12 Ιανουαρίου 1970: Το DC-3 της ΠΑ και οι αλεξιπτωτιστές που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους

Στις 12 Ιανουαρίου 1970 αεροσκάφος C-47 της 355 Μοίρας Μεταφορών, κατά την εκτέλεση αποστολής ρίψεως αλεξιπτωτιστών, προσέκρουσε στο όρος Κιθαιρώνας Αττικής και καταστράφηκε, με απολογισμό 23 νεκρούς.

Στις 12 Ιανουαρίου του 1970, δύο μεταγωγικά αεροσκάφη Douglas DC-3 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, οι αποκαλούμενες «Ντακότες», πετούσαν αργά πάνω από τον Κιθαιρώνα, 25 λεπτά μετά την απογείωσή τους από το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Καθένα μετέφερε 22 καταδρομείς αλεξιπτωτιστές για εκπαιδευτικό άλμα στα Μέγαρα, ενώ είχε 5μελές πλήρωμα.

Τα δύο αεροπλάνα πέρασαν χαμηλά πάνω από τα Βίλια και άρχισαν να παίρνουν ύψος για να περάσουν τον όγκο του Κιθαιρώνα. Πέντε λεπτά αργότερα, ο κυβερνήτης της δεύτερης Ντακότας άκουσε στον ασύρματο τη φωνή του κυβερνήτη του προπορευόμενου αεροσκάφους, επισμηναγού Γεώργιου Μώρου, βετεράνου της ελληνικής αποστολής στον Πόλεμο της Κορέας: «Γύρνα πίσω, θα τσακιστούμε!».

Πετώντας 200 μέτρα πιο πίσω κατόρθωσε να στρίψει εγκαίρως νοτιοανατολικά και να αποφύγει το βουνό. Λίγο αργότερα προσγειώθηκε στην Τανάγρα. Την ίδια στιγμή, στο έδαφος, μια ομάδα ξυλοκόπων του Κιθαιρώνα είδε μέσα στην ομίχλη ένα αεροσκάφος να στρίβει αργά για να αποφύγει την πλαγιά του βουνού, σε υψόμετρο 1.050 μέτρων. Μετά το έχασε.

Σε κλάσματα του δευτερολέπτου το ένα φτερό της Ντακότας χτύπησε το έδαφος και η άτρακτος καρφώθηκε ανάμεσα στα έλατα και διαλύθηκε σε τρία κομμάτια. Αμέσως εμφανίστηκαν οι πρώτες φλόγες από τους κινητήρες και δευτερόλεπτα αργότερα ακούστηκαν πολλαπλές εκρήξεις από τις δεξαμενές καυσίμων.

Σαν από θαύμα, τέσσερις αλεξιπτωτιστές, ένας δεκανέας και τρεις στρατιώτες, όλοι καθισμένοι στο οπίσθιο τμήμα της καμπίνας επέζησαν, έστω και με σοβαρά τραύματα. Με την πρόσκρουση και τη διάλυση της ατράκτου εκτινάχθηκαν σε απόσταση ασφαλείας από τα φλεγόμενα συντρίμμια. Οι ξυλοκόποι άρχισαν να τρέχουν προς το σημείο της καταστροφής καθοδηγούμενοι από τις συνεχείς εκρήξεις. Ένας κατευθύνθηκε στα Βίλια, 7 χιλιόμετρα πιο μακριά να ειδοποιήσει για την τραγωδία.

Ωστόσο, ο πιλότος της δεύτερης Ντακότας είχε ήδη σημάνει συναγερμό στην Ελευσίνα και την Τανάγρα και αμέσως ξεκίνησαν για την περιοχή άνδρες των Λ.Ο.Κ., της αεροπορίας και της χωροφυλακής καθώς και ένα ελικόπτερο με υγειονομικό υλικό. Μόλις μισή ώρα μετά τα δυστύχημα έφτασαν στον τόπο της τραγωδίας. Οι ξυλοκόποι είχαν ήδη εντοπίσει τους τραυματίες και τους προσέφεραν τις πρώτες βοήθειες, ενώ το αεροσκάφος εξακολουθούσε να φλέγεται.

Διάσπαρτα στο δάσος βρέθηκαν μικρότερα κομμάτια της ατράκτου και των φτερών καθώς και τα αλεξίπτωτα των καταδρομέων. Οι τέσσερις τραυματίες, τρεις από τους οποίους είχαν σοβαρά εγκαύματα στο πρόσωπο και το σώμα, ενώ ο τέταρτος μόνο κατάγματα, μεταφέρθηκαν οδικώς στα στρατιωτικά νοσοκομεία της Αθήνας.

Αργότερα ο ένας εξήγησε πώς σώθηκε απλά και με σαφήνεια: «Γλίτωσα γιατί πέρασα ανάμεσα από τις φλόγες, όπως κάνουμε στην άσκηση». Στις 3 η ώρα περίπου οι φωτιές είχαν σβήσει και όλα τα πτώματα είχαν ανασυρθεί από τα συντρίμμια και είχαν τυλιχθεί με κουβέρτες. Σε μονή φάλαγγα οι άνδρες των Λ.Ο.Κ. άρχισαν το έργο της μεταφοράς τους μέσα στο δάσος, προς τον δρόμο που οδηγεί στα Βίλια.

Οι νεκροί ήταν 18 καταδρομείς και 5 αεροπόροι (Επισμηναγός (Ι) Γεώργιος Μώρος, Επισμηναγός Θεοφάνης Δημόπουλος, Αρχισμηνίας Γεώργιος Κωστόπουλος, Αρχισμηνίας Ηλίας Ψωμαδάκης και Αρχισμηνίας Αλέξανδρος Τσαρής).

Στον Κιθαιρώνα έφτασαν εν τω μεταξύ και ο αντιπρόεδρος της Δικτατορίας Στυλιανός Παττακός, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Οδυσσέας Αγγελής, ο αρχηγός της αεροπορίας Δημήτριος Κωστάκος και ο διοικητής των δυνάμεων καταδρομών υποστράτηγος Σύρμος. Όπως ανακοινώθηκε στον Τύπο, «Ο πρωθυπουργός και υπουργός Αμύνης κ. Γ. Παπαδόπουλος διέταξεν όπως λόγω του δυστυχήματος διακοπή εκ των ραδιοσταθμών Αθηνών και Θεσσαλονίκης η μετάδοσις ευθύμων μουσικών προγραμμάτων. Επίσης ανεβλήθη η προγραμματισθείσα διά την εσπέραν προβολή της ελληνικής ταινίας «Η Μεσόγειος φλέγεται» εις την οποία επρόκειτο να παραστούν ο Αντιβασιλεύς, η Ανωτάτη Ηγεσία των Ε.Δ. κ.ά.».

Την επομένη, μετά τη νεκροψία, η οποία διεξήχθη στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο, οι σοροί των νεκρών μεταφέρθηκαν με «ειδικά οχήματα τη συνοδεία τιμητικής φρουράς» στους τόπους καταγωγής τους, όπου την επομένη κηδεύτηκαν με στρατιωτικές τιμές.

Το δυστύχημα αυτό ήταν μόλις η πρώτη απώλεια μεταγωγικού αεροσκάφους της Πολεμικής Αεροπορίας από την εποχή του πολέμου στην Κορέα.

ΠΗΓΗ