεινόταν ανατολικά του Ολύμπου, εκεί που τώρα είναι η Κατερίνη μέχρι την Θεσσαλονίκη, αφού ο Θερμαικός κόλπος δεν υπήρχε.
Οι Νεφελίμ σύμφωνα με όλα, μα όλα τα αρχαία κείμενα, όλων των λαών και όλων των θρησκειών, ήταν όντα αθάνατα και παντοδύναμα. Τούς σκότωνε μόνο ο χαλκός που ήταν ισχυρό δηλητήριο γι αυτούς. Αυτοί λοιπόν οι Νεφελίμ μετατράπηκαν στη μεγαλύτερη λαίλαπα που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος, αφού αρχικά έτρωγαν τους κόπους των ανθρώπων, και μετά τους ίδιους τους ανθρώπους που αποτελούσαν για τους μιαρούς, και γένος δούλων αλλά και τροφή.
Τους ανθρώπους έσωσε ένας γαλαζοαίματος ανθρωπόμορφος Νεφελίμ, ο Δίας. Ο Δίας δημιούργησε το γένος των ΕΛ που ήταν φιλάνθρωποι, είχαν έδρα τον Ολυμπο και έκλεισαν τους Νεφελίμ στα τάρταρα στο χάλκινο κούφιο εσωτερικό της Γής που φτιάχτηκε απο τον Ελοχίμ Ελ Σεντάι.
Η παλαιά διαθήκη έχει πολλές αλήθειες και μέσα σ αυτές είναι το όνομα του συνόλου των ρυπαρών γενών. Τιτάνας και γίγαντας σημαίνει ισχυρότατος, μεγάλος σε μέγεθος. Είναι επίθετα, τα οποία υποδηλώνουν κάποια ιδιότητα, δεν είναι ονόματα. Το όνομά τους δεν δόθηκε σ’ εμάς η τουλάχιστον δεν σώθηκε απο την αρχαία ελληνική γραμματεία. Αυτοί λοιπόν οι Τιτάνες και οι Γίγαντες έχουν όνομα. Είναι οι Νεφελίμ και αυτή τη στιγμή ζούν μέσα στην κοίλη Γή. Μπορεί όλα αυτά να φαντάζουν σαν “φευγάτη” ιστορία, αλλά έχουν λογική δομή και βεβαίως συνοχή μεταξύ τους.
Έχουμε κάνει μια έρευνα, και ανακαλύψαμε ισχυρά στοιχεία τα οποία επιβεβαιώνουν αυτά που επί 13 χρόνια ο Δημοσθένης Λιακόπουλος προσπαθεί με την γνώση του μέσα απο τα χάλκινα βιβλία, απο προφητείες της ορθοδοξίας τις οποίες έφερε στο φώς, αλλα και με πηγές απο την αρχαία ελληνική γραμματεία, και άλλες πηγές, να μας αποδείξει την ύπαρξη της κοίλης γής και των Νεφελίμ.
Σας παραθέτουμε λοιπόν τα ακόλουθα στοιχεία για να βγάλετε κι εσείς τα δικά σας συμπεράσματα.
ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΥ:
Αναφέρουμε μέρος του χωρίο της προφητείας Γ’ του Οσίου Ανδρέα του δια Χριστόν σαλού «Περί του τέλους του κόσμου» 6ος αιώνας
Εν Εκείνω γαρ τω καιρώ αποφράξει Κύριος ο Θεός τας πύλας* τας εν Ιδαλαία {εν. αλ. Ινδίαι} άς έκλεισεν Αλέξανδρος ο των Μακεδόνων Βασιλεύς, και εξελεύσονται οι εβδομήκοντα δύο βασιλείς* μετά του λαού αυτών τα λεγόμενα ρυπαρά έθνη, τα βδελυρότατα πάσης συγχασίας και διωδίας και διασκορπισθήσονται εν ταίς χώραις ταις υπ’ ουρανόν, σάρκας ζώντων ανθρώπων αισθίονταις και το αίμα πίοντες, κύνας και μυίας και βατράχους νεμόμενοι και πάσαν ρυπαρίαν.
Ουαί τη οικουμένη πάση εν η πορεύσονται από προσώπου αυτών, τας μεν ούν ημέρας εκείνας, μη έστω Χριστιανός Κύριε εί δυνατόν ήν αλλ’ οίδα ότι έσονται. Ημέραι εκείναι σκοτισθήσονται δίκην θρυνούσαι εν τω αέρι δια το μίσος, όπερ τα βδελυρά εργάζονται έθνη ο ήλιος σκοτισθήσεται, και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτής, βλέποντας τα βδελύγματα επί της γης αμιλλώμενα φάγονται γαρ και τον χουν της Γής και τα θυσιαστήρια κύθρους {χύτρας} οίκων εργάσονται, τα τίμια σκεύη εν μιάσματι χρήσονται.
Οι κατοικούντες την Ασίαν φευγέτωσαν εις τας κοιλάδας των νήσων-πενθήσει γαρ Ασία τας νήσουν ου γαρ πορεύσονται εν αυτή οι λαοί, άλλ’ έσονται πενθούντες ημέρας ρν’ εκοτόν πεντήκοντα εν άλ. εξακοσΐας εξήκοντα. Τότε εγερθήσεται ο Σατανάς ο αντίχριστος φημί, εκ της φυλής του Δάν, ού μέντοι ιδία θελήσει γενόμενος άνθρωπος αλλ’ ευρεθήσεται ένεκεν αυτού σκεύος αισχρόν και ρυπαρόν, όπως πληρωθεί εν αυτώ τα των προφητών. Είδαμε στην αρχή της προφητείας αναφέρεται η λέξη «πύλας».
