Οι δημιουργοί του μνημείου του Καστά στην Αμφίπολη γνώριζαν ήδη τις μετρήσεις, τις ουράνιες ευθυγραμμίσεις και την χαρτογράφηση της Γης και τις ενσωμάτωσαν στο μνημείο.
Η δορυφορική απεικόνιση της Γης και του ουρανού μαζί:
Η θεωρουμένη «Είσοδος του Καστά»:
Επάνω στην γήινη επιφάνεια τοποθετούμε τις προβολές όλων των αστερισμών. Διακρίνουμε αυτούς στο κέντρο (με πράσινο), που είναι η τροχιά του ηλίου, ο ζωδιακός κύκλος. Εδώ έχουμε τους δύο οίκους, που μας ενδιαφέρουν: Τον Λέοντα και την Παρθένο στην σημερινή τους θέση. Αυτή η θέση μετατοπίζεται 1ο κάθε 72 χρόνια, λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών. Όμως η μετατόπιση αυτή είναι σχετικά τοπική.
Έτσι μπορούμε να πούμε ότι κάθε αστερισμός «κλειδώνει» με τον τόπο από κάτω του.
Μετά από μελέτη διαπίστωσα ότι οι αστερισμοί όχι μόνον υποδεικνύουν έναν τόπο, αλλά τον μετρούν! Και στην ουσία είναι ένα καθρέφτισμα του τόπου σε σχήμα και διαστάσεις.
Ένα άλλο που επίσης έλαβα υπ’ όψιν είναι το γεγονός ότι η μυθολογία μας βρίθει σε αναφορές για τους αστερισμούς και μιλά για ανθρώπινα, εμπλέκοντας θεούς, ημίθεους, θνητούς και κατάλαβα ότι υπάρχει σχέση με την αστρονομία και άλλες επιστήμες, όπως γεωλογία, ωκεανογραφία, κλπ. μαζί και ιστορία.
Επί πλέον κάθε αστερισμός έχει και το ανάλογο υπόβαθρο μύθων. Μύθων που δίνουν επί πλέον πληροφορίες και λεπτομέρειες για κάθε μοναδική περιοχή.
Από την στιγμή που κάθε τόπος κλειδώνει με τον αστερισμό του και εννοιολογικά και γεωγραφικά και μυθολογικά και ιστορικά και γεωλογικά κλπ.
Προσπάθησα να φτιάξω έναν διπλό χάρτη και να δω πού πέφτει το κάθε τι. Τα αποτελέσματα είναι συγκλονιστικά, αλλά το αποτέλεσμα για την συγκεκριμένη περίπτωση μέχρι στιγμής, γιατί η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη, δείχνει ότι η «είσοδος του Καστά» αναπαριστά την θέση του μνημείου στον πλανήτη και μάλιστα σε έναν σφαιρικό πλανήτη προσανατολισμένο στην περιοχή μας στραμμένο κατά 90ο (δηλαδή οι πόλοι να είναι στα πλάγια). Η θέση αυτή είναι και η μόνη που μπορείς να πεις ότι είσαι στην μέση των ηπείρων. Η αριστερή πλευρά αναπαριστά τον ζωδιακό, η δεξιά την γη (καθρέφτισμα).
Βλέπουμε ότι η Παρθένος, σε αντίθεση με τους περισσότερους αστερισμούς, καταλαμβάνει αρκετά μεγάλη περιοχή στον ουρανό. Οι δε αναλογίες μήκους πλάτους είναι όσες της Ευρώπης. Δηλαδή μπορούμε να πούμε ότι η Ευρώπη είναι καθρέφτισμα της Παρθένου.
Παραδόξως έχει γυναικείο περίγραμμα και η Ελλάδα είναι το γόνατό της.
Το παρελθόν είναι μεγάλο. Οι γεωλογικές αλλαγές πολλές. Οι ωκεανοί ανεβοκατεβαίνουν. Το περίγραμμα της Ευρώπης δεν ήταν πάντα έτσι. Εάν η Βρετανία και η Σκανδιναβία προστεθούν, δίνει το σχήμα της Σφίγγας, ακόμα και τώρα. Και εδώ, το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι ότι, μεταξύ Παρθένου-ουράνιας και Ευρώπης-Σφίγγας στο κέντρο και παραπάνω προπορεύεται ο Λέων, το μεσουράνημα του ηλίου με το άστρο Regulus.
Άρα έχουμε μια αναπαράσταση, όπου η Παρθένος και το είδωλό της σχηματίζουν πυραμίδα με κορυφή τον Λέοντα. Εάν η είσοδος είναι αυτή, τότε όλες οι λεπτομέρειες του μνημείου είναι μακέτα σε κλίμακα. Άρα ό,τι μας δείχνει σε αίθουσες, αγάλματα, μετρήσεις κλπ. θα πει ότι οι κατασκευαστές εγνώριζαν αυτές τις μετρήσεις, τις ουράνιες ευθυγραμμίσεις, και την χαρτογράφηση της γης, και τις ενσωμάτωσαν στο μνημείο.
Η έρευνα συνεχίζεται και όλα δείχνουν ότι ο τότε γνωστός κόσμος είναι… όλος ο κόσμος!