Ιστορία
Το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου 2000, το επιβατηγό-οχηματαγωγό «Εξπρές Σάμινα» προσέκρουσε στις νησίδες «Πόρτες», δύο μίλια ανοιχτά της Πάρου. Μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα το πλοίο βυθίστηκε.
Μαζί του χάθηκαν 81 άτομα. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και ο Θέμης Κυπριώτης, μέλος του πληρώματος, ο οποίος θυσίασε την ζωή του, για να σώσει ένα αγόρι μόλις 16 μηνών.
«Μην ανησυχείτε, δεν είναι κάτι σοβαρό…»
Ο Θέμης Κυπριώτης εργαζόταν ως καμαρότος στο πλοίο «Εξπρές Σάμινα» της εταιρείας Minoan Flying Dolphins. Λίγα λεπτά μετά τη μοιραία σύγκρουση, επικοινώνησε τηλεφωνικά με την οικογένειά του. «Το πλοίο προσέκρουσε πάνω σε μια ξέρα. Μην ανησυχείτε όμως, δεν είναι κάτι σοβαρό. Θα σας ξαναπάρω μόλις ηρεμήσουν λίγο τα πράγματα». Ο Θέμης Κυπριώτης Αυτό το τηλεφώνημα δεν έγινε ποτέ. Ο ναυτικός γνώριζε πως η κατάσταση ήταν πολύ σοβαρή. Είχε όμως την ψυχραιμία, ίσως και την ανάγκη, να μιλήσει με την γυναίκα και τις δύο κόρες του και να προσπαθήσει να τις καθησυχάσει. Οι καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή ήταν πολύ άσχημες.
Η ταχύτητα του αέρα ξεπερνούσε τα 8 Μποφόρ και εξαιτίας ηλεκτρικής βλάβης στο πλοίο, η ορατότητα ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, επειδή είχε πάθει black out. Η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια, καθώς και η σειρήνα έκτακτης ανάγκης δεν λειτούργησαν ποτέ. Ο κόσμος πανικόβλητος άρχισε να πέφτει στη θάλασσα για να σωθεί. Μέσα στο χάος που επικρατούσε, ο Θέμης Κυπριώτης προσπάθησε να βοηθήσει τους επιβάτες. Όταν εγκατέλειψε το πλοίο έπεσε στη θάλασσα χωρίς σωσίβιο.
Επέλεξε να δώσει το δικό του σε κάποιον άλλο που το είχε ανάγκη. Παλεύοντας με τα κύματα, άκουσε δίπλα τις φωνές δύο απελπισμένων γυναικών και ενός μικρού παιδιού. Ήταν η Ελένη και η Σταματίνα Σιγαλάκη, η γιαγιά και η μητέρα ενός μόλις 16 μηνών αγοριού. Ο Κυπριώτης πήρε στην αγκαλιά του το παιδί και προσπάθησε να προσεγγίσει μία βάρκα. Είχαν ήδη έρθει τα πρώτα ψαροκάικα από την Πάρο ενώ αργότερα κατέφτασαν και σκάφη του Λιμενικού. Δεν πρόλαβε όμως. Στην προσπάθειά του να ανέβει στη βάρκα, ένα κύμα παρέσυρε εκείνον και το παιδί και τους πέταξε με δύναμη πάνω στα βράχια. Ο Θέμης Κυπριώτης πνίγηκε στα νερά της Πάρου στις 26 Σεπτεμβρίου 2000. Μαζί του πνίγηκε και το μωρό.
«Πληροφορηθήκαμε για τον θάνατό του από τις ειδήσεις»
Η οικογένεια Κυπριώτη, μετά το τελευταίο τηλεφώνημα, περίμενε με αγωνία ένα νέο του. Η μητέρα και οι δύο κόρες ενημερώνονταν για την εξέλιξη του ναυαγίου από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Oι τρεις γυναίκες περίμεναν μπροστά στην τηλεόραση. Λίγες ώρες αφότου βυθίστηκε το πλοίο, ανακοινώθηκε το όνομα του άτυχου Θέμη Κυπριώτη από τις ειδήσεις. Ήταν ανάμεσα στους 81 νεκρούς που πνίγηκαν εκείνο το βράδυ. Ο αδελφός του έκανε την αναγνώριση του πτώματος. Οι υπεύθυνοι δεν επέτρεψαν στην σύζυγο και τα παιδιά τους να τον δουν για τελευταία φορά. Από το βίαιο χτύπημα στα βράχια, το πρόσωπο του είχε παραμορφωθεί.
Ο Θέμης Κυπριώτης γεννήθηκε το 1957 στην Κάρυστο. Η οικογένειά του είχε νησιώτικη ρίζα και ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Μεγάλωσε μαζί με άλλα δύο αδέρφια και από μικρή ηλικία εργαζόταν για να συνεισφέρει στην οικογένειά του. Καθώς είχε συγγενείς στην Άνδρο, ταξίδευε συχνά στο νησί. Σε μια από τις επισκέψεις του, γνώρισε μια κοπέλα, η οποία θα γινόταν και η σύζυγός του.
Παντρεύτηκε, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Άνδρο και απέκτησαν δυο κόρες. Αγαπητός στο νησί και γνωστός για την αξιοπρέπεια που τον χαρακτήριζε, ο Θέμης Κυπριώτης εργάστηκε ως σερβιτόρος, ως εισπράκτορας σε υπεραστικά λεωφορεία και ως οικοδόμος. Όταν οι ανάγκες της οικογένειας αυξήθηκαν έγινε ναυτικός για να αντεπεξέλθει. Ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του, έκανε πολλά ταξίδια στα καράβια. Η χαρά του έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν έπιασε δουλειά ως καμαρότος σε πλοίο της γραμμής. Ο Κυπριώτης θα ήταν κοντά στην οικογένειά του και θα μπορούσε να της προσφέρει αυτά που πραγματικά ήθελε. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια.
«Μετά από τόσα χρόνια, αισθάνομαι μια δικαίωση»
Μετά την τραγωδία του «Εξπρές Σάμινα» και σύμφωνα με το πόρισμα του ναυαγίου, μεγάλες ευθύνες για την τραγική κατάληξη αποδόθηκαν στο πλήρωμα του πλοίου. Η κόρη του Νίκη μίλησε στη Μηχανή του Χρόνου και θεωρεί ότι αυτό αδικεί τους ανθρώπους σαν τον πατέρα της που προσπάθησαν να σώσουν τους επιβάτες: «Δεν είναι όλα όμως ακριβώς έτσι. Ο πλοίαρχος εγκατέλειψε το πλοίο. Ο πατέρας μου έμεινε. Και πόσοι άλλοι ακόμη που δεν θα μάθουμε ποτέ την ιστορία τους. Μετά από τόσα χρόνια, αισθάνομαι μια δικαίωση, αισθάνομαι πιο ωραία. Να μάθει ο κόσμος για τον πατέρα μου», λέει η μικρότερη κόρη του, η οποία όταν πέθανε ο πατέρας της ήταν μόλις δέκα χρόνων. Η Νίκη Κυπριώτη αποφοίτησε από το Ναυτικό Λύκειο της Άνδρου και ζει μόνιμα στην Αθήνα. Είναι παντρεμένη κι έχει αποκτήσει μια κόρη που «ανυπομονεί όταν μεγαλώσει να της πει πως ο παππούς της ήταν ένας πραγματικό ήρωας σαν αυτούς που διαβάζουμε στα παραμύθια…»…