Γνωρίζουμε επίσης από κείμενο του 15ου αιωνα (το οποίο και κατέχω) του οποίου ο συγγραφέας παραμένει άγνωστος και που αναφέρεται στον Μέγα Αλέξανδρο και Περί των Πυλών.
Περί των Πυλών τούτων τα εξής αναφέρονται εν χειρογράγω ιε αιώνος, «Μετά το νικήσαι Δαρείον τον Μήδον ο Αλέξανδρος κατήλθε έως θαλάσσης της καλούμενης Ηλίου χώρας, ένθα εώρακεν ακάθαρτα έθνη και δυσειδή ά ήσαν εκ των υιών Ιάφεθ, ων την ακαθαρσίαν θεασάμενος, ήσθιον γαρ πάν ακάθαρτον έδεσμα, και ετέρων ζωυφίων μυσαρών κώνωπας, μυίας κάττας, όφεις νεκρών σάρκας, αμβλώματα, εκρώματα, έμβρυα ούπω τελείως απαρτισθέντα, πάν είδος θηρίων ακαθάρτων- τους νεκρούς ούκ έθαπτον αλλά τους πλείονας ήσθιον…
Θεορήσας δε τα αναγώς γενόμενα και δεδοικώς μήπος πλατυνθώσινεν τη γή και μιάνωσιν αυτήν εκ των μιαρών αυτών επιτηδευμάτων, εδεήθει του Κυρίου εκτενώς, και συνήγαγεν απαντάς, άνδρας τε και γυναίκας και τα τέκνα, και απλώς ειπείν πάσας τας παρεμβολάς αυτών και εξήγαγεν αυτούς έως τας εώας γης και κατεδίωξεν αυτούς έως ού εισήλθον εν τοις πέραση του βορρά και ούκ εστί είσοδος από ανατολών έως δυσμών, και επήκουσεν ο Θεός τας δεήσεις, και προσέταξε Κύριος ο Θεός δύο όρεσι εν οίς έστι προσηγορία μαζοί του βορρά και επλησίασαν αλλήλους άχρι πηχών ιβ’ και κατασκεύασε πύλας χαλκάς και επέχρισεν αυτάς ασύγκριτον ύαλον και εί δύνανται ανοίξει σιδήρω, μη δύνανται δυαλεισαι αυτάς…Ταίτα τοίνυν τα εναγή και μυσαρά και κίβδηλα έθνη πάσαις ταίς μαγικαίς κακοτεχνίες κέχρηνται και τη μισοθέω γοητεία, αλλά κατήργησε αυτάς ή του ασύγκριτου φύσις.
Ουκ ηδυνήθησαν δε ούτε δια πυρός ούτε δια σιδήρου, είτε δι’οιασδήποτε επινοίας ανοίξαι τας πύλας και αποδράσαι» * Αντί εβδομήκοντα δύο βασιλείς, εύρομεν είς 5 χειρόγραφα κβ’, οίτινες συνταυτίζονται προς τον Γώγ και Μαγώγ της Αποκαλύψεως {κε 3′} « Εν τοις εσχάτοις καροίς και εν τη εσχάτη ημέρα της συντέλειας του αιώνος εξελεύσεται Γωγ και Μαγώγ εις την γήν του Ισμαήλ, οί εισίν έθνη και βασιλείς, και εξελεύσοναται αι εποκεκλεισμέναι γλώσαι κβ: Ανοίγ, Ανίγ, Αχενάζ, Διφάρ, Φωτιναίοι, Λεσβίοι {άλ Αλβιανοί}, Εύνιοι, Φαριζαίοι, Δεκλισμοί, Ζαρμάται, Φλιβαίοι, Ζαρματιανοί {αλ Ζαγανιανοί}, Χανώνιοι, Ασαρμάσται, Γαρμιάδαι, Κουνοκέφαλοι, Θάρβιοι, Αλάνες, Φισολονίκιοι, Αρήναοι, Ασαρτάνιοι, και Μαγώθ- ούτοι κβ’ βασιλείς καθεστήκασιν ένδον των Κασπίων πυλών, ας κατασκεύασεν Αλέξανδρος ο βασιλεύς. Και ότε εξελεύσονται ήγγικεν η συτέλεια και ούκ έσται μήκος .
Ο Αλέξανδρος κατανικά τους Κυνοκέφαλους
Πηγή 1 Sir John Mandeville (‘Voiage de Sir John Maundevile’ 1357)
«Μετά από εκείνο το νησί τα άτομα πηγαίνουν από τον ωκεανό της θάλασσας, σ ‘ένα νησάκι, το οποίο ονομάζεται Nακουμέρα, και είναι ένα μεγάλο νησί καλό και δίκαιο. Και υπάρχει στην πυξίδα περίπου, πάνω από χίλια μίλια. Και όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες της νήσου έχουν κεφάλια κυνηγόσκυλων », είναι κυνοκέφαλοι. Και είναι λογικοί και έχουν κατανόηση, εκτός του ότι λατρεύουν ένα βόδι για Θεό τους. και, επίσης, κάθε ένας από αυτούς έχουν ένα βόδι απο χρυσό ή ασήμι στο μέτωπό τους, είς ένδειξη ότι αγαπούν πολύ τον Θεό τους. και πάνε γυμνοί εκτός από λίγο πανί, το οποίο καλύπτουν τα γόνατά τους και τα μέλη τους.
