Ιστορία
Οι ΗΠΑ είχαν καταστρώσει λεπτομερές σχέδιο επίθεσης στη Σοβιετική Ένωση και τις σύμμαχες χώρες, τις οποίες σκόπευαν να ισοπεδώσουν με τη χρήση πυρηνικών όπλων. Το ολέθριο σχέδιο επεξεργάστηκαν οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του ’50, όταν στο Λευκό Οίκο βρισκόταν ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ.
Το σχέδιο που παρέμενε μέχρι σήμερα απόρρητο αποκαλύπτει πως στόχος των επιθέσεων με ατομικές βόμβες ήταν στρατιωτικές βάσεις, αεροδρόμια, εργοστάσια, αλλά και αστικές περιοχές από το ανατολικό Βερολίνο, ως τις παρυφές της Σιβηρίας που θα άφηναν πίσω τους εκατομμύρια νεκρών πολιτών.
Στο στόχαστρο βρίσκονταν εκτός φυσικά από τη Μόσχα, η οποία και ήταν ο βασικός στόχος, η Αγία Πετρούπολη, Το Πεκίνο, Η Βαρσοβία, η Βουδαπέστη, αλλά και το ανατολικό Βερολίνο.
Τα απόρρητα έγγραφα που βλέπουν τώρα έπειτα από 60 σχεδόν χρόνια το φως της δημοσιότητας σημειώνουν μάλιστα πως για “πολιτικούς λόγους” η επίθεση στο Βερολίνο θα διεξαγόταν με πιο ελαφρύ οπλισμό. Το δημοσίευμα της Daily Mail αναφέρει μάλιστα πως οι ατομικές κεφαλές που προορίζονταν για την τρομακτική επίθεση ήταν 600 και πλέον φορές πιο ισχυρές από εκείνες που χρησιμοποιήθηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι με το τέλος του Β’ ΠΠ.
Οι δύο πιο σημαντικοί στόχοι παρόλα αυτά ήταν η Λευκορωσία, ίσως λόγω της γεωγραφικής της θέσης που θα μπορούσε να απειλήσει τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης σε περίπτωση αντεπίθεσης των σοβιετικών Δυνάμεων και η Μόσχα με 149 διαφορετικά σημεία βομβαρδισμού.
Συνολικά 1.200 πόλεις από την Ανατολική Γερμανία ως τα ανατολικά της Ρωσίας είχαν καταγραφεί ως στόχοι “μαζικής καταστροφής” με βάση το εν λόγω σχέδιο, ενώ την περίοδο εκείνη οι ΗΠΑ διέθεταν 12.000 με 22.000 πυρηνικές κεφαλές στη φαρέτρα τους.
Το σχέδιο προέβλεπε η επίθεση να ξεκινήσει με αεροπορική επιδρομή από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και το Μαρόκο, ενώ αν ποτέ έμπαινε σε εφαρμογή θα κατέληγε στο θάνατο εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών, χωρίς εδώ να συνυπολογίσει κανείς τις απώλειες από την απάντηση των Σοβιετικών στην επίθεση.
