Η ενασχόληση με τη μαγειρική είναι μια αγαπημένη συνήθεια για πολλούς, που την χρησιμοποιούν άλλοι για τη διεκπεραίωση μιας απλής συνταγής και άλλοι για να παρουσιάσουν ένα μικρό έργο τέχνης, στο πιάτο. Λίγοι γνωρίζουν ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν οι πρώτοι που μελέτησαν ενδελεχώς την έννοια της απόλαυσης του φαγητού. Η εφεύρεση της λέξης «γαστρονομία» (δηλαδή κανόνες του… στομαχιού, από τις λέξεις γαστήρ και νόμος) ανήκει στον πρώτο σεφ της ιστορίας, στον Συρακούσιο Αρχέστρατο.
Ο διάσημος ποιητής και φιλόσοφος έζησε τον 4ο αι. π.Χ. και ήταν ο πρώτος που μελέτησε τους κανόνες περί ορέξεως. Στο περίφημο ποίημά του με τίτλο «Ηδυπάθεια» ο ποιητής ξεναγεί με γλαφυρές λεπτομέρειες τον αναγνώστη στα μυστικά της αρχαιοελληνικής κουζίνας, αφιερώνοντας ολόκληρα κεφάλαια στο ψάρι, στα όσπρια και στο κρασί – με άλλα λόγια στα τρόφιμα που χαρακτηρίζουν ως σήμερα την ελληνική διατροφή. Ήταν ο πρώτος που αντιμετώπισε την μαγειρική ως τέχνη και οι βασικοί του κανόνες ήταν οι εξής:
* Αγνά υλικά για την παρασκευή φαγητού.
* Αρμονία των υλικών μεταξύ τους.
* Όχι στις βαριές σάλτσες και στα καυτερά υλικά. Καλύπτουν και δεν αναδεικνύουν τις επιμέρους γεύσεις.
* Καρύκευμα του πιάτου με μέτρο έτσι ώστε να υπάρχει αρμονία των γεύσεων και των αρωμάτων του φαγητού.