Είναι καλοί μαχητές, και έχουν μια μεγάλη ασπίδα που σκεπάζει όλο το σώμα, και μια λόγχη στο χέρι τους για να αγωνίζονται, και αν πάρουν οποιοδήποτε άνθρωπο στη μάχη, τον τρώνε. “
Προσέξτε το γεγονός ότι λατρεύουν ένα βόδι για θεό τους. Αποτελεί το συνδετικό κρίκο με το παρακάτω κείμενο
Ο αυτοκράτορας Φρεδερίκος ο II., Γράφει για τον Henry III. στην Αγγλία,
Λέει των Ταρτάρων: «« Τους είπε ότι κατάγονται από τις Δέκα Φυλές που εγκατέλειψαν το νόμο του Μωυσή, και προσκύνησαν το χρυσό μοσχάρι. Αυτοί είναι οι άνθρωποι τους οποίους ο Αλέξανδρος ο Μέγας έκλεισε στα Κασπία Όρη. “
Επίσης από το Βιβλίο των Θαυμάτων του Μάρκο Πόλο
Στη ΓΕΩΡΓΙΑΝΙΑ υπάρχει ένας βασιλιάς που ονομάζεται David Melic, ο οποίος είναι τόσο πολύς ώστε να τον λένε “Βασιλιά Δαβίδ”, υπάγεται στους Ταρτάρ [Σημείωση 1] Τον παλιό καιρό όλοι οι βασιλείς είχαν γεννηθεί με τη μορφή ενός αετού πάνω από το δεξιό ώμο.
Οι άνθρωποι ήταν πολύ όμορφοι, κυρίως τοξότες, και οι περισσότεροι γενναίοι στρατιώτες.
Είναι χριστιανοί της ελληνικής ιεροτελεστίας, και έχουν μια μόδα με κοντά κουρέματα, όπως οι κληρικοί. [ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2]
Αυτή είναι η χώρα πέρα από την οποία ο Αλέξανδρος δεν μπορούσε να περάσει, όταν ήθελε να διεισδύσει στην περιοχή του Ponent, διότι η στενωπός ήταν τόσο στενή και επικίνδυνή, η θάλασσα που βρισκόταν από τη μία πλευρά, και από την άλλη τα υψηλά βουνά που ήταν αδιάβατα για τους ιππείς. Το στενό εκτείνεται σαν αυτό για τέσσερις ενώσεις, και μια χούφτα ανθρώπων θα μπορούσε να το κρατήσει εναντίον όλου του κόσμου. Ο Αλέξανδρος προκάλεσε έναν πολύ ισχυρό πύργο να χτιστεί εκεί, για να αποτρέψει τη διάβαση για να του επιτεθούν, και απο αυτό πήρε το όνομα του:
Σιδερένια πύλη. Αυτή είναι η θέση για την οποία μιλάει το βιβλίο του Αλέξανδρου, όταν μας λέει πως έκλεισε τους Ταρτάρους ανάμεσα σε δύο βουνά
The Travels of Sir John Mandeville
ΚΕΦΑΛΑΙΟ XXIX
ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΤΗΣ CATHAY. ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΡΠΩΝ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΚΑΙ ΤΟΥΣ 22 ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΠΟΥ ΚΛΕΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ
Εκεί ο βασιλιάς Αλέξανδρος τους κυνήγησε μεταξύ αυτών των βουνών, και σκέφτηκε να τους εσωκλείσει μέσα από το έργο των ανδρών του. Αλλά όταν είδε ότι δεν μπορούσε να το κάνει, προσευχήθηκε στο Θεό για να εκτελέσει αυτό που είχε αρχίσει. Και όλα ήταν έτσι, ότι ήταν αλλόθρησκοι και ανάξιοι να ακουστούν, αλλά ο Θεός με τη χάρη του, έκλεισε τα βουνά μαζί, έτσι ώστε να μείνουν εκεί κλειδωμένοι και να περικλείονται με ψηλά βουνά, εκτός από μόνο μία πλευρά, και από εκείνη την πλευρά είναι η θάλασσα της Κασπίας. (…) Κι όμως, λένε ότι θα βγούν στα χρόνια του αντιχρίστου, και ότι θα κάνουν μεγάλη σφαγή των χριστιανών.
Και ως εκ τούτου όλοι οι Εβραίοι που θα κατοικούν σε όλα τα εδάφη θα μάθουν πάντα να μιλούν εβραϊκά, με την ελπίδα, ότι όταν θα βγούν έξω οι άλλοι Εβραίοι, θα μπορούν να καταλαβαίνουν την ομιλία τους, και να τους οδηγήσουν για να καταστρέψουν τους χριστιανούς ανθρώπους. Για τους Εβραίους λένε ότι γνωρίζουν καλά από τις προφητείες τους, ότι από την Κασπία θα βγούν έξω, και θα εξαπλωθούν σε όλο τον κόσμο, και ότι οι χριστιανοί άνδρες θα πρέπει να είναι κάτω απο την υποταγή τους, εφόσον έχουν τεθεί στην υποταγή τους.
ΠΛΑΤΩΝ, ΦΑΙΔΩΝ 110b–115a: Περιγραφή της κοίλης γής
Υπάρχουν δε εντός της γης εις όλην την περιφέρειάν της και κατά τα κοίλα μέρη αυτής τόποι πολλοί· και άλλοι μεν είναι βαθύτεροι και περισσότερον αναπεπταμένοι εν συγκρίσει προς εκείνον, όπου ημείς κατοικούμεν, άλλοι δε βαθύτεροι μεν, αλλά ολιγώτερον αναπεπταμένοι από τον ιδικόν μας τόπον· υπάρχουν τέλος άλλοι οι οποίοι έχουν μικρότερον βάθος από τον εδώ και είναι πλατύτεροι.
