Ιστορία
Σαν σήμερα 12 Αυγούστου του 1204 ο δόγης της Βενετίας Ερρίκος Δάνδολος αγοράζει σε τιμή ευκαιρίας την Κρήτη από τον Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό.
Η Δ΄ Σταυροφορία είχε δραματικές εξελίξεις και συνέπειες ολέθριες για τη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Με την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1204 η αυτοκρατορία καταλύθηκε ουσιαστικά και στην Ελλάδα ιδρύθηκαν μικρά κρατίδια με Φράγκους ηγεμόνες. Στην δίνη των δραματικών αυτών γεγονότων βρέθηκε και η Κρήτη από τον Μάιο του 1204.
Ο Βυζαντινός πρίγκιπας Αλέξιος, γιός του έκπτωτου αυτοκράτορα Ισαακίου Β΄ Αγγέλου, ήρθε σε διαπραγματεύσεις με τους αρχηγούς της Δ΄ σταυροφορίας, για να εξασφαλίσει την αποκατάσταση του πατέρα του στον βυζαντινό θρόνο. Μεταξύ των άλλων υποσχέσεών του περιλαμβάνονταν και η Κρήτη, που την υποσχέθηκε δώρο στον Βονιφάτιο τον Μομφερατικό. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης οι σταυροφόροι παραχώρησαν στον Βονιφάτιο το δικαίωμα να καταλάβει την Κρήτη. Ο Βονιφάτιος δεν είχε τα μέσα να καταλάβει τη νήσο και φάνηκε απρόθυμος για ναυτικές περιπέτειες.
Ο πονηρός δόγης της Βενετίας Ερρίκος Dandolo επωφελήθηκε την ευκαιρία και έπεισαν τον Βονιφάτιο να παραχωρήσει την Κρήτη στην Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας. Η συμφωνία υπογράφηκε στις 12-8-1204 στην Ανδριανούπολη και η Κρήτη έγινε Βενετική με το ευτελέστατο ποσό των 1.000 μαρκών Αργύρου, περίπου 5.000 χρυσά δουκάτα.
Με την κατοχή της Κρήτης η Βενετία θα έκλεινε στο νότο την αλυσίδα των νησιωτικών της κτήσεων και θα δημιουργούσε συνάμα μια μεγάλη γέφυρα για το εμπόριο στην Αίγυπτο και στην Ανατολή. Η εξαιρετικά προνομιακή θέση της Κρήτης στο σταυροδρόμι της Μεσογείου θα εξασφάλιζε στην Βενετία την κυριαρχία των θαλασσών.
Η απασχόληση όμως της Βενετίας στην εξασφάλιση άλλων κτήσεων στην Πελοπόννησο και στο Αιγαίο δεν της επέτρεψε να καταλάβει εγκαίρως την Κρήτη και ο τολμηρός Γενουάτης αρχιπειρατής και κόμης της Μάλτας Ερρίκος Fescatore αντίπαλος των Βενετών, κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της Κρήτης και μπόρεσε να οχυρώσει τα τρία μεγάλα φρούρια του Χάνδακα (Ηρακλείου), της Σητείας και του Ρεθύμνου και να κτίσει μικρότερα σε επίκαιρες θέσεις, για να στερεώσει την εξουσία του.
Οι Βενετοί θορυβήθηκαν από την δράση των Γενουατών και έστειλαν στρατό και στόλο το 1207 με αρχηγούς τους RanieriDantolo και Ruggiero Premarino. H επιχείρηση κατέληξε σε οικτρή αποτυχία. Οργανώθηκε αμέσως νέα εκστρατεία με αρχηγό τον Giacomo Longo το 1208. Την άνοιξη του 1209 οι Βενετοί κατόρθωσαν να κυριεύσουν το φρούριο του Παλαιοκάστρου στα σημερινά Λινοπεράματα. Ο αγώνας συνεχίστηκε μέχρι το 1212 και ο πρώτος Βενετός Δούκας της Κρήτης Ιάκωβος Tiepolo κατόρθωσε να επιβληθεί και ν αναγκάσει τον αντίπαλο Γενουάτη να εγκαταλείψει το νησί με συνθήκη. Έγινε μια τελευταία προσπάθεια των Γενουατών Το 1266-1294 αλλά δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα. Η Βενετία είναι πια ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος της Κρήτης. Αλλά η Βενετία θα αντιμετωπίσει στην Κρήτη τη λυσσαλέα και επίμονη αντίσταση του Κρητικού λαού και θα θυσιάσει άφθονο χρήμα και αίμα για δυο περίπου αιώνες, για την οριστική επιβολή της κυριαρχίας της.
Η Βενετία ίδρυσε στην Κρήτη την υπερπόντια αποικία της την οποία ονόμασε RECNO DI CANTIA ( Βασίλειο της Κρήτης).
