Ιστορία
Κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου γιορτάζουν οι μητέρες όλου του κόσμου και τα ανθοπωλεία κάνουν χρυσές δουλειές. Ωστόσο πολλά χρόνια πριν, η γιορτή είχε διαφορετικό νόημα και η γυναίκα που την καθιέρωσε πέθανε πολεμώντας την ίδια την έμπνευσή της. Πίσω στο 1908, η Άνα Τζαρβις, μια ακτιβίστρια από τη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της, ξεκίνησε μια εκστρατεία προκειμένου να καθιερωθεί η Μέρα της Μητέρας ως επίσημη γιορτή.
Η Τζάρβις έχασε τη μητέρα της το 1905 και καθώς δεν είχε η ίδια παντρευτεί ή αποκτήσει παιδιά ένιωσε την ανάγκη να τιμήσει τη μνήμη της. Η εκστρατεία που έκανε το 1908 για την καθιέρωση της γιορτής είχε μεγάλη απήχηση και στις 10 Μαΐου εκείνης της χρονιάς, εκατοντάδες οικογένειες συγκεντρώθηκαν στο Γκράφτον, τη γενέτειρα της Τζάνις σε μια εκκλησία που αργότερα μετονομάστηκε «Διεθνής Ναός της Μητέρας» καθώς και σε άλλες πόλεις για να υποστηρίξουν την κίνηση της.
Τελικά η ιδέα της Τζάρβις έγινε δεκτή με ενθουσιασμό και το 1914 καθιερώθηκε επίσημα ως γιορτή της Μητέρας η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου και μάλιστα τα πρώτα χρόνια ήταν επίσημη αργία, ενώ ακόμα και οι ευγενείς έδιναν στους υπηρέτες τους άδεια προκειμένου να περάσουν την μέρα με τις μητέρες τους. Ωστόσο με τα χρόνια η γιορτή πήρε άλλη τροπή και έχασε τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Γύρω στο 1920, η Τζάρβις εξοργισμένη από την διεθνή εμπορευματοποίηση της γιορτής και μαζί με την αδελφή της Ελσινόρη ξεκίνησαν νέα εκστρατεία προκειμένου να καταργήσουν την «εμποροπανύγηρη» στην οποία είχε εξελιχθεί το αρχικό τους όραμα και συνελήφθησαν αρκετές φορές για την προσπάθεια τους αυτή.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωνε η Τζάρβις «το να στέλνεις τυπωμένες κάρτες στη γιορτή της μητέρας δείχνει ότι είσαι πολύ τεμπέλης για να γράψεις ένα γράμμα στη γυναίκα που έκανε για σένα περισσότερα απ’ όσα οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος στον κόσμο» ενώ για τα γλυκά και τα σοκολατάκια δήλωνε ότι το θεωρούσε τελείως υποκριτικό, αφού τα περισσότερα εν τέλει τα έτρωγε ο ίδιος ο αποστολέας. Ωστόσο ο πόλεμος που κήρυξε η Άνα Τζαρβις στη γιορτή που η ίδια εμπνεύστηκε δεν έφερε αποτέλεσμα και η ίδια πέθανε το 1948 πάμφτωχη και με άνοια σε κάποιο σανατόριο.