Όλοι αυτοί συγκοινωνούν αναμεταξύ των υπό την γην εις πολλά μέρη με οπάς άλλοτε στενωτέρας και άλλοτε ευρυτέρας και έχουν διεξόδους. Εκεί και πολύ ύδωρ ρέει από τους μεν εις τους δε, όπως εις μεγάλα δοχεία, ούτω δε σχηματίζονται από την γην μέγιστοι και αστείρευτοι ποταμοί με θερμά και ψυχρά ύδατα· και πολύ πυρ και έτσι σχηματίζονται και μεγάλοι ποταμοί πυρός·
( 111 e 7 – 112 a 2 )
«Ἔν τι τῶν χασμάτων τῆς γῆς ἄλλως τε μέγιστον τυγχάνει ὄν καί διαμπερές τετρημένον δι ‘ ὅλης τῆς γῆς, τοῦτο Ὅμηρος εἷπε, λέγων αὐτό τῆλε μάλ΄, ἧχι βάθιστον ὐπό χθονός έστι βέρεθρον.»
Απόδοση στα Νεοελληνικά:
«Ένα ξεχωριστό από όλα τα χάσματα της Γής, υπάρχει και είναι μέγιστο, αφού διαπερνά ολόκληρη την γή από το ένα άκρο αυτής ως το άλλο ( διαμπερές ). Περί αυτού ακριβώς ομιλεί και ο Όμηρος λέγοντας, πολύ μακριά, εκεί κάτω από την Γη, υπάρχει ένα βαθύτατο βάραθρο.»
Aυτό δε εις άλλο μέρος και εκείνος και άλλοι πολλοί ποιηταί ωνόμασαν Τάρταρον. Εις τούτο λοιπόν το χάσμα συρρέουν όλοι οι ποταμοί και εξ αυτού πάλιν εκρέουν, λαμβάνει δε έκαστος των ποταμών τούτων τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του εκ της συστάσεως του εδάφους, το οποίον διασχίζει κατά την ροήν του. Η δε αιτία, διά την οποίαν και εκρέουν απ’ εδώ και εισρέουν όλα τα ρεύματα είναι ότι το υγρόν τούτο ούτε πυθμένα έχει ούτε βάσιν· αιωρείται λοιπόν και φέρεται κυματιστά πότε προς τα άνω και πότε προς τα κάτω.
Και ο αήρ και η περί τον αέρα πνοή το αυτό πράττουν∙ διότι παρακολουθούν το ύδωρ και όταν τούτο ορμά προς το απ’ εκεί μέρος της γης και όταν ορμά προς το απ’ εδώ· και καθώς συμβαίνει εις την αναπνοήν, κατά την οποίαν η πνοή ρέει πάντοτε πότε προς τα έξω και πότε προς τα μέσα, έτσι και εκεί καθώς η πνοή συναιωρείται μετά του υγρού, προκαλεί με την είσοδον και την έξοδόν της ανέμους ισχυρούς και βίαιους.
ΗΣΙΟΔΟΣ: Αποσπάσματα απο ΗΣΙΟΔΟΥ ΘΕΟΓΟΝΙΑ
Στην αρχή γεννήθηκε το Χάος, κι έπειτα η πλατύστηθη Γαία, παντοτινός και ασφαλής τόπος των αθανάτων που εξουσιάζουν τις χιονισμένες κορφές του Ολύμπου και τα σκοτεινά Τάρταρα στα βάθη της γης με τους πλατείς δρόμους.
Κι όλοι, θεές και θεοί, σήκωσαν τη μέρα εκείνη μάχη που δεν θα τη ζήλευες, οι Τιτάνες οι θεοί κι όσοι γεννήθηκαν απ΄τον Κρόνο, τους οποίους ο Ζευς έφερε στο φως απ΄το υποχθόνιο Έρεβος, φοβεροί και δυνατοί, έχοντας ακατανίκητη ισχύ. Απ΄τους ώμους τους τινάζονταν εκατό χέρια (ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΖΑΣΧΡΑΝΤΕΧ.των γνωστών εκατόγχειρων της ελληνικής μυθολογίας.), κι απ΄τον ώμο του καθενός πενήντα κεφάλια ξεφύτρωναν στα στιβαρά μέλη τους.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΗΣΙΟΔΟ: Απ’ την ορμή των αθανάτων, ο ψηλός Όλυμπος σειόταν απ’ τις ρίζες, και βαρύς σεισμός έφτανε μέχρι τον ομιχλώδη Τάρταρο. ( ΤΟ ΟΝΟΜΑΖΕΙ ΟΜΙΧΛΩΔΗ ΤΑΡΤΑΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΕΒΑΡΗΜΕΝΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ)
Κι έγειρε η μάχη ενώ μέχρι αυτήν την ώρα, μένοντας στην ίδια θέση, χτυπιόταν σε φοβερές συγκρούσεις. Ανάμεσα στους πρώτους, ξεσήκωσαν άγρια μάχη ο Κόττος, ο Βριάρεως και ο Γύης, αχόρταγος για πόλεμο, οι οποίοι έρριξαν τρακόσιους βράχους, τον ένα πισ’ απ’ τον άλλον, με τα στιβαρά χέρια τους. Και με τις βολές τους σκέπασαν τους Τιτάνες και τους ξαπόστειλαν κάτω απ’ τη πλατειά γη και τους έδεσαν τα χέρια με πικρά δεσμά, όταν τους νίκησαν, κι ας είχαν γενναία ψυχή. Τόσο βαθειά μέσα στη γη όσο απέχει ο ουρανός απ΄τη γη (γιατί τόσο είναι απ’ τη γη μέχρι τον σκοτεινιασμένο Τάρταρο).
Εννιά νύχτες κι εννιά μέρες χάλκινο αμόνι πέφτοντας απ’ τον ουρανό, φτάνει στη γη τη δεκάτη. Κι εννιά πάλι νύχτες κι εννιά μέρες χάλκινο αμόνι πέφτοντας απ΄τη γη τη δεκάτη θα φθάσει στο Τάρταρο. Τριγύρω τον περιζώνει χάλκινος φραγμός και γύρω απ΄τον λαιμό του χύνεται η νύχτα με τρεις σειρές από σκοτάδι. Κι από πάνω φυτρώνουν οι ρίζες της γης και της ακένωτης θάλασσας.
Εκεί ‘ναι καταχωνιασμένοι οι Τιτάνες οι θεοί, κάτω απ΄τον ομιχλώδη ζόφο, απ΄τη θέληση του Δία που μαζεύει τα νέφη, (σε τόπο μουχλιασμένο, στα έσχατα της πελώριας γης). Να βγουν είναι αδύνατο, γιατί ο Ποσειδώνας τοποθέτησε χάλκινες πύλες και τείχος το περιτριγυρίζει από παντού.
Εκεί η Νύχτα και η Ημέρα συναντιούνται και αλληλοχαιρετιούνται, περνώντας το χάλκινο σκαλοπάτι. Η μια μπαίνει μέσα κι η άλλη βγαίνει έξω, γιατί ποτέ και τις δυο μαζί δεν τις σηκώνει το σπίτι. Αλλά ενώ η μια είναι έξω και περιφέρεται στη γη, η άλλη μένει μέσα και περιμένει την ώρα της για να βγει. Η μια κρατώντας το Φως που το βλέπουν όλοι, κι η άλλη η ολοσκότεινη Νύχτα, τυλιγμένη σε μαύρο σύννεφο, έχοντας στα χέρια της τον Ύπνο τον αδελφό του Θανάτου.
Εκεί είναι η κατοικία των παιδιών της μαύρης Νύχτας, του Ύπνου και του Θανάτου, θεοί φοβεροί που ποτέ σ’ αυτούς ο λαμπερός Ήλιος δεν ρίχνει τις ακτίνες του, ούτε όταν ανεβαίνει στον ουρανό, ούτε όταν κατεβαίνει απ’ αυτόν. Ο ένας απ’ αυτούς, ήρεμος και γλυκός τριγυρίζει τη γη, και την απέραντη θάλασσα ενώ ο άλλος έχει καρδιά από σίδερο και ψυχή χάλκινη κι ανελέητη μέσα στα στήθεια του, κι όποιον αρπάξει απ’ τους ανθρώπους δεν τον αφήνει κι είναι εχθρός ακόμα και στους αθάνατους θεούς.
«ΤΑ ΤΕ ΥΠΟ ΓΗΣ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΑ»!
Χωρίς αμφιβολία, ακόμη και σήμερα προξενεί εντύπωση η κατηγορία κατά του Σωκράτους, του μεγάλου αυτού Έλληνος φιλοσόφου, του οποίου την σκέψη δανείζονται –και θα δανείζονται επί μακρόν- Έλληνες και ξένοι στοχαστές και φιλόσοφοι. Μήπως όμως, θα ήταν καλύτερα να δούμε την συγκεκριμένη κατηγορία με την οποία τον κατηγόρησαν οι διαβάλλοντες αυτόν, όπως ήσαν ο Άνυτος, ο Μέλητος και ο Λύκων;:
«Σωκράτης αδικεί και περιεργάζεται ζητών τά τε υπό γης και ουράνια και τόν ήττω λόγον κρείττω ποιών και άλλους ταυτά ταύτα διδάσκων». «Ο Σωκράτης είναι ένοχος αδικήματος, γιατί ασχολείται με άχρηστα και περιττά πράγματα, με το να ερευνά τα φαινόμενα που συμβαίνουν κάτω από τη γη και στον ουρανό, και γιατί τα άδικα λόγια τα κάνει να φαίνονται δίκαια και τα διδάσκει και στους άλλους.» (Πλάτωνος, Απολογία Σωκράτους 19b 4).
Οπως καταλαβαίνεται κι εσείς, τον Σωκράτη τον έφαγαν τα λαμόγια της μαύρης αδελφότητας γιατί έβλεπαν οτι τα λόγια του Σωκράτη είχαν επρροή στον κόσμο, και αν τον άφηναν να πει κι άλλα θα έβγαινε η αλήθεια στη φόρα. Και γι αυτό αποφάσισαν να τον εξολοθρέψουν πριν μαθευτεί η αλήθεια. Την Παρασκευή 25 Μαΐου 2012, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, Οι δικαστές με ποσοστό 67% υπέρ και 33% κατά, αθώωσαν τον Αθηναίο φιλόσοφο, σχεδόν 2.500 χρόνια μετά.
Κι όμως…. οι ίδιοι που τον αθώωσαν σήμερα είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα τον καταδίκαζαν ξανά σε θάνατο αν ζούσε σήμερα.
ΣΙΒΥΛΛΟΣ ΛΟΓΟΣ Α
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ το βιβλίο Die Oracula Sibyllina:
ΠΡΩΤΟΝ ΔΗ ΚΕΛΕΤΑΙ ΜΕ ΛΕΓΕΙΝ ΘΕΟΣ , ΩΣ ΕΓΕΝΗΘΗ ΑΤΡΕΚΕΩΣ ΚΟΣΜΟΣ. ΣΥ ΔΕ ΠΟΙΚΙΛΕ ΘΝΗΤΕ , ΠΙΦΑΣΚΕ ΝΟΥΝΕΧΕΩΣ , ΙΝΑ ΜΗΠΟΤ ΕΜΩΝ ΕΦΕΤΜΩΝ ΑΜΕΛΗΣΗΣ , ΥΨΙΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗΑ ΟΣ ΕΚΤΙΣΕΝ ΚΟΣΜΟΝ ΑΠΑΝΤΑ , ΕΙΠΑΣ ΓΕΙΝΑΣΘΩ ΚΑΙ ΓΕΙΝΑΤΟ.
ΗΔΡΑΣΕ ΓΑΡ ΓΗΝ , ΤΑΡΤΑΡΩ ΑΜΦΙΒΑΛΩΝ , ΚΑΙ ΦΩΣ ΓΛΥΚΥ ΑΥΤΟΣ ΕΔΩΚΕΝ , ΟΥΡΑΝΟΝ ΥΨΩΣΕ , ΓΛΑΥΚΗΝ Δ ΗΠΛΩΣΕΝ ΘΑΛΑΣΣΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΟΝ ΕΣΤΕΦΑΝΩΣΕΝ ΑΛΙΣ ΠΕΡΙΛΑΜΠΕΣΙΝ ΑΣΤΡΟΙΣ ΚΑΙ ΓΑΙΑΝ ΚΟΣΜΗΣΕΝ ΦΥΤΟΙΣ , ΠΟΤΑΜΟΙΣΙ ΔΕ ΠΟΝΤΟΝ , ΧΕΥΑΜΕΝΟΣ ΕΚΕΡΑΣΣΕ ΚΑΙ ΑΕΡΙ ΜΙΞΕΝ ΑΥΤΜΑΣ ΚΑΙ ΝΕΦΕΑ ΔΡΟΣΟΕΝΤΑ.
ΤΙΘΕΙΣ ΑΡΑ ΚΑΙ ΓΕΝΟΣ ΑΛΛΟ , ΙΧΘΥΑΣ ΕΝ ΠΕΛΑΓΕΣΣΙ , ΚΑΙ ΟΡΝΕΑ ΔΩΚΕΝ ΑΗΤΑΙΣ ΥΛΑΙΣ Δ ΑΥ ΘΗΡΑΣ ΛΑΥΣΙΑΥΧΕΝΑΣ , ΗΔΕ ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ ΕΡΠΥΣΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΘ ΟΣΑ ΚΥΚΛΟΣΕ ΝΥΝ ΚΑΘΟΡΑΤΑΙ .
ΗΔΡΑΣΕ ΓΑΡ ΓΗΝ , ΤΑΡΤΑΡΩ ΑΜΦΙΒΑΛΩΝ
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΦΥΣΙΚΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ Κ.Τ.Λ.
Δύο ζώνες της γης είναι αντίστοιχα εύκρατες και κατοικήσιμες, κατά τους σοφούς των Ελλήνων. Η κάθε μία χωρίζεται σε άλλες δύο και έτσι γίνονται τέσσερις. Γι’ αυτό και υποστηρίζουν ότι υπάρχουν πάνω στη γη τέσσερα γένη ανθρώπων, τα οποία δεν μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Γιατί, σύμφωνα με τους σοφούς αυτούς, υπάρχουν άνθρωποι που κατοικούν την αντεύκρατη σ’ εμάς ζώνη από τα πλάγια, οι οποίοι χωρίζονται από εμάς με τη διακεκαυμένη ζώνη της γης. Απέναντι από αυτούς κατοικούν, κατά τη γνώμη τους, εκείνοι που ζουν κάτω από αυτή τη ζώνη. Κατά παρόμοιο τρόπο υπάρχουν και εκείνοι που κατοικούν κάτω από εμάς. Τους πρώτους τους ονομάζουν «αντικείμενους» προς εμάς, ενώ τους άλλους «αντίποδες» και «αντεστραμμένους». Κι όλα αυτά γιατί δε γνωρίζουν ότι εκτός από το ένα δέκατο της γήινης σφαίρας, όλο σχεδόν το υπόλοιπο καλύπτεται από τα νερά της αβύσσου.
ΠΥΘΕΑΣ Ο ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΗΣ:
Ο πρώτος θαλασσοπόρος-εξερευνητήςτου “Απώτατου Βορρά “,ο οποίος έφθασε στον Βόρειο Πόλο,στην μυθική “Θούλη” των αρχαίων προγόνων μας,καθώς και ο πρώτος που μίλησε για το “Κρόνειο” υποχθώνειο πέλαγος του βορρά και ενέπνευσε όλες τις θεωρείες για την κοίλη γη !!! τι ήταν η Θούλη, στην οποία κανείς δεν είχε φτάσει μέχρι τότε; Μα τι άλλο παρά η γη του βορά,ο Βόρειος Πόλος η κατάκτηση του οποίου περιγράφεται από τον Πυθέα στα βιβλία του “Περί Ωκεανού” και “Πυθέως Περίπλους”.
Τι σημαίνει Θούλη ? “Θου” στην αττική διάλεκτο,σημαίνει τον Θεό, «λη» σημαίνει λίθος, δηλαδή Θεϊκή γη. Μερικοί δίνουν την εξήγηση ότι προέρχεται από το “θόλος” και κάποιοι ότι προέρχεται από το “θολύω” που σημαίνει σκοτεινός. Όταν έφτασε στην “πεπηγυία θάλασσα “στις 82 μοίρες,σταμάτησε Εδώ,όπως γράφει,δεν υπήρχε ζωή,εδώ “κυβερνά ο Κρόνος”.Το ταξίδι από εδώ και πέρα ήταν πολύ επικίνδυνο με τους επιπλέοντες μικρούς πάγους,πράγμα που ανάγκαζε τα δύο πλοία του να πλέουν πολύ κοντά το ένα με το άλλο.Με αυτή την πλεύση έφθασε στις 84 μοίρες βόρειο πλάτος όπου βρήκε φράγμα πάγων.
Η κατάσταση είναι άσχημη. Η ομίχλη, η βροχή και το κρύο τους κάνουν να θέλουν να αλλάξουν ρότα και να γυρίσουν πίσω όσο πιο γρήγορα μπορούν. Κάπου εκεί συμβαίνει κατι πολύ περίεργο και όλοι κοιτάζουν παραξενεμένοι τον Πυθέα: ξαφνικά το κρύο δεν είναι πλέον τόσο τσουχτερό. Απεναντίας ένας ζεστός αέρας φαίνεται να πνέει άγνωστο απο που.
Η ομίχλη σιγά σιγά χάνεται και η ατμόσφαιρα αρχίζει να καθαρίζει. Οι κωπηλάτες μετριάζουν τον ρυθμό τους. Ολοι θέλουν επιτέλους να δούν λίγο πιο πέρα απ το καράβι τους! Και η θάλασσα φαίνεται να τους παίζει παιχνίδια: Εχει πάρει τώρα το κανονικό της χρώμα- αυτό που ήξεραν απο τη Μεσόγειο.
Ξαφνικά το πέπλο της ομίχλης “παραμερίζει” σαν να ήταν κουρτίνα και κάποιος να την τράβηξε και μπροστά τους εμφανίζεται μια παράξενη Γή, πολύ διαφορετική απ ότι έβλεπαν εδώ και πολλές μέρες! Βλέπουν πράσινα λιβάδια κι έναν ήλιο που φαίνεται να φωτίζει μόνο αυτή την γή. Επιπλέον μεγάλα ζώα που βοσκούν αμέριμνα – και στο βάθος… Δέν πιστεύουν στα μάτα τους!!! Μια περίεργη πολιτεία, με κτήρια το σχήμα των οποίων δεν το έχουν ξαναδεί.
Ο Πυθέας δίνει εντολή να πλεύσουν πρός τα εκεί! Κάνουν μερικά μέτρα, και ώς δια μαγείας πίσω τους πέφτει πυκνή ομίχλη , ενω εμπρός τους οσο πλησιάζουν όλα γίνονται πιό φωτεινά. Μερικά απο τα ζώα δεν τα έχουν ξαναδεί. Είναι σαν αυτά για τα οποία μιλούν οι θρύλοι και οι παλιές ιστορίες. Ο Πυθέας είναι σίγουρος οτι έχει βρεί την Υπερβορέα του. Λίγο ακόμη και το καράβι τους θα δέσει σε έναν μικρό τεχνητό κόλπο. Δεν θα το κατορθώσουν όμως αυτό ποτέ…
Μετά απο χρόνια ο Πυθέας “κλείνεται” στη Μεσόγειο του. μιλάει για τα ταξίδια του και τις περιπέτειες του, αλλά δεν αναφέρεται καθόλου στο ταξίδι στην Υπερβορέα του. Το μυστικό του θα το πάρει μαζί του! Αραγε τι απίστευτα και τρομερά είδε σε εκείνη την παράξενη άγνωστη χώρα; Τι το τόσο διαφορετικό που ίσως δεν θα τον πίστευε κανείς αν το έλεγε;
Ηταν χώρα πραγματική η ο καιρός και τα παγόβουνα αποδεκάτισαν το πλήρωμα του; Κι όμως, εκείνη η χώρα έμεινε χαραγμένη μέσα του μέχρι το τέλος της περιπετειώδους Ελληνικής ζωής του. Ποτέ δεν θα περάσει απο το μυαλό του Πυθέα ότι αυτός και το πλοίο του είχαν ταξιδέψει αρκετά στο εσωτερικό της Γής!
Ο ΜΩΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ:Οι Δέκα εντολές, λεγόμενες και “Δεκάλογος”, είναι ένας κατάλογος δέκα ηθικών εντολών, οι οποίες, σύμφωνα με τη Βίβλο, υπαγορεύτηκαν στον Μωυσή. Η δεύτερη κατα σειρά εντολή είναι αυτή που μας ενδιαφέρει και η οποία λέει:
ου ποιήσεις σεαυτω είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω ουρανω άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς· εγώ γαρ ειμι Κύριος ο Θεός σου, Θεός ζηλωτής, αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς τοις μισούσί με και ποιών έλεος εις χιλιάδας τοις αγαπώσί με και τοις φυλάσσουσι τα προστάγματά μου.
Πολλοί ερμηνευτές της βίβλου, εκεί που γράφει: και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. ου προσκυνήσεις αυτοίς. παραλείπουν εσκεμμένα το “υποκάτω της γης” σαν να μην υπάρχει καθόλου η λέξη στην συγκεκριμένη εντολή. Σε τι πλάσματα λοιπόν αναφέρεται που δεν πρέπει να προσκυνήσουμε και να λατρέψουμε και βρίσκονται κάτω απο τη γη;
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ:Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΦΕΛΙΜ – ΚΑΙ Η ΥΠΑΡΞΗ ΖΩΗΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 5,3: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ (ΥΠΟ ΤΗΣ ΓΗΣ)
ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΗΔΥΝΑΤΟ ΕΝ ΤΩ ΟΥΡΑΝΩ ΟΥΔΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΥΔΕ ΥΠΟΚΑΤΩ ΤΗΣ ΓΗΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΟΥΔΕ ΝΑ ΒΛΕΠΗ ΑΥΤΟ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 5,13: ΚΑΙ ΠΑΝ ΚΤΙΣΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΤΩ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΑΤΩ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΝ ΑΥΤΟΙΣ ΗΚΟΥΣΑ ΟΤΙ ΕΛΕΓΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΝΟΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΝΙΟΝ ΕΣΤΩ Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ Η ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,1: 5ο ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΙΜ: ΚΑΙ Ο ΠΕΜΠΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΑΛΠΙΣΕ ΚΑΙ ΕΙΔΟΝ ΟΤΙ ΕΠΕΣΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΑΣΤΗΡ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟY ΚΑΙ ΕΔΟΘΗ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΦΡΕΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,2: ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΝΕΦΕΛΙΜ: ΚΑΙ ΗΝΟΙΞΕ ΤΟ ΦΡΕΑΡ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΒΗ ΚΑΠΝΟΣ ΕΚ ΤΟΥ ΦΡΕΑΤΟΣ ΩΣ ΚΑΠΝΟΣ ΚΑΜΙΝΟΥ ΜΕΓΑΛΗΣΚΑΙ ΕΣΚΟΤΙΣΘΗ Ο ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΗΡ ΕΚ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΤΟΥ ΦΡΕΑΤΟΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,3: ΚΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΕΞΗΛΘΟΝ ΑΚΡΙΔΕΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ ΚΑΙ ΕΔΟΘΗ ΕΙΣ ΑΥΤΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΣ ΕΧΟΥΣΙΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΟΙ ΣΚΟΡΠΙΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,4: Ο ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΕΧΤΕΙ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ: ΚΑΙ ΕΡΡΕΘΗ ΠΡΟΣ ΑΥΤΑΣ ΝΑ ΜΗ ΒΛΑΨΩΣΙ ΤΟΝ ΧΟΡΤΟΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΗΔΕ ΚΑΝΕΝ ΧΛΩΡΟΝ ΜΗΔΕ ΚΑΝΕΝ ΔΕΝΔΡΟΝ ΕΙΜΗ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΟΝΟΥΣ ΟΙΤΙΝΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΣΙ ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ΑΥΤΩΝ
AΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,5: ΚΑΙ ΕΔΟΘΗ ΕΙΣ ΑΥΤΑΣ ΝΑ ΜΗ ΘΑΝΑΤΩΣΩΣΙΝ ΑΥΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΣΘΩΣΙ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΑΥΤΩΝ ΗΤΟ ΩΣ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΣ ΣΚΟΡΠΙΟΥ ΟΤΑΝ ΚΤΥΠΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,6: ΚΑΙ ΕΝ ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ΕΚΕΙΝΑΙΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΖΗΤΗΣΕΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΥΡΕΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΠΙΘΥΜΗΣΕΙ ΝΑ ΑΠΟΘΑΝΩΣΙ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΦΥΓΕΙ ΑΠ ΑΥΤΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,7: ΚΑΙ ΑΙ ΜΟΡΦΑΙ ΤΩΝ ΑΚΡΙΔΩΝ ΗΣΑΝ ΟΜΟΙΑΙ ΜΕ ΙΠΠΟΥΣ ΗΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΝ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑΣ ΚΕΦΑΛΑΣ ΑΥΤΩΝ ΗΣΑΝ ΩΣ ΣΤΕΦΑΝΟΙ ΟΜΟΙΟΙ ΜΕ ΧΡΥΣΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΥΤΩΝ ΩΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,8: ΚΑΙ ΕΙΧΟΝ ΤΡΙΧΑΣ ΩΣ ΤΡΙΧΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΟΔΟΝΤΕΣ ΑΥΤΩΝ ΗΣΑΝ ΩΣ ΛΕΟΝΤΩΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,9: ΚΑΙ ΕΙΧΟΝ ΘΩΡΑΚΑΣ ΩΣ ΘΩΡΑΚΑΣ ΣΙΔΗΡΟΥΣ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΤΕΡΥΓΩΝ ΑΥΤΩΝ ΗΤΟ ΩΣ ΦΩΝΗ ΑΜΑΞΩΝ ΙΠΠΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΤΡΕΧΟΝΤΩΝ ΕΙΣ ΠΟΛΕΜΟΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΕΦ 9,10: ΚΑΙ ΕΙΧΟΝ ΟΥΡΑΣ ΟΜΟΙΑΣ ΜΕ ΣΚΟΡΠΙΟΥΣ ΚΑΙ ΗΣΑΝ ΚΕΝΤΡΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΟΥΡΑΣ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΥΤΩΝ ΗΤΟ ΝΑ ΒΛΑΨΩΣΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΑΣ
Τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει σ αυτό το άρθρο, αποδεικνύουν περίτρανα οχι μόνο την ύπαρξη της κοίλης γής, αλλά και τα ρυπαρα γένη που κατοικούν στο εσωτερικό της.”
Αυτά λέει το άρθρο της Αθέατης Γνώσης κρίνετε μόνοι σας.
